Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα
| Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα (F486) | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα (F486) |
| Δημιουργός | Q5582 |
| Έτος δημιουργίας | 1888 |
| Είδος | Λάδι σε μουσαμά |
| Ύψος | 73 εκ. |
| Πλάτος | 92 εκ. |
| Μουσείο | Μουσείο Kröller-Müller, Οτέρλο |
| δεδομένα | |
| Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα (F487) | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα (F487) |
| Δημιουργός | Q5582 |
| Έτος δημιουργίας | 1888 |
| Είδος | Λάδι σε μουσαμά |
| Ύψος | 72 εκ. |
| Πλάτος | 91 εκ. |
| Μουσείο | Ιδιωτική συλλογή |
| δεδομένα | |
Το Πέσιμο των Φύλλων (αυθεντικός τίτλος στα γαλλικά: Chûte de feuillus), ή Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα είναι ένα ζεύγος πινάκων (στα γαλλικά pendants, δηλ. ταίρι) του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων μηνών του 1888 όταν ο φίλος του καλλιτέχνη Πωλ Γκωγκέν έμεινε μαζί του στο Κίτρινο Σπίτι στην Αρλ, Γαλλία.
Les Alyscamps[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από μήνες αλληλογραφίας, ο Πωλ Γκωγκέν συναντά τον Βαν Γκογκ στην Αρλ τον Οκτώβρη του 1888. Και οι δύο είχαν την πρόθεση να απεικονίσουν ένα "μη ρεαλιστικό τοπίο". Οι πίνακες είναι τα πρώτα έργα του, που ο Βαν Γκογκ και ο Γκωγκέν ζωγράφισαν μετά την άφιξη του Γκωγκέν.[1]
Ο Βαν Γκογκ και ο Γκωγκέν επισκέφθηκαν την αρχαία Ρωμαϊκή νεκρόπολη Les Alyscamps, η οποία είχε χτιστεί από τους Ρωμαίους έξω από τα τείχη της πόλης. Με το πέρασμα των χρόνων το μέρος καταλήφθηκε από εργοστάσια και τον σιδηρόδρομο. Η πόλη μεταφέρθηκε πέρα της σαρκοφάγου σε ένα μακρύ σοκάκι με παγκάκια και λεύκες στη σειρά, που οδηγούσε σε μια ρωμανική εκκλησία που έγινε γνωστό ως Allée des Tombeaux. Γρήγορα έγινε διαδρομή για ερωτευμένους και εορταζόταν σε όλη τη Γαλλία.[2][3]
Ο πίνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κακοκαιρίας ο Βαν Γκογκ εργάστηκε σε ένα δεύτερο ζευγάρι των έργων "Les Alyscamps» που έγιναν στο στούντιο. Απεικόνιζαν ένα πλεονεκτικό σημείο πάνω από τη διαδρομή και μέσα από τις λεύκες. Το κίτρινο-πορτοκαλί των φύλλων έρχεται σε αντίθεση με τους μπλε-μοβ κορμούς των λεύκων. Αυτός ο πίνακας που έγινε λίγο μετά την άφιξη του Γκωγκέν στην Αρλ, ήταν μοναδικός στο σύνολο έργων του Βαν Γκογκ και αντιπροσωπευτικός των καλλιτεχνικών επιτευγμάτων δύο καλλιτεχνών που εργάζονται μαζί. Για τον Εμίλ Μπερνάρντ ο Βαν Γκογκ περιέγραψε τη συνεργατική διαδικασία ως μια συγκέντρωση σκέψεων και τεχνικών, όπου ο κάθε καλλιτέχνης δημιουργεί το δικό του μοναδικό έργο που είναι διαφορετικό, αλλά συμπληρώνει ο ένας τον άλλο. Ο Βαν Γκογκ πίστευε ότι το ζευγάρι του από τους πίνακες ζωγραφικής "Πεσμένα Φθινοπωρινά Φύλλα" ήταν ακριβώς μια τέτοια συλλογική προσπάθεια που επηρεάστηκε τόσο από τις δικές του ιδέες, όσο και από εκείνες του Γκωγκέν και του Μπερνάρντ.[4]
Άλλοι πίνακες Les Alyscamps του Βαν Γκογκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βαν Γκογκ έφτιαξε ακόμα ένα ζευγάρι πίνακες Les Alyscamps.
-
Les Alyscamps
1888
Ιδιωτική συλλογή (F569) -
Πίνακες του Γκωγκέν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πίνακές του Les Alyscamps, ζωγραφίστηκαν την ίδια μέρα όπως και του Βαν Γκογκ, ο Γκωγκέν επέλεξε ένα διαφορετικό πλεονεκτικότερο σημείο από τον Βαν Γκογκ και απέκλεισε οποιαδήποτε αναφορά στις αρχαίες σαρκοφάγους.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Les Alyscamps». Collections, artist Paul Gauguin, Les Alyscamps. Musee d'Orsay. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011.
- ↑ Gayford pp. 76-8
- ↑ Naifeh and Smith pp. 667-8
- ↑ Gayford p.72
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gayford, M (2006). The Yellow House: Van Gogh, Gauguin, and Nine Turbulent Weeks in Arles. Penguin. ISBN 0-670-91497-5.
- Naifeh, Steven; Smith, Gregory White. Van Gogh: The Life. Profile Books, 2011. ISBN 978-1846680106
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Ζωγραφική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |