Παναγιώτης Δεμέστιχας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγιώτης Δεμέστιχας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Δεμέστιχας (Ελληνικά)
Γέννηση6  Ιουλίου 1885[1]
Κότρωνας Λακωνίας[1]
Θάνατος14  Νοεμβρίου 1960[1] ή 1960
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Γαλλικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1904–1928)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςσυνεργασία με τον εχθρό[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑικατερίνη Καμπάνη
ΤέκναΠέτρος Δεμέστιχας,
Βένη Δεμέστιχα,
Γρηγόριος Δεμέστιχας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΕλληνικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΒαλκανικοί Πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική εκστρατεία και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας

Ο Παναγιώτης Δεμέστιχας (Κότρωνας Λακωνίας, 6 Ιουλίου 1885 – Αθήνα, 14 Νοεμβρίου 1960)[2] ήταν Έλληνας στρατιωτικός και συνεργάτης της Ναζιστικής Γερμανίας κατά την Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944.

Γεννήθηκε στον οικισμό Αλεπού του χωριού Κότρωνα Λακωνίας. Υπηρέτησε ως αρχηγός του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως (1938-39) και στον πόλεμο 1940-41 ως διοικητής του Α' και Ε' Σώματος Στρατού. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Τσολάκογλου.

Μεταπολεμικά καταδικάστηκε ως δωσίλογος. Το ίδιο διάστημα πέτυχε να του παραχωρηθεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών ο τάφος του άτεκνου ευεργέτη Α.Φ. Παπαδάκη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών (ισχυριζόμενος πως ήταν απόγονος του) στον οποίο και θάφτηκε μετά τον θάνατό του, το 1960.[3][4]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κούκουνας, Δημοσθένης (2011). Βιογραφική εγκυκλοπαίδεια του νεωτέρου ελληνισμού 1830-2010: Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας. Α΄ τόμος. Εκδόσεις Μέτρον. σελ. 456. ISBN 9789607201836. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]