Οχυρό του Οσόβιετς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Οχυρό του Οσοβιέτς)
Οχυρό του Οσόβιετς
Twierdza Osowiec
Χάρτης
Είδοςφρούριο
Γεωγραφικές συντεταγμένες53°28′7″N 22°38′38″E
Διοικητική υπαγωγήOsowiec-Twierdza
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1882
Commons page Πολυμέσα
Μνημείο στο Οχυρό του Οσοβιέτς
Φρούριο Β
Στρατιώτες έξω από την εκκλησία του οχυρού, 1915
Γερμανός αξιωματικός μεταφέρεται ως αιχμάλωτος στο οχυρό, 1914

Το Οχυρό του Οσοβιέτς (πολωνικά Twierdza Osowiec, ρωσικά Крепость Осовец) είναι οχυρό του 19ου αιώνα στη νοτιοανατολική Πολωνία που χτίστηκε από τους Ρώσους.[1] Στο οχυρό σημειώθηκαν αρκετές μάχες στα πλαίσια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ρώσοι υπερασπίστηκαν το Οσοβιέτς από τις γερμανικές επιθέσεις.

Το οχυρό χτίστηκε στα έτη 1882-1892 ως ένα από τα αμυντικά έργα της Ρωσίας κατά της Γερμανίας - την περίοδο 1889-1893, ο μηχανικός Νέστορ Μπουϊνίτσκι ανέλαβε σημαντικό μέρος του έργου. Βρίσκεται κοντνά στον ποταμό Μπιέμπρζα και 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ανατολική Πρωσία. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, από τον Σεπτέμβριο του 1914 μέχρι τον Αύγουστο του 1915, έλαβαν χώρα τρεις γερμανικές επιθέσεις κατά του οχυρού, το οποίο υπερασπίστηκαν (μέχρι τον Αύγουστο του 1915) οι Ρώσοι στρατιώτες. Στα μεταπολεμικά χρόνια χρησιμοποιήθηκε από τον Πολωνικό Στρατό. Κατά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, το 1939, οι Γερμανοί προσπέρασαν το οχυρό και έτσι δεν σημειώθηκαν άλλες συγκρούσεις στην περιοχή.

Σήμερα, μερικά σημειά του οχυρού αποτελούν πολιτιστικό μνημείο και είναι ανοιχτά προς τους τουρίστες.[2]

Πρώτη γερμανική επίθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 1914, το οχυρό δέχθηκε επίθεση από δυνάμεις της 8ης Γερμανικής Στρατιάς (40 τάγματα πεζικού). Μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου, έχοντας σοβαρά αριθμητικό πλεονέκτημα, οι γερμανικές δυνάμεις μπορούσαν να απωθήσουν τις ρωσικές δυνάμεις μέχρι το σημείο, όπου το πυροβολικό μπορούσε να βάλλει κατά του οχυρού. Η γερμανική διοίκηση διέταξε τη μεταφορά 60 πυροβόλων διαμετρήματος μέχρι 203 χιλιοστών για ενίσχυση των επιτιθέμενων, ωστόσο, τα πυροβόλα ήταν ικανά να βάλλουν κατά του οχυρού στις 26 Σεπτεμβρίου. Μέσα σε δύο μέρες, οι Γερμανοί προέβησαν σε μετωπικές επιθέσεις, αλλά απωθήθηκαν από τα πυρά του ρωσικού πυροβολικού. Μετά, οι Ρώσοι προέβησαν σε αντεπιθέσεις στα δύο άκρα και ανάγκασαν τους Γερμανούς να μεταφέρουν το πυροβολικό σε ασφαλέστερο σημείο, απ' όπου όμως δεν ήταν σε θέση να βάλλει κατά του οχυρού.

Δεύτερη γερμανική επίθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Φεβρουαρίου 1915, οι γερμανικές δυνάμεις προέβησαν σε δεύτερη επίθεση. Δόθηκε σκληρή μάχη για τον έλεγχο της πρώτης αμυντικής γραμμής. Οι ρωσικές δυνάμεις κατάφεραν να αντέξουν για πέντε μέρες τις επιθέσεις του αντιπάλου, ο οποίος είχε αριθμητικό πλεονέκτημα. Μονάχα στις 9 Φεβρουαρίου, η ρωσική διοίκηση διέταξε υποχώρηση όλων των δυνάμεων στη δεύτερη αμυντική γραμμή που είχε βαθιά χαρακώματα και θέσεις πολυβόλων.

