Παλατσόλο Ακρέιντε
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 37°3′42″N 14°54′10″E / 37.06167°N 14.90278°E
| Παλατσόλο Ακρέιντε | |
|---|---|
 | |
  Παλατσόλο Ακρέιντε | |
.svg) | |
| Χώρα | Ιταλία |
| Διοικητική υπαγωγή | Free Municipal Consortium of Syracuse |
| Προστάτης | Απόστολος Παύλος |
| • Μέλος του/της | Ομορφότερα χωριά της Ιταλίας |
| Έκταση | 87,54 km²[1], 1,37 εκτάριο και 33,74 εκτάριο |
| Υψόμετρο | 670 μέτρα |
| Πληθυσμός | 8.101 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] |
| Ταχ. κωδ. | 96010 |
| Τηλ. κωδ. | 0931 |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) ώρα Κεντρικής Ευρώπης UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Παλατσόλο Ακρέιντε (ιταλικά: Palazzolo Acreide, σικελικά: Palazzolu, στην τοπική διάλεκτο: Palazzuolu) είναι πόλη και δήμος στην Επαρχία των Συρακουσών, στη Σικελία της νότιας Ιταλίας. Βρίσκεται 43 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη των Συρακουσών, στα Υβλαία Όρη.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή γύρω από το Παλατσόλο Ακρέιντε κατοικείται από την αρχαιότητα. Τον 10ο-11ο αι. π.Χ., οι Σικελοί ζούσαν εδώ σε μικρά χωριά. Η πόλη καταλαμβάνει τη θέση των αρχαίων Άκραι (λατινικά: Acrae), που ιδρύθηκαν από τις Συρακούσες γύρω στο 664 π.Χ.. Η πόλη ήταν σημαντική καθώς έλεγχε τα μονοπάτια επικοινωνίας μεταξύ των πόλεων στη νότια ακτή του νησιού. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, οι Συρακούσιοι νίκησαν τους Αθηναίους εδώ το 413 π.Χ..
Στη συνθήκη μεταξύ των Ρωμαίων και του Ιερού Β' των Συρακουσών το 263 π.Χ., ανατέθηκε στον τελευταίο. Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση, έγινε civitas stipendiaria και εξακολουθούσε να ευημερεί κατά την πρώιμη χριστιανική εποχή.
Η παλιά πόλη πιθανότατα καταστράφηκε από τους Άραβες, στο πρώτο μισό του 9ου αιώνα. Η νέα πόλη χτίστηκε γύρω από ένα νορμανδικό κάστρο, το οποίο δεν υπάρχει πλέον. Ένας σεισμός το 1693 κατέστρεψε σχεδόν ολόκληρη την πόλη, η οποία ξαναχτίστηκε σιγά σιγά τους επόμενους αιώνες.
Αρχαία πόλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αρχαία Πόλη βρίσκεται στο λόφο πάνω από τη σύγχρονη πόλη, η προσέγγιση της προστατεύεται από λατομεία, στα οποία έχουν ανακαλυφθεί τάφοι όλων των περιόδων. Το αμφιθέατρο του μικρού θεάτρου είναι καλοδιατηρημένο, αν και δεν έχει απομείνει τίποτα από τη σκηνή. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται τα ερείπια άλλων κτισμάτων, που φέρουν, αδικαιολόγητα, τα ονόματα Naumachia, Odeum (ίσως λουτρό) και Palace of Hiero. Η ύδρευση γινόταν από υπόγεια υδραγωγεία. Στα βράχια του Μόντε Πινέτα στα νότια υπάρχουν άλλες ταφικές κόγχες και περίεργα ανάγλυφα που ονομάζονται Santoni ή Santicelli, σκαλισμένα τον 19ο αιώνα από έναν αγρότη ιδιοκτήτη, τα οποία επίσης φαίνεται να σχετίζονται με τελετές κηδείας. Επίσης κοντά βρίσκεται η νεκρόπολη του Acrocoro della Torre, όπου έχουν βρεθεί πολλές σαρκοφάγοι. Περίπου 5 μίλια (8 χιλιόμετρα) βόρεια βρίσκεται το Μπουσέμι, κοντά στο οποίο ανακαλύφθηκε ένα ιερό σπήλαιο. και επίσης μια εκκλησία κομμένη στο βράχο και που περιβάλλεται από ένα νεκροταφείο.
Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός σύλλογος της κοινότητας είναι το ΑΣΝΣΚ Παλατσόλο. Αντικατέστησε τον ΑΚ Παλατσόλο ΑΣΝ που μετεγκαταστάθηκε αλλού το 2013.
Κυριότερα αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- San Sebastiano (15ος αιώνας) - εκκλησία που ξαναχτίστηκε μετά τον 17ο αιώνα).
- San Paolo (18ος αιώνας) - Εκκλησία της Βασιλικής
- Εκκλησία της Santa Maria della Medaglia .
- Εκκλησία του San Michele (15ος έως 16ος αιώνας, ξαναχτίστηκε μετά το 1693). Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα «μικρού σικελικού μπαρόκ», με αξιόλογο καμπαναριό που καλύπτεται από τρούλο.
- Εκκλησία της Assunta ή Immacolata (18ος αιώνας). Έχει κυρτή πρόσοψη και μονόκλιτο εσωτερικό, με πλούσια διακόσμηση. Στεγάζει ένα άγαλμα της Παναγίας, σε λευκό μάρμαρο Καρράρα, γλυπτό από τον Φραντσέσκο Λαουράνα το 1471 – 72.
- Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (18ος αιώνας), ημιτελής, με νεορωμανική πρόσοψη.
- The Chiesa Madre («Μητέρα Εκκλησία»). Το πρώτο έγγραφο που πιστοποιεί την ύπαρξή του χρονολογείται από το 1215, όταν ο ναός αφιερώθηκε στον Άγιο Νικόλαο. Ανακατασκευάστηκε σε μεγάλο βαθμό και διακοσμήθηκε εκ νέου μετά τον σεισμό του 1693, με νεοκλασική πρόσοψη. Το εσωτερικό είναι σε λατινική σταυροειδή κάτοψη, με σηκό και δύο κλίτη διακοσμημένα με πολύτιμα πολύχρωμα μάρμαρα.
- Το σπίτι του Μουσείου του Antonino Uccello. Φιλοξενεί αντικείμενα και υπολείμματα από τον αγροτικό πολιτισμό της Σικελίας, όπως εργαλεία εργασίας, γυάλινες ζωγραφιές, αγάλματα από κέρινο κέρινο και άλλα.
- Palazzo Cappellani, όπου βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο (θα ανοίξει σύντομα).
- Σπήλαιο του Αγίου Κόνραντ, μια μικρή εκκλησία λαξευμένη σε γκρεμό, στη θέση όπου ο ερημίτης Corrado Confalonieri αποσύρθηκε τον 14ο αιώνα. Σώζονται ίχνη ψηφιδωτών και η βάση του βωμού.
- «Il Teatro Greco di Akrai» (Αρχαίο ελληνικό θέατρο)
Το ελληνικό θέατρο των αρχαίων Ακραίων
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it.
|