Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς
Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης
ΣυγγραφέαςΆρθουρ Κόναν Ντόυλ
ΕικονογράφοςΣίντνεϊ Πάτζετ
ΤίτλοςThe Adventures of Sherlock Holmes
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης14 Οκτωβρίου 1892
ΜορφήΑστυνομική φαντασία, μικρές ιστορίες
ΣειράΣέρλοκ Χολμς
ΧαρακτήρεςΣέρλοκ Χολμς
Δρ. Γουάτσον
Πρώτη έκδοσηΤζορτζ Νιουνς
ΣημειώσειςΕικονογράφηση από Σίντνεϊ Πάτζετ
ΠροηγούμενοΤο σήμα των Τεσσάρων
ΕπόμενοΟι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς είναι μία συλλογή δώδεκα διηγημάτων του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, η οποία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 14 Οκτωβρίου 1892. Περιέχει τις πρώτες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον συμβουλευτικό ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε δώδεκα μηνιαία τεύχη του περιοδικού The Strand Magazine από τον Ιούλιο του 1891 μέχρι τον Ιούνιο του 1892. Οι ιστορίες συλλέχθηκαν με την ίδια σειρά που δημοσιεύτηκαν, χωρίς να στηρίζονται σε κάποια φανταστική χρονολογική σειρά. Οι μόνοι κοινοί χαρακτήρες και στις δώδεκα ιστορίες είναι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Δρ. Γουάτσον, ενώ η αφήγηση γίνεται σε όλες σε πρώτο πρόσωπο από την οπτική γωνία του Γουάτσον.

Γενικά οι ιστορίες στις Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς εντοπίζουν, και προσπαθούν να διορθώσουν, κοινωνικές αδικίες. Ο Χολμς απεικονίζεται να προσφέρει μία καινούρια, πιο δίκαιη αίσθηση της δικαιοσύνης. Οι ιστορίες είχαν θετική ανταπόκριση από το κοινό και ενίσχυσαν τις συνδρομές του περιοδικού, παρακινώντας τον Ντόυλ να απαιτήσει περισσότερα χρήματα για τις επόμενες ιστορίες του. Η πρώτη ιστορία, «Ένα σκάνδαλο στη Βοημία», περιλαμβάνει τον χαρακτήρα της Αϊρίν Άντλερ η οποία, παρά το ότι υπάρχει μόνο σε αυτή την ιστορία του Ντόυλ, είναι ένας επιφανής χαρακτήρας στις σύγχρονες προσαρμογές του Σέρλοκ Χολμς, που παρουσιάζεται γενικά ως το ερωτικό ενδιαφέρον του Χολμς. Ο Ντόυλ συμπεριέλαβε τέσσερις από τις δώδεκα ιστορίες αυτής της συλλογής στις δώδεκα συνολικά αγαπημένες του ιστορίες με τον Σέρλοκ Χολμς, επιλέγοντας την «Περιπέτεια του πιτσιλωτού κορδονιού» ως την πιο αγαπημένη του.

Γενικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Εργογραφία του Σέρλοκ Χολμς

Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ ξεκίνησε να γράφει στα τέλη της δεκαετίας του 1870, ενώ σπούδαζε ακόμη ιατρική, με την πρώτη του ιστορία μικρού μήκους, «The Mystery of Sasassa Valley», να δημοσιεύεται τον Σεπτέμβριο το 1879. Οκτώ χρόνια αργότερα, η πρώτη του ιστορία με πρωταγωνιστή τον Σέρλοκ Χολμς, το μυθιστόρημα Σπουδή στο Κόκκινο, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ward Lock & Co. Αν και έλαβε θετικής ανταπόκρισης από το κοινό, ο Ντόυλ δεν πληρώθηκε αρκετά κι έπειτα από την κυκλοφορία μιας συνέχειας, του μυθιστορήματος Το σήμα των Τεσσάρων, από το περιοδικό Lippincott, έστρεψε την προσοχή του σε ιστορίες μικρού μήκους.[1]

Λίγο καιρό μετά την έναρξη της κυκλοφορίας του περιοδικού The Strand Magazine τον Ιανουάριο του 1891, ο συντάκτης του περιοδικού Χέρμπερτ Γκρίνχαου Σμιθ έλαβε δύο ιστορίες από τον Ντόυλ για το νέο μηνιαίο τεύχος. Ο Σμιθ περιέγραψε αργότερα την αντίδρασή του λέγοντας: «Αμέσως συνειδητοποίησα πως είχα μπροστά μου τον μεγαλύτερο συγγραφέα ιστοριών μικρού μήκους από την εποχή του Έντγκαρ Άλλαν Πόε».[2] Η πρώτη από τις ιστορίες με τίτλο «Ένα σκάνδαλο στη Βοημία», δημοσιεύτηκε προς τις τελευταίες σελίδες του τεύχους του Ιουλίου, συνοδευόμενη από δέκα εικονογραφήσεις του Σίντνεϊ Πάτζετ.[3] Οι ιστορίες αποδείχθηκαν δημοφιλείς, κάτι που συνέβαλε στην ενίσχυση της κυκλοφορίας του περιοδικού,[1] και ο Ντόυλ πληρώθηκε 30 γκινέες για κάθε μία από τις πρώτες δώδεκα ιστορίες.[2] Αυτές οι πρώτες δώδεκα ιστορίες δημοσιεύτηκαν μηνιαία από τον Ιούλιο του 1891 μέχρι τον Ιούνιο του 1892[4] κι έπειτα, συλλέχθηκαν και κυκλοφόρησαν μαζί ως βιβλίο στις 14 Οκτωβρίου 1892 υπό τον τίτλο Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, από τον εκδότη του περιοδικού The Strand Magazine, Τζορτζ Νιουνς.[5] Για την πρώτη αυτή έκδοση τυπώθηκαν 10000 αντίγραφα στο Ηνωμένο Βασίλειο, κι επιπλέον 4500 αντίγραφα στις Ηνωμένες Πολιτείες από τις εκδόσεις Harper Brothers.[6]

Ιστορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αφήγηση όλων των ιστοριών που βρίσκονται στη συλλογή Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς γίνεται από την οπτική γωνία του Δρ. Γουάτσον, όπως συμβαίνει και με όλες τις υπόλοιπες ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς, πλην τεσσάρων.[7]

Η καταχώρηση για τον Ντόυλ στο Λεξικό Εθνικών Βιογραφιών της Οξφόρδης, αναφέρει πως οι ιστορίες μικρού μήκους που εμπεριέχονται στις Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς τείνουν να επισημαίνουν κοινωνικές αδικίες όπως: «η προδοσία ενός Βασιλιά με μία τραγουδίστρια της όπερας, η εξαπάτηση ενός πατριού προς τον περίγυρό του ως φανταστικός εραστής, η εκμετάλλευση ενός αποτυχημένου ενεχυροδανειστή από έναν αριστοκρατικό απατεώνα, η μεγάλη περιουσία ενός ζητιάνου στο Κεντ».[1] Αντίθετα, αναφέρει πως ο Χολμς εμφανίζεται να προσφέρει μία καινούρια και δίκαιη προσέγγιση σε έναν άδικο κόσμο «επίσημης ανικανότητας και αριστοκρατικών προνομίων».[1]

Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς περιέχουν αρκετές από τις αγαπημένες ιστορίες μικρού μήκους του Ντόυλ με πρωταγωνιστή τον Σέρλοκ Χολμς. Το 1927, δημοσίευσε στο περιοδικό The Strand Magazine έναν κατάλογο με τις δώδεκα ιστορίες Σέρλοκ Χολμς που ο ίδιος πίστευε πως ήταν οι καλύτερές του. Ανάμεσα σε αυτές ήταν «Η περιπέτεια του πιτσιλωτού κορδονιού» (ως η αγαπημένη του), «Η ένωση των κοκκινομάλληδων» (δεύτερη θέση), «Ένα σκάνδαλο στη Βοημία» (πέμπτη θέση) και «Τα πέντε κουκούτσια πορτοκαλιού» (έβδομη θέση).[8]

Το 1929, το βιβλίο λογοκρίθηκε στη Σοβιετική Ένωση εξαιτίας του δήθεν «μυστικισμού» του.[9] Ωστόσο, το 1940 έγινε άρση της απαγόρευσης, αφού το βιβλίο είχε γίνει δημοφιλές στη μαύρη αγορά παρόμοιων απαγορευμένων βιβλίων.[10]

Σειρά έκδοσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ιστορίες με τη σειρά που δημοσιεύτηκαν
Τίτλος Ημερομηνία δημοσίευσης Πλοκή Ref.
