Πολιτιστικές περιοχές της Λετονίας
Οι πολιτιστικές περιοχές της Λετονίας είναι οι περιοχές της Λετονίας που αναγνωρίζονται επίσημα ως διακριτές από την υπόλοιπη χώρα. Ενώ ορισμένες από αυτές τις περιοχές θεωρούνται απλώς πολιτιστικά ξεχωριστές, άλλες έχουν ιστορικά αποτελέσει μέρη διαφορετικών χωρών και έχουν χρησιμοποιηθεί για να χωρίσουν τη χώρα για διοικητικούς και άλλους σκοπούς. Το Σύνταγμα της Λετονίας αναγνωρίζει τέσσερις διαφορετικές περιοχές: Κουρζέμε, Ζεμγκάλε, Λατγκάλε και Βιντζέμε.[1]
Περιφέρειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Κουρλάνδη (λετονικά: Kurzeme, Λιβονικά: Kurāmō) είναι το δυτικότερο μέρος της Λετονίας, το οποίο αποτελείται από τις πόλεις Λιεπάγια, Βεντσπίλς και τους δήμους Αϊζπούτε, Αλσούνγκα, Μπροτσένι, Ντουντάγκα, Ντούρμπε, Γκρομπίνα, Καντάβα, Κουλντίγκα, Νίτσα, Παβιλόστα, Πριεκούλε, Ρόγια, Ρουτσάβα, Σάλντους, Σκρούντα, Βαϊνόντε και Βέντσπιλς.
- Η Σεμιγαλλία (λετονικά: Zemgale) είναι το κεντρικό τμήμα της Λετονίας. Το Ζεμγκάλε συνορεύει με το Κούρζεμε στα δυτικά, τον Κόλπο της Ρίγας, τον ποταμό Νταουγκάβα και το Βίντζεμε σα βόρεια, την Σελονία στα ανατολικά και τα σύνορα της Λιθουανίας στο νότο. Αποτελείται από την πόλη Γιελγκάβα και τους δήμους Άουτσε, Μπαλντόνε, Μπάουσκα, Ντομπέλε, Ενγκούρε, Ιετσάβα, Γιαουνπίλς, Γιελγκάβα, Οζολνιέκι, Ρουντάλε, Τέρβετε, Τουκούμς και Βετσουμνιέκι. Η παραδοσιακή Σεμιγαλλία περιλαμβάνει επίσης το βόρειο τμήμα της επαρχίας Σιαουλιάι στη Λιθουανία.
- Η Σελονία (λετονικά: Sēlija, Augšzeme) συχνά θεωρείται μέρος της Σεμιγαλλίας. Η Σελονία περιλαμβάνει το ανατολικό τμήμα της επαρχίας Σεμιγαλλίας του 1939, που αντιστοιχεί περίπου σε τμήματα των πρώην επαρχιών Αϊζκράουκλε, Νταουγκαβπίλς, Γιεκαμπίλς νότια του ποταμού Ντάουγκαβα. Η παραδοσιακή Σελονία περιλαμβάνει επίσης τμήμα της βορειοανατολικής Λιθουανίας. Ονομάστηκε από τους Σελόνιους.
- Το Βίντζεμε (Λιβονικά: Vidūmō), σημαίνει "Μέση γη", επίσης γνωστό ως Λίβλαντ, αν και περιλαμβάνει μόνο ένα μικρό κομμάτι του παραδοσιακού Λίβλαντ. Το σημερινό Βίντζεμε είναι το λετονικό τμήμα της Σουηδικής Λιβονίας και της πόλης της Ρίγα. Αντιστοιχεί κατά προσέγγιση στις πρώην επαρχίες Αλούκσνε, Τσέσις, Γκούλμπενε, Λιμπάζι, Μαντόνα, Βάλκα, Βαλμιέρα και τμήματα των επαρχιών Αϊζκράουκλε, Όγκρε και Ρίγας βόρεια του ποταμού Ντάουγκαβα.
- Η Λατγαλλία (λετονικά: Latgale, Λατγαλικά: Latgola), είναι το κομμάτι της Λιβονίας που εξακολούθησε να βρίσκεται στα χέρια της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας μετά τη Συνθήκη του Άλτμαρκ το 1629. Προσεγγιστικά αντιστοιχεί στις επαρχίες Μπάλβι, Κράσλαβα, Λούντζα, Πρέιλι, Ρέζεκνε και τμήματα των επαρχιών Νταουγκαβπίλς και Γιεκαμπίλς βόρεια του ποταμού Ντάουγκαβα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το Κούρζεμε και το Ζεμγκάλε συνδυάζονται σε μία περιοχή. Αυτό αντανακλά την πολιτική διαίρεση της Λετονίας μεταξύ του 1629 και του 1917, όταν το Κούρζεμε και το Ζεμγκάλε ήταν ενιαία περιοχή, πρώτα ως Δουκάτο της Κουρλανδίας, μετά ως Κυβερνείο της Κουρλάνδης στη Ρωσική Αυτοκρατορία, ενώ το Βίντζεμε και η Λατγαλία ήταν πολιτικά χωριστές, τόσο στο δουκάτο της Κουρλάνδης όσο και στο ομώνυμο Κυβερνείο Κουρλάνδης.
Από την άποψη αυτή, υπάρχουν τρεις περιοχές: η Κούρζεμε (συμπεριλαμβανομένων των Ζεμγκάλε και Σέλιγια), το Βίντζεμε και η Λατγκάλε. Αυτή η διαίρεση δεν χρησιμοποιείται πλέον, αλλά μπορεί να φανεί στο οικόσημο της Λετονίας και στο Μνημείο Ελευθερίας στη Ρίγα, τα οποία περιέχουν τρία αστέρια: για το Κούρζεμε, το Βίντζεμε και τη Λατγαλία τα οποία ενώθηκαν στη Λετονία το 1918.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διοικητικές διαιρέσεις της Λετονίας
- Περιοχές σχεδιασμού της Λετονίας
- Στατιστικές περιοχές της Λετονίας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Valts Kalnins (Οκτωβρίου 2001). «Elections». Latvian Institute of International Affairs (LIIA). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2010.