Πέδρο δε Μένα
| Πέδρο δε Μένα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pedro de Mena y Medrano (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 1628[1][2][3] Γρανάδα |
| Θάνατος | 13 Οκτωβρίου 1688[4][5][6] Μάλαγα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[7] |
| Σπουδές | Alonso de Mena Αλόνσο Κάνο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης[8] αρχιτέκτονας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέδρο δε Μένα υ Μεδράνο (ισπαν. Pedro de Mena y Medrano, Αύγουστος 1628 – 13 Οκτωβρίου 1688) ήταν Ισπανός γλύπτης.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέδρο δε Μένα γεννήθηκε στη Γρανάδα, της Ανδαλουσίας και μαθήτευσε στη γλυπτική κοντά στον πατέρα του (ήταν ο γλύπτης Αλόνσο δε Μένα), και στον Αλόνσο Κάνο. Η πρώτη επιτυχία του υπήρξαν τα γλυπτά του για τη Μονή του Αγίου Αντωνίου στη Γρανάδα, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν οι μορφές του Μνήστορος Ιωσήφ, του Αγίου Αντωνίου της Πάδοβας, του Αγίου Πέτρου Μεντάρα, του Αγίου Φραγκίσκου και της Αγίας Κλάρας.
Το 1658 υπέγραψε ένα συμβόλαιο για τη φιλοτέχνηση γλυπτών στο ψαλτήριο της χορωδίας του Καθεδρικού ναού της Μάλαγα, ένα έργο που πραγματοποιήθηκε σε ένα χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών. Ο δε Μένα δημιούργησε επίσης άγαλμα της Παρθένου Μαρίας με το Θείο Βρέφος στη Μαδρίτη, πολύχρωμες μορφές στον Ναό του Αγίου Ισιδώρου, την Αγία Μαρία Μαγδαληνή και την Αγία Γερτρούδη στον Ναό του Αγίου Μαρτίνου στη Μαδρίτη, τη Σταύρωση στον Ναό της Παναγίας της Χάριτος (Nuestra Señora de Gracia) (επίσης στη Μαδρίτη), το αγαλματίδιο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης στο Τολέδο και εκείνο του Ιωσήφ στον Ναό του Αγίου Νικολάου στη Μούρθια. Ο γλύπτης ταξίδεψε στη Μαδρίτη το 1662.[9]
Από το 1673 μέχρι το 1679 ο δε Μένα έζησε στην Κόρδοβα. Περί το 1680 ωστόσο βρισκόταν στη Γρανάδα, όπου σμίλεψε μια Παρθένο Μαρία σε καθιστή στάση με το Θείο Βρέφος για τον Ναό του Αγίου Δομίνικου.
Ο Πέδρο δε Μένα πέθανε στη Μάλαγα, πόλη όπου είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και διατηρούσε ατελιέ επί τριάντα χρόνια, μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία εξήντα ετών.
Ο δε Μένα μαζί με τον Χοσέ Μόρα μπορούν να θεωρηθούν καλλιτεχνικοί απόγονοι των Χουάν Μαρτίνεθ Μοντανιές και Αλόνσο Κάνο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb145472835. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 121008177. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500118937. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00120613. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0041866.
- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 12572/pedro-de-mena-y-medrano. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb145472835. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /168268. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Arbury, Sanchez Esteban, A.S., Natividad (2003). Mena, de Family. doi:10.1093/gao/9781884446054.article.T056756. ISBN 978-1-884446-05-4.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Mena, Pedro de» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 18 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 108
|