Πολυχρόνης Κωνσταντάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πολυχρόνης Κωνσταντάς
Πολυχρόνης Κωνσταντάς, Βουλευτής Κέρκυρας, 1833-1895
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Πολυχρόνης Κωνσταντάς (Ελληνικά)
Γέννηση1833
Αγραφοί Κέρκυρας
Θάνατος1895
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κέρκυρας)

Ο Πολυχρόνης Κωνσταντάς (Αγραφοί Κέρκυρας 1833 – Αθήνα, 1895) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής Κέρκυρας από το 1865 έως το 1890, ιδρυτής του Αγροτικού κόμματος και πρωτεργάτης της αγροτικής μεταρρύθμισης στα Επτάνησα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πολυχρόνιος Κωνσταντάς γεννήθηκε το 1833 στους Αγραφούς, χωριό της βόρειας Κέρκυρας. Ο πατέρας του, Βικέντιος Κωνσταντάς, κατά την περίοδο 1847-1849 ήταν ελαιοτρουβιρης στο ελαιοτριβείο του Πετρετή, στους Αντιπερνούς και είχε µαζί και το γιο του Πολυχρόνιο. Παντρεύτηκε Ροζινα Μαργαριτη Τσουκαριτη με την οποια δεν απεκτησε παιδια και συνεζησε με την Βιλελµίνη φον Κατς (Wilhelmina von Kats, 1854 - 1957), με την οποία απέκτησε 9 παιδιά (Αριστογενης (1872-1964), Ευρυδίκη (??), Παρθενόπη (? - 1962), Ολυμπια (1880 - 1884) Πανδώρα (1881-1948), Αλκιβιαδη (1880, 1917), Πελοπίδας (1885-1963), Αγησίλαος (1887-1973), Πολυχρόνιος (1895-1964 - Γεννήθηκε μετά τον θάνατο του πάτερα του)).

Η Βιλελµίνη ήταν Βαυαρικής καταγωγής. Ο πατέρας της, Κάρολος, (Carl von Kats) είχε έλθει στην Ελλάδα το 1833, µαζί µε τον Όθωνα και ήταν σταβλάρχης στην αυλή του Όθωνα. Η μητέρα της ήταν η Louise von Kats.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αργότερα, ο πατέρας του έφυγε από το ελαιοτριβείο και μαζί του έφυγε και ο Πολυχρόνιος. Εξαιτίας της µεγάλης φτώχειας, ο Πολυχρόνιος έγινε µυλωνάς και οι κάτοικοι των Αγραφών συνέταξαν πιστοποιητικό παμπτωxiας, για να εισαχθεί ο Πολυχρόνιος στο σχολείο της Κέρκυρας. Στη συνέχεια, ακολούθησε μαθηματικές σπουδές και γεωγραφία στην Ιόνιο Ακαδημία". Στα 1851, σύμφωνα με κείμενο του βουλευτή Ανδρέα Παπαδάτου, της 27ης Απριλίου του 1868, ο Κωνσταντάς έζη εκ των αγγλικών ψυxιων ως υπότροφος αυτών και στα 1854 έζη έτι εκ των αγγλικών ψυxjων διατελών υπό ευτελή μισθόν εις την υπηρεσίαν της προστασίας;. Κατά τη σχολική χρονιά 1857-1858, στο Λύκειο της Κέρκυρας, το οποίο διηύθυνε ο ιερομόναχος Αρσένιος Πανδής, ο Πολυχρόνιος Κωνσταντάς δίδασκε μαθηματικά, στο Α' , Β' και Γ έτος,

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρη στη θέση του καθηγητή, ο Π. Κωνσταντάς διέθετε τις προϋποθέσεις εκλεξιμότητας, γι' αυτό και ήταν υποψήφιος στις εκλογές του Ιανουαρίου 1862, για τη 12η Ιόνιο Βουλή. Δεν εκλέχθηκε, αλλά, η αντιπολίτευση που άσκησε για επανεξέταση των εκλογών προκάλεσε θόρυβο και οι βουλευτές, στην πρώτη τους συνεδρίαση, ασχολήθηκαν μαζί του 7. Στις εκλογές για την 13η Ιόνιο Βουλή δεν ήταν υποψήφιος. Το 1864 εκλέγεται πληρεξούσιος Κέρκυρας με την ψήφο των χωρικών και στη συνέχεια θα εκλεγεί βουλευτής στις εκλογές του 1865, 1868, 1869, 1873, 1875, 1879, 1885, 1887 και 1890. Επίσης, θα εκλεγεί βουλευτής στη συµπληρωματική εκλογή του 1883, για να καλύψει τη θέση του αποθανόντα βουλευτή Θεόδωρου Ρωμαίου.

Δεν εκλέχτηκε στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1872, γιατί τότε οι πολιτικοί του αντίπαλοι, οι πολυλαδικοί, κέρδισαν 8 από τις 9 έδρες. Επίσης, δεν εκλέχτηκε στις εκλογές του 1874, γιατί δεν είχε αρκετή επιρροή, επειδή είχε αποχωριστεί από το Σπύρο Βαλαωρίτη και το Δηµήτριο Βούλγαρη, ο οποίος ασκούσε τότε µεγάλη επιρροή. Επίσης, δεν εκλέχτηκε στις εκλογές του 1881 και του 1892.

Συντάκτης εφηµερίδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από βουλευτής ο Π. Κωνσταντάς ήταν και συντάκτης των παρακάτω εφηµερίδων: «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ», η οποία πρωτοεκδόθηκε το Νοέµβριο του 1870 και εκδιδόταν µέχρι το 1874, «ΕΡΓΑΤΑΙ» που κυκλοφόρησε µεταξύ του 1881 και 1882 και «ΛΑΟΣ» που πρωτοεκδόθηκε το 1891.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Όλγα Παχή, Ο Πολυχρόνιος Β. Κωνσταντάς και η πολιτική ζωή της Κέρκυρας το 19ο αιώνα, Απόστροφος, 2009, ISBN 978-960-7430-62-5.
  • Ηλία Σταύρου, Τα Ευρισκόμενα, Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών, 2009, ISBN 978-960-88037-7-0,