«Ένα σκάνδαλο στη Βοημία» Ιούλιος 1891 Ο Βασιλιάς της Βοημίας αναθέτει στον Χολμς να ανακτήσει μια αδιάκριτη φωτογραφία που απεικονίζει εκείνον μαζί με την Αϊρίν Άντλερ, μια όμορφη, περιπετειώδη γυναίκα και τραγουδίστρια της όπερας, αφού η αποκάλυψη της φωτογραφίας θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στον γάμο του με την κόρη του Βασιλιά της Σκανδιναβίας. Ο Χολμς, μεταμφιεσμένος, γίνεται μάρτυρας στον γάμο της Άντλερ με έναν άντρα που αγαπάει πραγματικά κι έπειτα, μέσω μιας περίπλοκης στρατηγικής, ανακαλύπτει το πού κρύβει η Άντλερ τη φωτογραφία. Όταν όμως ο Χολμς επιστρέφει μαζί με τον Βασιλιά για να πάρουν τη φωτογραφία, μαθαίνουν πως η Άντλερ το έχει σκάσει από τη χώρα παίρνοντάς την μαζί της και αφήνοντας πίσω ένα γράμμα για τον Χολμς και μια δικιά της φωτογραφία για τον Βασιλιά. Ο Βασιλιάς, ήσυχος πως η Άντλερ δε θα δημοσιεύσει τη φωτογραφία τους, επιτρέπει στον Χολμς να κρατήσει τη φωτογραφία που άφησε σε εκείνον ως σουβενίρ. [11][12]
«Η ένωση των κοκκινομάλληδων» Αύγουστος 1891 Ο Τζάμπεζ Γουίλσον, ένας ενεχυροδανειστής, απευθύνεται στον Χολμς σχετικά με μία δουλειά την οποία απέκτησε αποκλειστικά και μόνο από το κόκκινο χρώμα των μαλλιών του. Η δουλειά αυτή τον κρατούσε μακριά από το μαγαζί του για αρκετές ώρες κάθε μέρα και το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αντιγράψει την Encyclopædia Britannica. Ξαφνικά, έπειτα από οκτώ εβδομάδες, ενημερώθηκε πως η δουλειά αυτή δεν υπήρχε πια, αφού ο σύλλογος των κοκκινομάλληδων που τον προσέλαβε, θα διαλυόταν. Ο Χολμς, έπειτα από κάποια έρευνα που έκανε στο μαγαζί του Γουίλσον, επικοινώνησε με τον επιθεωρητή της αστυνομίας και τον διευθυντή μιας κοντινής τράπεζας. Μαζί με τον Γουάτσον, κρύφτηκαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας και συνέλαβαν δύο κλέφτες, οι οποίοι είχαν σκάψει ένα τούνελ από το μαγαζί του Γουίλσον προς την τράπεζα, κατά τις ώρες που ο Γουίλσον βρισκόταν στον σύλλογο για την αντιγραφή της εγκυκλοπαίδειας. [13]