Κατά τις επόμενες δύο μέρες, οι ρωσικές δυνάμεις δεν παρέδωσαν έδαφος, αλλά η υποχώρηση από την πρώτη γραμμή επέτρεψε στο γερμανικό πυροβολικό να βάλλει κατά του οχυρού στις 13 Φεβρουαρίου. Τα γερμανικά πυροβόλα είχαν διαμέτρημα 100-420 χιλιοστών. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, τα βαρέα πυροβόλα έβαλλαν 250.000 βλήμματα, ενώ τα ελαφρά πυροβόλα σχεδόν 1.000.000 βλήμματα.

Το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο, θεωρώντας πως ζητούσε το απίθανο, ζήτησε από τη διοίκηση των υπερασπιστών να αντέξουν τουλάχιστον 48 ώρες μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκένωση της πόλης από τους άμαχους πολίτες. Τελικά, η άμυνα του οχυρού διήρκησε μισό χρόνο.

Η ρωσική πλευρά υπέστη βαριές απώλειες από τα πυρά του γερμανικού πυροβολικού, τα οποία ήταν βαρέα από τις 14 μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου και από τις 25 Φεβρουαρίου μέχρι τις 5 Μαρτίου 1915. Τα πυρά εντός του οχυρού και η διάλυση αρκετών κτηρίων του έκαναν τη μετακίνηση των στρατευμάτων σχεδόν αδύνατη. Ακόμα και σ' αυτή τη τραγική κατάσταση, το ρωσικό πυροβολικό κατάφερε να διαλύσει δύο από τα τέσσερα βαρέα ολμοβόλα (Μεγάλη Βέρθα) και ανάγκασε τη γερμανική διοίκηση να απομακρύνει τα υπόλοιπα.

Καθώς η δεύτερη ρωσική αμυντική γραμμή δεν είχε ποτέ παραβιαστεί, οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε πόλεμο χαρακωμάτων σ' αυτό το σημείου του μετώπου μέχρι τις αρχές Ιουλίου.

Τρίτη γερμανική επίθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές Ιουλίου, υπό τη διοίκηση του Αρχιστράτηγου Πάουλ φον Χίντενμπουργκ, οι γερμανικές δυνάμεις προέβησαν σε ολοκληρωτική μετωπική επίθεση κατά του οχυρού. Οι Γερμανοί είχαν στη διάθεση τους 14 τάγματα πεζικού, 1 τάγμα ναρκαλιευτών, 24-30 βαρέα πολιορκητικά πυροβόλα, 30 πυροβολαρχίες με δηλητηριώδη αέρια. Η ρωσική πλευρά είχε στη διάθεση της 500 άνδρες και 400 πολιτοφύλακες.

Επίθεση αερίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Γερμανοί περίμεναν μέχρι τις 6 Αυγούστου για κατάλληλο άνεμο. Στις 4:00, ενώ τα πυροβόλα άνοιξαν πυρ, οι γερμανικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν δηλητηριώδη αέρια κατά των υπερασπιστών. Έχοντας θεωρήσει πως όλοι οι υπερασπιστές ήσαν νεκροί, οι γερμανικές δυνάμεις (14 τάγματα, περίπου 7000 άνδρες) προωθήθηκαν. Όταν το γερμανικό πεζικό έφθασε στην πρώτη αμυντική γραμμή, δέχτηκε αντεπίθεση από τους εναπομείναντες στρατιώτες του 13ου Λόχου του 226ου Συντάγματος Ζεμλιάνσκ (περίπου 60 άνδρες). Η αιφνιδιαστική επίθεση και τα αιματωμένα ρούχα (οι Ρώσοι στρατιώτες έφτυναν αίμα, καθώς τα αέρια είχαν καταστρέψει τους ιστούς των πνευμόνων) προκάλεσε σοκ στους Γερμανούς και τους ανάγκασε σε υποχώρηση. Τα πέντε εναπομείναντα ρωσικά πυροβόλα άνοιξαν πυρ κατά των επιτιθέμενων. Οι ευρωπαϊκές εφημερίδες ονόμασαν την αντεπίθεση «επίθεση των νεκρών». Δεκαπέντε μέρες αργότερα, η ρωσική διοίκηση διέταξε την εκκένωση του Οσοβιέτς και την υποχώρηση σε νέες θέσεις.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The eastern front, 1914-1917 By Norman Stone (βλ. εδώ)
  2. Lonely Planet guidebook Poland

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Хмельков С. А. (Khmelkov, S.A.) (1939). Борьба за Осовец (Struggle for Osovets) (στα Ρωσικά). Moscow: Государственное военное издательство наркомата обороны СССР. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015. 
  • Perzyk Bogusław (2004). Twierdza Osowiec 1882 - 1915 (στα Πολωνικά). Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka. ISBN 83-907405-1-6. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]