Περιστατικό της Μαντζουρίας

Περιστατικό της Μαντζουρίας
	Ιαπωνική εισβολή στη Μαντσουρία
	Ιαπωνικά στρατεύματα εισέρχονται στο Σινγιάνγκ κατά τη διάρκεια του περιστατικού στο Μουκντέν
Χρονολογία	18 Σεπτεμβρίου 1931, πριν 92 έτη
Τόπος	Μαντζουρία, Κίνα; 41°50′05″N 123°27′58″E / 41.834610°N 123.465984°EΣυντεταγμένες: 41°50′05″N 123°27′58″E / 41.834610°N 123.465984°E
Έκβαση	Ιαπωνική νίκη Ιαπωνική εισβολή στη Μαντζουρία;
Αντιμαχόμενοι
Κίνα	Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας
Δυνάμεις
160.000	30.000–66.000
Απολογισμός
340+ νεκροί	25 νεκροί

Ως περιστατικό της Μαντζουρίας ή περιστατικό του Μουκντέν αναφέρεται μια προβοκάτσια που οργανώθηκε από τις ιαπωνικές στρατιωτικές δυνάμεις ως πρόσχημα για την ιαπωνική εισβολή του 1931 στη Μαντζουρία.^[1]^[2]^[3]

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1931, ο υπολοχαγός Σουεμόρι Καβαμότο της Ανεξάρτητης Μονάδας Φρουρών του 29ου Ιαπωνικού Συντάγματος Πεζικού πυροδότησε μια μικρή ποσότητα δυναμίτη ^[4] κοντά σε μια σιδηροδρομική γραμμή που ανήκει στον σιδηροδρομικό σταθμό της Νότιας Μαντζουρίας της Ιαπωνίας κοντά στο Μουκντέν (σημερινό Σινγιάνγκ). ^[5] Η έκρηξη ήταν τόσο αδύναμη που δεν κατάφερε να καταστρέψει τη γραμμή και ένα τρένο πέρασε από πάνω της λίγα λεπτά αργότερα. Ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός κατηγόρησε τους Κινέζους αντιφρονούντες για την πράξη και απάντησε με μια πλήρη εισβολή που οδήγησε στην κατάληψη της Μαντζουρίας, στην οποία η Ιαπωνία ίδρυσε το κράτος-μαριονέτα Μαντσουκούο έξι μήνες αργότερα. Η εξαπάτηση αποκαλύφθηκε από την Έκθεση Λίτον του 1932, οδηγώντας την Ιαπωνία σε διπλωματική απομόνωση και την αποχώρησή της τον Μάρτιο του 1933 από την Κοινωνία των Εθνών.^[6]

Το 2017, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα αναγνώρισε επίσημα το περιστατικό του Μουκντέν ως την έναρξη του «Πόλεμου Αντίστασης» εναντίον της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας σε αντίθεση με το περιστατικό της Γέφυρας Μάρκο Πόλο το 1937. Η ιστορικός Έμιλι Μάτσον ανέφερε ότι αυτή η αλλαγή στο επίσημο χρονοδιάγραμμα είναι μέρος μιας εγχώριας «νομιμοποιητικής αφήγησης» που στοχεύει να ενισχύσει το κύρος του ΚΚΚ και να δυσφημήσει την «πολιτική μη αντίστασης» της εθνικιστικής κυβέρνησης εκείνη την εποχή.^[7]

Σχεδιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πιστεύοντας ότι μια σύγκρουση στη Μαντζουρία θα ήταν προς το συμφέρον της Ιαπωνίας, ο συνταγματάρχης του Ιαπωνικού στρατού Σεισίρο Ιταγκάκι και ο αντισυνταγματάρχης Κάντζι Ισιβάρα επινόησαν ανεξάρτητα ένα σχέδιο για να ωθήσουν την Ιαπωνία να εισβάλει στη Μαντζουρία προκαλώντας ένα επεισόδιο από τις κινεζικές δυνάμεις που σταθμεύουν εκεί κοντά. Ωστόσο, αφού ο Ιάπωνας Υπουργός Πολέμου Χίρο Μινάμι έστειλε τον Υποστράτηγο Γιοσιτσούγκο Τακεκάβα στη Μαντζουρία με συγκεκριμένο σκοπό να περιορίσει την ανυποταξία και τη μιλιταριστική συμπεριφορά του Στρατού Κουάντουνγκ, ο Ιταγκάκι και ο Ισιβάρα πίστεψαν ότι δεν είχαν πλέον την πολυτέλεια να περιμένουν τους Κινέζους να απαντούν στις προκλήσεις αλλά έπρεπε να οργανώσουν τις δικές τους.^[8]