«Μια υπόθεση ταυτότητας» Σεπτέμβριος 1891 Ενάντια στην επιθυμία του πατριού της, η Μαίρη Σάδερλαντ αρραβωνιάζεται τον Χόσμερ Έιντζελ. Το πρωί του γάμου τους, ο Χόσμερ βάζει τη Μαίρη να του ορκιστεί πως θα του μείνει πιστή «ακόμη κι αν κάτι απρόβλεπτο» συμβεί κι έπειτα, εξαφανίζεται μυστηριωδώς στον δρόμο για την εκκλησία. Ο Χολμς καταλήγει πως ο Χόσμερ ήταν ο πατριός της Μαίρη μεταμφιεσμένος, ο οποίος ήθελε να μείνει ανύπαντρη ώστε να έχει πρόσβαση στην κληρονομιά της. Ο Χολμς δεν αποκαλύπτει στη Μαίρη την αλήθεια γιατί «όταν κάποιος παίρνει ένα κουτάβι τίγρης κινδυνεύει, αλλά κινδυνεύει κι όταν παίρνει μια ψευδαίσθηση από μία γυναίκα», ενώ ήδη την είχε συμβουλεύσει να αφήσει πίσω της ό,τι έγινε και να προχωρήσει τη ζωή της. Εκείνη όμως του είχε απαντήσει πως ο Χόσμερ θα την έβρισκε όταν θα επέστρεφε. [14]
«Το μυστήριο της κοιλάδας Μπόσκομπ» Οκτώβριος 1891 Ο επιθεωρητής Λεστράντ ζητάει τη βοήθεια του Χολμς στην υπόθεση δολοφονίας του Τσαρλς ΜακΚάρθι, στην οποία φέρεται να εμπλέκεται ο γιος του θύματος, Τζέιμς. Ο ΜακΚάρθι κι ένας άλλος γαιοκτήμονας της περιοχής, ο Τζον Τέρνερ, είναι και οι δύο Αυστραλοί μετανάστες και η κόρη του δεύτερου, Άλις, πεπεισμένη πως ο Τζέιμς είναι αθώος προσέλαβε τον Λεστράντ για να τη βοηθήσει να το αποδείξει. Ο Χολμς συνομιλεί αρχικά με την Άλις κι αργότερα με τον Τζέιμς, ενώ επιθεωρεί και τον τόπο του εγκλήματος, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως εκεί βρισκόταν κι ένας τρίτος άντρας πέραν του ΜακΚάρθι και του Τζέιμς. Ο Τέρνερ, συνειδητοποιώντας πως ο Χολμς έχει λύσει την υπόθεση και γνωρίζει ποιος είναι ο δολοφόνος, ομολογεί σε εκείνον και στον Γουάτσον το έγκλημά του, αποκαλύπτοντας πως ο ΜακΚάρθι τον εκβίαζε εξαιτίας του εγκληματικού του παρελθόντος. Ο Χολμς δεν αποκαλύπτει τον πραγματικό δολοφόνο στο δικαστήριο, αλλά διασφαλίζει την αθώωση και την απελευθέρωση του Τζέιμς, αποδεικνύοντας την ύπαρξη τρίτου προσώπου στον τόπο του εγκλήματος. [15]
«Τα πέντε κουκούτσια πορτοκαλιού»
(Οι πέντε σπόροι πορτοκαλιού) 		Νοέμβριος 1891 Ο Τζόν Όπενσο λέει στον Χολμς πως ο 1883, ο θείος του πέθανε δύο μήνες μετά την παραλαβή ενός φακέλου που περιείχε πέντε κουκούτσια πορτοκαλιού και είχε πάνω χαραγμένα τα αρχικά «Κ.Κ.Κ.». Το 1885, ο πατέρας του έλαβε έναν παρόμοιο φάκελο και, σύντομα μετά από αυτό, πέθανε σε ένα φαινομενικό ατύχημα. Τώρα, ο ίδιος ο Τζον έλαβε έναν τέτοιο φάκελο και για αυτό απευθύνθηκε σε εκείνον για βοήθεια. Ο Χολμς του λέει να κάνει ό,τι του λέει το γράμμα και να αφήσει μια σελίδα ημερολογίου, για την οποία ο Χολμς συμπεραίνει πως συνδέεται με την Κου-Κλουξ-Κλαν, στο ηλιακό ωρολόγιο του κήπου. Ο Τζον σκοτώνεται πριν προλάβει να το κάνει, σε ένα επίσης φαινομενικό ατύχημα. Ο Χολμς νιώθοντας πως έχει πληγεί η περηφάνια του, καταφέρνει να ανακαλύψει πως οι δολοφόνοι ταξιδεύουν με ένα πλοίο και στέλνει στον καπετάνιο ένα γράμμα με πέντε κουκούτσια πορτοκαλιού. Ωστόσο, το πλοίο χάνεται στη θάλασσα. [16]
«Ο άνδρας με το στραβό χείλος»
(Ο άνδρας με το παραμορφωμένο χείλος) 		Δεκέμβριος 1891 Ο Νέβιλ Σεντ Κλερ, ένας αξιοσέβαστος επιχειρηματίας, έχει εξαφανιστεί και η σύζυγός του ισχυρίζεται πως τον είδε στο πάνω παράθυρο ενός λημεριού που γίνεται χρήση οπίου. Τρέχοντας πάνω στις σκάλες προς το δωμάτιο, βρήκε μόνο έναν ζητιάνο, ο οποίος αρνήθηκε πως γνωρίζει το οτιδήποτε για τον Σεντ Κλερ — του οποίου ωστόσο τα ρούχα βρέθηκαν αργότερα στο δωμάτιο, ενώ το παλτό του βρέθηκε στον Τάμεση στο σημείο κάτω από το παράθυρο, γεμάτο νομίσματα. Ο ζητιάνος συλλαμβάνεται, αλλά λίγες μέρες αργότερα, η σύζυγος του Σεντ Κλερ λαμβάνει ένα γράμμα από τον σύζυγό της. Ο Χολμς συμπεραίνει, κι αργότερα αποδεικνύει, πως ο ζητιάνος είναι στην πραγματικότητα ο Σεντ Κλερ μεταμφιεσμένος. Έτσι, ο Σεντ Κλερ ομολογεί πως ζει διπλή ζωή ως ζητιάνος κι ως επιχειρηματίας, κερδίζοντας περισσότερα χρήματα ως ζητιάνος παρά από την καθημερινή του δουλειά. [17]
«Η περιπέτεια του γαλάζιου γρανάτη»
(Η περιπέτεια του μπλε ρουμπινιού) 		Ιανουάριος 1892 Ένας πρώην κατάδικος συλλαμβάνεται για την κλοπή ενός γαλάζιου γρανάτη από μία σουίτα ξενοδοχείου. Ωστόσο, ένας γνωστός του Χολμς ανακαλύπτει το ρουμπίνι μέσα στον λαιμό μιας χήνας που βρήκε για τα Χριστούγεννα. Ο Χολμς ανιχνεύει τον ιδιοκτήτη της χήνας, αλλά όταν προσφέρεται να του δώσει μία άλλη χήνα προς αποκατάσταση αυτής που έχασε κι εκείνος αποδέχεται, πείθεται πως δεν ήταν εκείνος ο κλέφτης. Ο ντετέκτιβ συνεχίζει την έρευνά του, πηγαίνοντας πρώτα σε ένα πανδοχείο κι έπειτα σε έναν έμπορο στο Κόβερτ Γκάρντεν. Ο έμπορος αρνείται να δώσει στον Χολμς πληροφορίες από το πού προμηθεύεται τις χήνες, αλλά ο Χολμς καταφέρνει να τον κάνει να του το πει. Πριν φύγει, παρατηρεί κάποιον άλλον άντρα να προσπαθεί να μάθει τις ίδιες πληροφορίες με εκείνον κι έτσι τον σταματά για να του μιλήσει. Ο άντρας, ο οποίος είναι ο επικεφαλής συνοδός του ξενοδοχείου όπου έγινε η κλοπή, ομολογεί το έγκλημά του αλλά ο Χολμς τον αφήνει να φύγει υποστηρίζοντας πως είναι τόσο τρομαγμένος που δεν θα επαναλάβει κάποιο έγκλημα στο μέλλον, ενώ αν πήγαινε φυλακή θα κατέληγε ένας σκληρότερος εγκληματίας. [18]
«Η περιπέτεια του πιτσιλωτού κορδονιού»
(Η περιπέτεια της κηλιδωτής κορδέλας) 		Φεβρουάριος 1892 Η Χέλεν Στόνερ ανησυχεί πως ο πατριός της προσπαθεί να την σκοτώσει όταν βρίσκει τρόπο να τη μεταφέρει στο δωμάτιο που κοιμόταν η αδελφή της κι όπου είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν, λίγο πριν τον γάμο της. Η Στόνερ είναι πλέον αρραβωνιασμένη και ο Χολμς μαθαίνει πως το ετήσιο εισόδημα του πατριού της (το οποίο προέρχεται από την ακίνητη περιουσία από της νεκρής συζύγου του και μητέρα της Στόνερ) θα μειωνόταν αισθητά αν κάποια από τις αδελφές παντρευόταν. Κατά την έρευνά του στο δωμάτιο της Στόνερ και του πατριού, ο Χολμς ανακαλύπτει ένα κουδούνι υπηρεσίας το οποίο δεν είναι συνδεδεμένο για να δίνει σήμα στο προσωπικό, και το οποίο βρίσκεται κοντά σε έναν εξαεριστήρα που φέρνει σε επαφή τα δύο δωμάτια. Ο Χολμς ζητάει από τη Στόνερ να αφήσει εκείνον και τον Γουάτσον να περάσουν το βράδυ στο δωμάτιό της, ενώ εκείνη θα βρίσκεται σε άλλο δωμάτιο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ενώ οι δύο άντρες κάθονται στο σκοτάδι αναμένοντας, ακούνε το σφύριγμα που ανέφερε η Στόνερ και ο Χολμς ανάβει αμέσως τη λάμπα βλέποντας πως ένα φίδι μπήκε στο δωμάτιο μέσω του εξαεριστήρα. Ο Χολμς επιτίθεται στο φίδι με το μαστίγιο ιππασίας του κι εκείνο υπαναχωρεί προς το δωμάτιο του πατριού σκοτώνοντάς τον. [19]
«Η περιπέτεια του αντίχειρα του μηχανικού» Μάρτιος 1892 Ένας μηχανικός, ο Βίκτωρ Χάτερλι, φτάνει στο ιατρείο του Δρ. Γουάτσον με κομμένο τον αντίχειρά του. Όταν τον φροντίζει, ο Γουάτσον τον πηγαίνει στον Χολμς, όπου ο Χάτερλι τους διηγείται την ιστορία του. Κάποιος τον προσέλαβε με αμοιβή 50 γκινέες για να επισκευάσει ένα μηχάνημα συμπίεσης, αλλά του ζητήθηκε να κρατήσει αυτή τη δουλειά μυστική. Αφού πήρε το τρένο και κατέβηκε στο σημείο που του υπέδειξαν, μία άμαξα με παγωμένο γυαλί, ώστε να μην καταλάβει το πού θα βρίσκεται, τον μετέφερε στο σπίτι που βρισκόταν το μηχάνημα. Αφού το εξέτασε κι εντόπισε τη βλάβη, ρίχνοντας μια πιο προσεχτική ματιά ανακάλυψε πάνω στο πειστήριο μία «κρούστα μεταλλικών υπολειμμάτων» και υποπτεύθηκε πως το μηχάνημα δεν χρησιμοποιείτο για το σκοπό που του είπαν. Αντιμετωπίζοντας τον υπάλληλο, εκείνος του επιτέθηκε και του έκοψε τον αντίχειρα κατά τη προσπάθεια της απόδρασής του. Ο Χολμς συμπεραίνει πως το μηχάνημα χρησιμοποιείται για την κατασκευή πλαστών νομισμάτων και καταφέρνει να εντοπίσει την τοποθεσία του σπιτιού στο οποίο βρίσκεται. Ωστόσο, όταν φτάνουν εκεί, το σπίτι είναι τυλιγμένο στις φλόγες και οι εγκληματίες το έχουν σκάσει. [20]
