Πιέριος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πιέριος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας Αλεξάνδρεια |
| Eορτασμός αγίου | 4 Νοεμβρίου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πρεσβύτερος φιλόσοφος συγγραφέας[1] |
Ο Πιέριος ήταν θεολόγος, πρεσβύτερος και υπεύθυνος της Κατηχητικής σχολής της Αλεξάνδρειας, που έζησε στο στο β΄μισό του 3ου αιώνα και στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για την προσωπικότητα και τη δράση του οι πληροφορίες που έχουν διασωθεί είναι λίγες και αντιφατικές. Ο Ευσέβιος Καισαρείας τον θέλει διδάσκαλο στην Κατηχητική σχολή της Αλεξάνδρειας και κήρυκα σε ναό. Οι Φίλιππος ο Σιδίτης και Φώτιος, τον αναφέρουν ως προϊστάμενο της ίδιας σχολής. Οι συγχύσεις συνεχίζονται γύρω και από το αν μετέβη στη Ρώμη προς το τέλος της ζωής του ή μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια: ο Επιφάνιος και ο Φώτιος μιλούν μάλιστα για την ύπαρξη ναού προς τιμήν του μάρτυρα Πιέριου και του αδελφού του στην Αλεξάνδρεια. Ο Ιερώνυμος λέει πως μετέβη στη Ρώμη, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η σύγκρουση των πληροφοριών οφείλεται σε σύγχυση των συγγραφέων Ευσεβίου και Ιερωνύμου, με άλλον συνώνυμο του Πιερίου, ο οποίος κατείχε σημαντική εκκλησιαστική θέση, τοποτηρητής της επισκοπής της Αλεξάνδρειας κατά τη διάρκεια του διωγμού του Δεκίου, ο οποίος δεχόμενος να θυσιάσει στα είδωλα, σύμφωνα με κείμενο της περιόδου -της Απολογίας Φιλέου- μετέβη στη Ρώμη με σκοπό να μετανοήσει για την αποστασία του.
Πιθανότερο είναι να υπήρξε διδάσκαλος, προϊστάμενος της Κατηχητικής Σχολής της Αλεξάνδρειας και μάρτυρας στην Αλεξάνδρεια επί Δεκίου. Για την περίοδο οπότε προΐστατο της Σχολής υπάρχουν κι εδώ διαφορές: ο πατρολόγος Στυλιανός Παπαδόπουλος τον τοποθετεί από το 281 μέχρι το 300, ενώ ο Παναγιώτης Χρήστου το 248 και εξής. Ο Φώτιος αναφέρει πως αποκαλείτο «νέος Ωριγένης» κάτι που δείχνει πως συνδύαζε διδακτικό και συγγραφικό έργο.
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον Φίλιππο τον Σιδήτη αναφέρεται πως έγραψε Σπουδάσματα, από τον Ιερώνυμο ότι έγραψε Tractatus και από τον Φώτιο Βιβλίον δώδεκα λόγων. Σώζονται τίτλοι μόνο έργων και ομιλιών του: Εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Εις το Πάσχα και τον Ωσηέ, Εις τον βίον του αγίου Παμφίλου. Ο Ιερώνυμος αναφέρει τα Examplaria, τα οποία ήταν κριτική έκδοση του κειμένου της Καινής Διαθήκης και αντίγραφα του κειμένου της.
Οι θεολογικές του απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον Φώτιο ήταν ορθόδοξος ως προς το ζήτημα των ενδοτριαδικών σχέσεων Πατρός-Υιού, όχι όμως και για το Άγιο Πνεύμα, το οποίο θεωρούσε υποδεέστερο των άλλων δύο.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β. εκδ. Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη, 2005, σελ.909-912
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία τομ. Β' , Αθήνα, 1990, σελ.63
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.