Ούλριχ Βίλκεν

Ούλριχ Βίλκεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Ulrich Wilcken (Γερμανικά)
Γέννηση	18  Δεκεμβρίου 1862 Στσέτσιν
Θάνατος	10  Δεκεμβρίου 1944 Μπάντεν-Μπάντεν
Τόπος ταφής	Neuer Friedhof Tutzing
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Πρωσίας Γερμανικό Ράιχ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Λειψίας Πανεπιστήμιο Χούμπολτ Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου παπυρολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Μονάχου Πανεπιστήμιο της Βόννης Πανεπιστήμιο της Λειψίας Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ Πανεπιστήμιο Μαρτίνου Λούθηρου του Χάλλε-Βιτεμβέργης Πανεπιστήμιο Χούμπολτ Πανεπιστήμιο του Βρότσουαφ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας Goethe Medal for Art and Science (1942)

Ο Ούλριχ Βίλκεν (Ulrich Wilcken, 18 Δεκεμβρίου 1862 - 10 Δεκεμβρίου 1944) ήταν Γερμανός ιστορικός και παπυρογράφος, με καταγωγή από το Στσέτσιν.

Βιογραφία

Ο Βίλκεν σπούδασε αρχαία ιστορία και ανατολικές σπουδές στη Λειψία, το Tübingen και το Βερολίνο . Ήταν μαθητής του ιστορικού Τέοντορ Μόμσεν (1817-1903), ο οποίος ενθάρρυνε τον Βίλκεν μετά την αποφοίτησή του να εργαστεί ως καταλογογράφος παπύρων. Ο Μόμσεν βοήθησε επίσης τον Βίλκεν να διαδεχθεί τον Eduard Meyer (1855-1930) ως αναπληρωτής καθηγητής αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Breslau το 1889. Στη συνέχεια, διετέλεσε καθηγητής στα πανεπιστήμια του Würzburg (από το 1900), Halle (από το 1903, όπου ήταν και πάλι διάδοχος του Eduard Meyer), της Λειψίας (από το 1906) και της Βόννης (από το 1912), όπου διαδέχθηκε τον Heinrich Nissen 1839-1912). Αργότερα, διετέλεσε καθηγητής στο Μόναχο (από το 1915) και στο Βερολίνο (από το 1917), όπου ήταν διάδοχος του Otto Hirschfeld (1843-1922).

Ο Βίλκεν ήταν πρωτοπόρος της ελληνορωμαϊκής παπυρολογίας και σημαντικό επίτευγμά του ήταν η συγκέντρωση ενός εκτεταμένου αρχείου παπύρων της εποχής των Πτολεμαίων καθώς και οστράκων .

Το 1906 έγινε μέλος της Saxon Society of Sciences και το 1921 έγινε μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.

Έργα

Μεταξύ των πονημάτων του ήταν το βιβλίο (1931) για τον Αλέξανδρο τον Μέγα (Alexander der Grosse), το οποίο μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1932 από τον G. C. Richards. Άλλες δημοσιεύσεις του Βίλκεν:

• Observationes ad historiam Aegypti provinciae Romanae depromptae e papyris Graecis Berolinensibus ineditis. Haack, Βερολίνο 1885.
• Griechische Ostraka aus Aegypten und Nubien, Ein Beitrag zur antiken Wirtschaftsgeschichte. Ελληνικά όστρακα της Αιγύπτου και της Νουβίας. Συμβολή στην αρχαία οικονομική ιστορία, δύο τόμοι. Giesecke & Devrient, Λειψία 1899. Ανατυπώθηκε από τον Hakkert, Amsterdam 1970.
• Grundzüge und Chrestomathie der Papyruskunde. Τόμος 1ος: Ιστορικό μέρος (σε δύο τμήματα). Λειψία 1912. Τόμος 2ος: Νομικό μέρος (του Ludwig Mitteis 1859-1921).
• Griechische Geschichte im Rahmen der Altertumsgeschichte. (Ελληνική ιστορία στο πλαίσιο της αρχαίας ιστορίας), Oldenbourg, Μόναχο 1924, (ένατη έκδοση 1962, αναθεωρημένη από τον Günther Klaffenbach 1890-1972). Αρχαία ελληνική ιστορία, μτφρ. Ι. Τουλουμάκος, Αθήνα 1976, εκδ. Παπαζήση.
• Urkunden der Ptolemäerzeit (ältere Funde). Πρακτικά των ανασκαφών τηςΠτολεμαϊκής περιόδου, παλαιότερα ευρήματα. Δύο τόμοι. De Gruyter, Βερολίνο 1927, ανατυπωμένο το 1977, (ISBN 3-11-005711-5). Συντομογραφημένο ως UPZ στο LSJ και σε άλλα λεξικά.

Πηγές

• Αυτό το άρθρο βασίζεται σε μεταφράσεις ισοδύναμων άρθρων στη γαλλική, τη γερμανική και την αγγλική Wikipedia.