Πολιτική της Γαλλικής Πολυνησίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το 2004 η Γαλλία παραχώρησε στην κτήση της Γαλλικής Πολυνησίας καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοίκησης. Έτσι, Αρχηγός Κράτους είναι έκτοτε όχι μόνο ο Πρόεδρος της Γαλλίας, αλλά και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Γαλλικής Πολυνησίας. Από το 2023 Πρόεδρος είναι ο Μοετάι Μπρόδερμαν. Η Γαλλία εκπροσωπείται από τον Ύπατο Αρμοστή, ο οποίος είναι Γάλλος. Στις 10 Ιουλίου 2019 Ύπατος Αρμοστής διορίστηκε ο Ντομινίκ Σορέν. Πρόεδρος του Κοινοβουλίου (Εδαφική Συνέλευση) είναι ο Γκαστόν Τονγκ Σανγκ από τις 17 Μαΐου 2018 (επίσης αρχηγός της Κυβέρνησης).

Πολιτικές εξελίξεις 2008-14[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Φεβρουαρίου του 2008 έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές νωρίτερα εκείνη τη χρονιά, ο Φλος εξελέγη[1] Πρόεδρος για μία ακόμη φορά, με 29 ψήφους υπέρ έναντι 27 κατά και με τη στήριξη της Ένωσης για τη Δημοκρατία, η οποία είναι υπέρ της ανεξαρτησίας. Οι εκλογές διεξήχθησαν νωρίτερα καθώς επιτεύχθηκε συμφωνία ανάμεσα στα τρία κόμματα για[2] συνεργασία. Ωστόσο, τον Απρίλιο του 2008, έπειτα από πρόταση μομφής, η κυβέρνηση του Φλος κατέρρευσε και στην προεδρία εξελέγη ο Γκαστόν Τονγκ Σανγκ. Ο τελευταίος ήρθε αντιμέτωπος με βουλευτές που αυτομόλησαν σε άλλα κόμματα, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί στις 8 Φεβρουαρίου του 2009, λίγο πριν διεξαχθεί η προγραμματισμένη ψηφοφορία για πρόταση μομφής στην κυβέρνησή του. Από τη διεξαγωγή των εκλογών του 2004 και μετά η Γαλλική Πολυνησία έχει αλλάξει 8 κυβερνήσεις[3]. Το Νοέμβριο του 2009, έπειτα από πρόταση μομφής, κατέρρευσε η κυβέρνηση του Τεμαρού. Πρόεδρος έγινε ξανά ο Τονγκ Σανγκ, στις 25 Νοεμβρίου 2009. Η εναλλαγή Τεμαρού και Τονγκ Σανγκ στην εξουσία συνεχίστηκε, καθώς τον Απρίλιο του 2011 έπειτα από πρόταση δυσπιστίας παραιτήθηκε ο Τονγκ Σανγκ και αυτομάτως έγινε για 5η φορά πρόεδρος ο Όσκαρ Τεμαρού. Την πρόταση δυσπιστίας υπερψήφισαν τα 29 επί συνόλου 57 μελών του Κοινοβουλίου. [4]

Έπειτα από τη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών, στις 5 Μαΐου 2013, το κόμμα Tahoeraa Huiraatira κέρδισε 45,1% των ψήφων (38 επί συνόλου 57 εδρών), η Ένωση για τη Δημοκρατία 29,3% (11), και το κόμμα A Ti'a Porinetia 25,6% (8). Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν της τάξης του 72,8%.

Στις 17 Μαΐου 2013 εξελέγη νέος πρόεδρος από το Κοινοβούλιο ο Γκαστόν Φλος με 38 ψήφους έναντι 11 για τον Αντονί Ζερός (Ένωση για τη Δημοκρατία) και 8 για τον Τέβα Ρόχφριτς (Teva Rohfritsch, από το A Ti'a Porinetia)[5] Έπειτα από την τελεσίδικη καταδίκη του Φλος για διαφθορά, ο τελευταίος αντικαταστάθηκε από τον Εντουάρ Φριτς, το Σεπτέμβριο του 2014.

Πρόεδροι της Γαλλικής Πολυνησίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτος πρόεδρος ανέλαβε ο Γκαστόν Φλος στις 14 Σεπτεμβρίου 1984 και κυβέρνησε ως τις 12 Φεβρουαρίου 1987, από το κόμμα Tahoera'a Huiraatira.

