Παντελής Βαϊνάς
| Παντελής Βαϊνάς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Μαΐου 1924 Ασπρόγεια Φλώρινας |
| Θάνατος | 12 Ιουνίου 2008 Σόφια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Στρατιωτική Ακαδημία Μ. Β. Φρούνζε |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός αξιωματικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | υποστράτηγος |
Ο Παντελής Βαϊνάς ή Βαηνάς (1924-2008) ήταν Έλληνας σλαβόφωνος, αντιστασιακός και αξιωματικός στις τάξεις του Ε.Λ.Α.Σ. και του Δημοκρατικού Στρατού.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1924 στο χωριό Ασπρόγεια Φλώρινας. Οι ρίζες της οικογένειας του Βαϊνά ήταν από τις Κερασιές Κέδρων Αγράφων και είχε σαρακατσάνικη καταγωγή. Πατέρας του ήταν ο Μακεδονομάχος οπλαρχηγός και μετέπειτα νομάρχης Φλώρινας, Γρηγόριος Βαϊνάς. To 1943 εντάχθηκε στον Ε.Λ.Α.Σ. Δυτικής Μακεδονίας. Τέλη 1944 συμμετείχε στις επιχειρήσεις εναντίον του τάγματος Γκότσε του Σ.Ν.Ο.Φ. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας συνελήφθη το 1946.
Έγινε ανώτερος αξιωματικός του Δημοκρατικού Στρατού, και συμμετείχε σε πολλές μάχες όπου και τραυματίστηκε το 1947. Εντάχθηκε στο Ν.Ο.Φ.[1] σε μια προσπάθεια ελέγχου του Ν.Ο.Φ. από το Κ.Κ.Ε., ενάντια στις επιδιώξεις προσεταιρισμού από τον Τίτο και το ΚΚΓ [2]. Έφτασε στην ανώτερη βαθμίδα στον Δ.Σ.Ε., ενώ θεωρούταν από τους αυτονομιστές σλαβομακεδόνες ως Γραικομάνος (ελληνόφιλος)[3] και πιστός στο Κ.Κ.Ε.[4].
Τον Οκτώβρη του 1948 διατύπωσε την θέση περί «ισονομίας και ισοπολιτείας των Σλαβομακεδόνων στο πλαίσιο της ελληνικής επικράτειας» στο περιοδικό Δημοκρατικός Στρατός[5] κάτι που συνάντησε αντιδράση[6], ενώ η θέση αναθεωρήθηκε από τον Ζαχαριάδη αργότερα.
Ύστερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ήττα του Δ.Σ.Ε. στον εμφύλιο κατέφυγε στην Τασκένδη και αργότερα εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βουλγαρία, ενώ στην Ε.Σ.Σ.Δ. φοίτησε σε στρατιωτικές σχολές και κομματικών στελεχών, ενώ διετέλεσε και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. Παράλληλα έγινε πρόεδρος της οργάνωσης σλαβομακεδόνων Ήλιντεν.[1] Το 1956 υποστήριξε την καθαίρεση του Ζαχαριάδη από γενικό γραμματέα του Κ.Κ.Ε. Απέκτησε την Βουλγαρική υπηκοότητα και τον βαθμό του αντιστράτηγου στον Βουλγαρικό στρατό[7]. Πέθανε το 2008 στη Σόφια[8].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Παντελής Βαηνάς: τραγική μορφή ή επαναστάτης διεθνιστής; Ιστοσελίδα Ενθέματα, ανακτήθηκε στις 24/5/2016
- ↑ Ιωάννης Κολιόπουλος, Λεηλασία Φρονημάτων, τόμ. Β΄, σελ 221-2, εκδ. Βάνιας, 1995
- ↑ «ПАВЛЕ РАКОВСКИ – ΠΑΒΛΕ ΡΑΚΟΒΣΚΙ (1913 – 1990) ιστοσελίδα http://novazora.gr/, ανακτήθηκε στις 25/5/2016». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2016. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|title=(βοήθεια) - ↑ Ιωάννης Κολιόπουλος, Λεηλασία Φρονημάτων, τόμ. Β΄, σελ 224, εκδ. Βάνιας, 1995
- ↑ εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, Οκτώβρης 1948 του σ. Παντελή Βαηνά αντισυνταγματάρχη Πεζικού, ανακτήθηκε στις 25/5/2016[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, Δεκέμβρης 1948 Μερικές παρατηρήσεις πάνω στο άρθρο του σ. Παντελή Βαηνά, ανακτήθηκε στις 25/5/2016[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Τρίτη 26 Μάη 2009, εφημερίδα Ριζοσπάστης, ανακτήθηκε στις 25/5/2016
- ↑ Κυριακή 15 Ιούνη 2008 εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Σελίδα 29, ηλεκτρονική έκδοση. Ανακτήθηκε στις 25/5/2016
