Πέτρος Νικολόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Πέτρος Νικολόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1898
Χαλκίδα
ΘάνατοςΣεπτέμβριος 1986
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈλληνας υφυπουργός Εσωτερικών
Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού της Ελλάδας (1956–1958)

Ο Πέτρος Νικολόπουλος του Ευαγγέλου (1898-1986) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος και πολιτικός. Υπήρξε απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Πολέμου, της αντίστοιχης Σχολής της Γαλλίας και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1898 στη Χαλκίδα. Ακολούθησε τη στρατιωτική σταδιοδρομία φοιτώντας στη Σχολή Ευελπίδων από την οποία αποφοίτησε το 1920 ως ανθυπίλαρχος. Με την αποφοίτησή του έλαβε μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία όπου και τραυματίσθηκε στη μάχη του Αβγκίν. Το 1923 προήχθη υπίλαρχος όπου και μετέβη στη Σχολή Σωμύρ της Γαλλίας για πληρέστερη εκπαίδευση. Στον Β' Π.Π. φέροντας τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη έλαβε μέρος ως διοικητής ομάδων αναγνώρισης και επιτελάρχης της ΧΧης Μεραρχίας. Στη διάρκεια της κατοχής παρέμεινε στην Ελλάδα όπου και εντάχθηκε στις αντιστασιακές "Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών".

Μετά την απελευθέρωση προήχθη συνταγματάρχης ιππικού/τεθωρακισμένων, και το 1948 προήχθη ταξίαρχος όπου και ανέλαβε διοικητής της 42ης ταξιαρχίας, και διαδοχικά της VII Μεραρχίας. Προαχθείς υποστράτηγος ανέλαβε διοικητής του Β΄ Σώματος Στρατού. Το 1953 μόλις συστάθηκε η ΚΥΠΕ (μετέπειτα ΚΥΠ και σήμερα ΕΥΠ) ανέλαβε πρώτος διοικητής. Τον Ιούλιο του 1956 ανέλαβε Α/ΓΕΣ απ΄ όπου και αποστρατεύτηκε δύο χρόνια μετά, στις 22 Σεπτεμβρίου 1958, ως αντιστράτηγος, λαμβάνοντας τον τίτλο του Επίτιμου Α/ΓΕΣ.

Μετά τις εκλογές που ακολούθησαν διορίστηκε από την Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή υφυπουργός Εσωτερικών στη Διεύθυνση Επιθεώρησης Νομαρχιών. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1963 όπου στις εκλογές του έτους εκείνου αναδείχθηκε νικητής η Ένωση Κέντρου.

Ο Πέτρος Νικολόπουλος υπήρξε ο μεγαλύτερος διώκτης των συνωμοτών του ΙΔΕΑ και του επιχειρούμενου τότε παρακράτους. Είχε παρασημοφορηθεί από τρεις Βασιλείς λαμβάνοντας πλήθος παρασήμων και μεταλλίων μεταξύ των οποίων τους Ταξιάρχες, τρεις φορές το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας αλλά και πολλά άλλα ξένα. Πέθανε στην Αθήνα το 1986.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Who's Who 1979" σελ.471
  • Δημ. Παραλίκας "Συνωμοσίες ΙΔΕΑ - ΑΣΠΙΔΑ" - Αθήνα 1982, σελ.52-72.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας (6 Νοεμβρίου 2010). «Η ομάδα Παπαδόπουλου στην τελική ευθεία προς την εξουσία (1966-1967)». Στο: Καραµανωλάκης, Βαγγέλης. ΕΞΗ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ (PDF). 6. Αθήνα: Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022.