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκλογή του Προέδρου γίνεται από τη Βουλή, με έμμεση ψηφοφορία. Στις 12 Φεβρουαρίου 2009 πρόεδρος εξελέγη για μία ακόμη φορά ο Όσκαρ Τεμαρού.[6]

Υποψήφιοι στις εκλογές ήταν οι εξής 4:[6]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο γύρο ο Τεμαρού έλαβε 24 ψήφους, ο Τονγκ Σανγκ 20, ο Φριτς 12 και η Αγκαμί μία ψήφο. [7] Έτσι, ο πρώτος γύρος δεν οδήγησε σε εκλογή προέδρου. Για το λόγο αυτό διεξήχθη το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο δεύτερος γύρος. Σε αυτόν αναμετρήθηκαν οι Τεμαρού και Τονγκ Σανγκ. Η Συνέλευση της Γαλλικής Πολυνησίας εξέλεξε τον Τεμαρού νέο πρόεδρο στο δεύτερο γύρο, με 37 ψήφους έναντι 20 για τον Τονγκ Σανγκ.[8] Τον Τεμαρού υποστήριξε το κόμμα Tahoera'a Huiraatira.[8] Ο υποψήφιος του κόμματος αυτού, Εντουάρ Φριτς, είχε αποσυρθεί έπειτα από τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου, παρέχοντας την υποστήριξη του κόμματός του στον Τεμαρού.[8] Έτσι, σε διάστημα μικρότερο από 5 χρόνια, ο Τεμαρού έγινε για 4η φορά πρόεδρος της Γαλλικής Πολυνησίας.[8]

Πρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2023)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 16 Απριλίου και στις 30 Απριλίου 2023.

Προηγούμενες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλευτικές εκλογές 2004 και 2005[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προηγούμενες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν το 2004 και το 2005.

Συνέλευση της Γαλλικής Πολυνησίας, 23 Μαΐου 2004 και 13 Φεβρουαρίου 2005
Συνασπισμοί και κόμματα Ψήφοι % Έδρες
Tahoera'a Huiraatira (Λαϊκός Συναγερμός) 45,2 27
Ένωση για τη Δημοκρατία (Union pour la Démocratie)
  • Tavini Huiraatira (Υπηρέτης του Λαού)
  • Aia Api (Νέα Γη)
  • Tapura Amui No Te Faatereraa Manahune - Tuhaa Pae
  • Tapura Amui No Raromatai
49,1 28
Συμμαχία για μια Νέα Δημοκρατία (Alliance pour une Démocratie Nouvelle)
  • Fetia Api (Nouvelle Etoile/Νέο Αστέρι)
  • No Oe E Te Nunaa (Αυτή η Χώρα Είναι Δική Σου)
2
Σύνολο (συμμετοχή 78,3 %)   57
Πηγή: Rulers. Επαναληπτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 13 Φεβρουαρίου 2005 στην Ταϊτή και στη Μουρέα έπειτα από την ακύρωση των αποτελεσμάτων σε αυτές τις εκλογικές περιφέρειες (37 επί συνόλου 57 εδρών).

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα νέο εκλογικό σύστημα εισήχθη στις εκλογές του 2008.

2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βουλευτικές εκλογές του 2013 διεξήχθησαν στις 21 Απριλίου[9] και στις 5 Μαΐου 2013. Το αποτέλεσμα ήταν η νίκη του κόμματος Tahoera'a Huiraatira, το οποίο κέρδισε 38 επί συνόλου 57 εδρών στη Συνέλευση.

2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2018 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές στις 22 Απριλίου και στις 6 Μαΐου.[10] Το νεοσύστατο κόμμα Tapura Huiraatira αναδείχθηκε νικητής των εκλογών και κατέστη το μεγαλύτερο στη συνέλευση, εξασφαλίζοντας τις 38 από τις συνολικά 57 έδρες.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Γαλλικό Πρακτορείο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2008. 
  2. Radio New Zealand, 20 Φεβρουαρίου 2008.
  3. «French Polynesia no-confidence vote to go ahead». Australia Network News. 10-02-2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-07. https://web.archive.org/web/20110707191104/http://australianetworknews.com/stories/200902/2486923.htm?desktop. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2009. 
  4. RNZI, French Polynesia’s Tong Sang ousted by Temaru, 1 Απριλίου 2011.
  5. rulers.org, ανάκτηση 30-6-2013.
  6. 6,0 6,1 «French Polynesia’s assembly opens to elect a new president». Radio New Zealand International. 11 Φεβρουαρίου 2009. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=44755. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2009. 
  7. «First round of French Polynesia presidential election inconclusive». Radio New Zealand International. 11 Φεβρουαρίου 2009. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=44762. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2009. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 «Oscar Temaru elected French Polynesia’s president for fourth time in five years». Radio New Zealand International. 12 Φεβρουαρίου 2009. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=44774. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2009. 
  9. Tahoeraa dominates first round of French Polynesia election Αρχειοθετήθηκε 2010-09-24 στο Wayback Machine. RZNI, 22 Απριλίου 2013
  10. «French Polynesia election dates approved». Radio New Zealand. 12 Οκτωβρίου 2017. https://www.radionz.co.nz/international/pacific-news/341448/french-polynesia-election-dates-approved. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2018.