Ο Ιταγκάκι και ο Ισιβάρα επέλεξαν να σαμποτάρουν το σιδηροδρομικό τμήμα σε μια περιοχή κοντά στη λίμνη Λιουτάο. Η περιοχή δεν είχε επίσημο όνομα και δεν ήταν στρατιωτικά σημαντική, αλλά ήταν μόλις οκτακόσια μέτρα μακριά από την κινεζική φρουρά του Μπεινταγίνγκ, όπου βρίσκονταν στρατεύματα υπό τη διοίκηση του Νεαρού ΣτρατάρχηΤσανγκ Χσουχ-λιάνγκ. Το σχέδιο της Ιαπωνίας ήταν να προσελκύσει κινεζικά στρατεύματα με μια έκρηξη και στη συνέχεια να τους κατηγορήσει ότι προκάλεσαν την αναταραχή, προκειμένου να δοθεί το πρόσχημα για μια επίσημη ιαπωνική εισβολή. Επιπλέον, σκόπευαν να κάνουν το σαμποτάζ να φαίνεται πιο πειστικό ως μια υπολογισμένη κινεζική επίθεση σε έναν ουσιαστικό στόχο, κάνοντας έτσι την αναμενόμενη ιαπωνική αντίδραση να φαίνεται ως θεμιτό μέτρο για την προστασία ενός ζωτικού σιδηροδρόμου βιομηχανικής και οικονομικής σημασίας. Ο ιαπωνικός τύπος ονόμασε την τοποθεσία "Γέφυρα Λιουτάο", ενώ στην πραγματικότητα, η τοποθεσία ήταν ένα μικρό σιδηροδρομικό τμήμα που βρισκόταν σε μια περιοχή επίπεδης γης. Η επιλογή να τοποθετηθούν τα εκρηκτικά σε αυτήν την τοποθεσία ήταν να αποφευχθεί η εκτεταμένη ανοικοδόμηση που θα ήταν απαραίτητη εάν η τοποθεσία ήταν στην πραγματικότητα σιδηροδρομική γέφυρα.^[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ The Cambridge History of Japan: The Twentieth Century, p. 294, Peter Duus,John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989 (ISBN 978-0-521-22357-7)
↑ An instinct for War: Scenes from the battlefields of history, p. 315, Roger J. Spiller, (ISBN 978-0-674-01941-6); Harvard University Press
↑ Concise dictionary of modern Japanese history, p. 120, Janet Hunter, University of California Press: 1984, (ISBN 978-0-520-04557-6)
↑ The Cambridge History of Japan: The Twentieth Century, p. 294, Peter Duus, John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989. (ISBN 978-0-521-22357-7)
↑ Fenby, Jonathan. Chiang Kai-shek: China's Generalissimo and the Nation He Lost. Carroll & Graf: 2003, p. 202
↑ Encyclopedia of war crimes and genocide, p. 128, Leslie Alan Horvitz & Christopher Catherwood, Facts on File (2011); (ISBN 978-0-8160-8083-0)
↑ Matson, Emily (7 Ιουλίου 2023). «How China's leaders changed the history of the War of Resistance to bolster Party prestige». NüVoices. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023.
↑ ^8,0 ^8,1 Ferrell, Robert H. (March 1955). «The Mukden Incident: September 18–19, 1931». Journal of Modern History (University of Chicago Press) 27 (1): 66–72. doi:10.1086/237763.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Farr, Michael (2001). Tintin: The Complete Companion. London: John Murray. ISBN 978-0-7195-5522-0.
Ferrell, Robert H. (March 1955). «The Mukden Incident: September 18–19, 1931». Journal of Modern History 27 (1): 66–72. doi:10.1086/237763.
Jowett, Philip (2005). Rays of the Rising Sun, Volume 1: Japan's Asian Allies 1931–45, China and Manchukuo. Helion and Company Ltd. ISBN 978-1-874622-21-5.
Lensen, George Alexander (1974). The Damned Inheritance: The Soviet Union and the Manchurian Crises 1924–1935. The Diplomatic Press.
Lofficier, Jean-Marc· Lofficier, Randy (2002). The Pocket Essential Tintin. Harpenden, Hertfordshire: Pocket Essentials. ISBN 978-1-904048-17-6.
Long-hsuen, Hsu· Chang Ming-kai (1971). History of The Sino-Japanese War (1937–1945) (2nd έκδοση). 33, 140th Lane, Tung-hwa Street, Taipei, Taiwan: Chung Wu Publishing.
Lucas, David G. Strategic Disharmony: Japan, Manchuria, and Foreign Policy (Air War College, 1995) online.
Matsusaka, Yoshihisa Tak (2003). The Making of Japanese Manchuria, 1904-1932. Harvard U Asia Center. ISBN 978-0-674-01206-6.
Ogata, Sadako N. Defiance in Manchuria: the making of Japanese foreign policy, 1931-1932 (U of California Press, 1964).
Yoshihashi, Takehiko. Conspiracy at Mukden: the rise of the Japanese military (Yale UP, 1963) online
Wright, Quincy (1932-02). "The Manchurian Crisis". American Political Science Review. 26 (1): 45–76.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

C. Peter Chen. «Mukden Incident | World War II Database». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2023.
Article on Japanese military cliques and their involvement in The Mukden Incident from Japanese Press Translations 1945–46

[1] The Cambridge History of Japan: The Twentieth Century, p. 294, Peter Duus,John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989 (ISBN 978-0-521-22357-7)

[2] An instinct for War: Scenes from the battlefields of history, p. 315, Roger J. Spiller, (ISBN 978-0-674-01941-6); Harvard University Press

[3] Concise dictionary of modern Japanese history, p. 120, Janet Hunter, University of California Press: 1984, (ISBN 978-0-520-04557-6)

[auto-4] The Cambridge History of Japan: The Twentieth Century, p. 294, Peter Duus, John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989. (ISBN 978-0-521-22357-7)

[5] Fenby, Jonathan. Chiang Kai-shek: China's Generalissimo and the Nation He Lost. Carroll & Graf: 2003, p. 202

[6] Encyclopedia of war crimes and genocide, p. 128, Leslie Alan Horvitz & Christopher Catherwood, Facts on File (2011); (ISBN 978-0-8160-8083-0)

[7] Matson, Emily (7 Ιουλίου 2023). «How China's leaders changed the history of the War of Resistance to bolster Party prestige». NüVoices. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023.

[ferrell_mukden-8] 8,0 ^8,1 Ferrell, Robert H. (March 1955). «The Mukden Incident: September 18–19, 1931». Journal of Modern History (University of Chicago Press) 27 (1): 66–72. doi:10.1086/237763.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]