Παύλος Προσαλέντης (ο νεότερος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παύλος Προσαλέντης ο Νεότερος
Γέννηση1857[1]
Κέρκυρα
Θάνατος1894[1]
Αλεξάνδρεια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταζωγράφος
ΓονείςΣπυρίδων Προσαλέντης[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Παύλος Προσαλέντης, ο νεότερος (Κέρκυρα 1857-Αλεξάνδρεια 1894)[3] ήταν Έλληνας ζωγράφος, του 19ου αιώνα και ένας από τους σημαντικούς Κερκυραίους εικαστικούς που άκμασαν μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1857 στην Κέρκυρα. Κατάγονταν από ονομαστή Κερκυραϊκή οικογένεια και ήταν πρωτότοκος γιος του επίσης ζωγράφου Σπυρίδωνα Προσαλέντη και εγγονός του Παύλου Προσαλέντη. Αδέρφια του ήταν οι ζωγράφοι Αιμίλιος και Ελένη Προσαλέντη. Σπούδασε στην Αθήνα, τη Νάπολη και το Παρίσι[4]. Μεταξύ των δασκάλων του συμπεριλαμβάνονταν ο πατέρας του αλλά και ο Νικηφόρος Λύτρας.[5] Στη συνέχεια εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου δημιούργησε τα περισσότερα από τα έργα του.[4] Απεβίωσε στην αιγυπτιακή πόλη το 1894.[5]

Τεχνοτροπία και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ζωγραφική του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις σπουδές του στη Γαλλία παρά από την ιδεαλιστική τεχνική της ιταλικής σχολής. Κύρια γνωρίσματα του Προσαλέντη αποτελούν το ρεαλιστικό και ακαδημαϊκό του ύφος ενώ σημαντική ήταν και η επιρροή του περιβάλλοντος στο οποίο έζησε στην Αίγυπτο. Το έργο του περιλαμβάνει θαλασσογραφίες, τοπιογραφίες, προσωπογραφίες (στις οποίες συνδύαζε την απόδοση των φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών με τη διείσδυση στον εσωτερικό κόσμο του εικονιζόμενου) αλλά και πίνακες ηθογραφικού περιεχομένου. Τόσο ο ίδιος όσο κι ο αδελφός του Αιμίλιος (1859-1926) διακρίθηκαν για τις θαλασσογραφίες τους, με αφομοιωμένες επιδράσεις από το Παρίσι και δική τους προσωπική ο καθένας ατμόσφαιρα, στα ιστορικά θέματά τους[6].

Έργα του Παύλου Προσαλέντη βρίσκονται σε διάφορα μουσεία ( όπως π.χ. η προσωπογραφία του Γεωργίου Αβέρωφ στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ[7][8] του Μέτσοβου και η ελαιογραφία του καπουτσίνου στο Παράρτημα Κέρκυρας της Εθνικής Πινακοθήκης[9]) και ιδιωτικές συλλογές.

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Artnet. pavlo-prosalentis. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/prosalentis-spuridon.html. Ανακτήθηκε στις 22  Σεπτεμβρίου 2021.
  3. Συλλογικό (2006). Οι Έλληνες στη Διασπορά 15ος- 21ος αι (PDF). Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων. σελ. 412.  line feed character in |publisher= at position 7 (βοήθεια)
  4. 4,0 4,1 Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ/Μέτσοβο. Ζωγραφική, Χαρακτική, Γλυπτική. Αθήνα: Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ - Τοσίτσα. 2008. σελίδες 20–21. 
  5. 5,0 5,1 Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 75. 
  6. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2013. 
  7. «Averoff Museum». www.averoffmuseum.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2017. 
  8. Αρχικά βρισκόταν αρχικά στο Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας και μετά το κλείσιμο του σχολείου περιήλθε μέσω του Ευάγγελου Αβέρωφ στην πινακοθήκη του Μετσόβου (Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ/Μέτσοβο. Ζωγραφική, Χαρακτική, Γλυπτική, σελ. 20)
  9. Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα, σελ. 63

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]