Παλαίφατος ο Αθηναίος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για ομώνυμα λήμματα, δείτε: Παλαίφατος (αποσαφήνιση).

Ο Παλαίφατος ο Αθηναίος ήταν, σύμφωνα με τη Σούδα, μυθικός επικός ποιητής, γιος του Ακταίου και της Βοιούς ή του Ιοκλέους και της Μετάνειρας ή, κατ᾿ άλλους, του Ερμή. Θεωρούνταν αρχαιότερος από τον Όμηρο ή ακόμη και από την Φημονόη (την μυθική πρώτη Πυθία των Δελφών, που είχε, όπως λέγανε, επινοήσει το δακτυλικό εξάμετρο για να εκφράζει τους χρησμούς της).

Σύμφωνα πάντα με τη Σούδα, ο Παλαίφατος είχε γράψει τα έπη:

  • Κοσμοποιΐα,
  • Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος γοναί,
  • Ἀφροδίτης καὶ Ἔρωτος φωναὶ καὶ λόγοι,
  • Ἀθηνᾶς ἔρις καὶ Ποσειδῶνος,
  • Λητοῦς πλόκαμος.

Ο ποιητής του 5ου μ.Χ. αιώνα Χριστόδωρος ο Κοπτίτης σε ένα ποίημα του που διασώζεται στο δεύτερο βιβλίο της Ελληνικής Ανθολογίας παρουσιάζει τον Παλαίφατο ως σεβάσμιο δαφνοστεφανομένο βάρδο και προφήτη: [1].

δάφνῃ μὲν πλοκαμῖδα Παλαίφατος ἔπρεπε μάντις
στεψάμενος, δόκεεν δὲ χέειν μαντώδεα φωνήν.[2]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. W. Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: «Palaephatus of Athens».
  2. Ελληνική (Παλατινή) ανθολογία, βιβλίον β΄("Ἔκφρασις τῶν ἀγαλμάτων τῶν εἰς τὸ δημόσιον γυμνάσιον τοῦ ἐπικαλουμένου Ζευξίππου"), στ. 36-37 («Εἰς ἄγαλμα Παλαιφάτου»).