«Η περιπέτεια του ευγενούς εργένη» Απρίλιος 1892 Η Αμερικανίδα σύζυγος του Λόρδου Ρόμπερτ Σεντ Σάιμον, Χάτι Ντόραν, εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως μετά τον γάμο. Οι υπηρέτες είχαν αποτρέψει μια παλιά σχέση του Σάιμον να την πλησιάσει για να της μιλήσει, η Χάτι εθεάθη να συνομιλεί ψιθυριστά με την υπηρέτριά της και ο Επιθεωρητής Λεστράντ καταφτάνει λέγοντας πως το νυφικό και το δακτυλίδι της Χάτι βρέθηκαν να επιπλέουν στη λίμνη Σερπεντάιν, ενώ ένα σημείωμα υπήρχε στην τσέπη του νυφικού. Ο Χολμς λύνει γρήγορα το μυστήριο κι εντοπίζει την Χάτι σε ένα ξενοδοχείο μαζί με έναν μυστηριώδη, «συνηθισμένο» άντρα, ο οποίος είχε πάρει την ανθοδέσμη του γάμου μετά την τελετή. Όπως αποδεικνύεται, αυτός ο άντρας είναι ο σύζυγος της Χάτι, Φρανκ, τον οποίο εκείνη θεωρούσε νεκρό και ο οποίος κατάφερε να την εντοπίσει λίγες μόλις στιγμές πριν εκείνη παντρευτεί τον Λόρδο Σεντ Σάιμον. Όταν τους βρήκε ο Χολμς, ο Φρανκ και η Χάτι ήταν ήδη αποφασισμένοι να πάνε στον Σάιμον και να του εξηγήσουν την κατάσταση. [21]
«Η περιπέτεια του σμαραγδένιου στέμματος» Μάιος 1892 Ένας τραπεζίτης ζητάει από τον Χολμς να ερευνήσει μια υπόθεση απόπειρας κλοπής ενός σμαραγδένιου στέμματος από το σπίτι του, το οποίο του εμπιστεύτηκε πελάτης της τράπεζας. Έχοντας ξυπνήσει από κάποιο θόρυβο, ο τραπεζίτης βρήκε τον γιο του Άρθουρ να κρατάει το κατεστραμμένο στέμμα κι αφού ο Άρθουρ αρνείται να πει τι ακριβώς έγινε, συλλαμβάνεται ως ένοχος. Ο Χολμς ερευνά όλο το σπίτι και έξω από αυτό, και κάποια αποτυπώματα που βρίσκει στο χιόνι τον οδηγούν στο συμπέρασμα πως η ανιψιά του τραπεζίτη, η Μαίρη, ήταν αυτή που συνωμότησε μαζί με έναν απατεώνα για να κλέψουν το στέμμα. Ο Άρθουρ τους ανακάλυψε την ώρα που προσπαθούσαν να το κάνουν, κυνήγησε τον ένοχο και πιάστηκε στα χέρια μαζί του, με αποτέλεσμα πάνω στη σύγκρουση να σπάσει το στέμμα. Την ώρα που επέστρεφε το σπασμένο στέμμα, τον είδε ο πατέρας του νομίζοντας πως προσπαθούσε να το κλέψει. Ο Άρθουρ, εξαιτίας της αγάπης που έτρεφε για τη Μαίρη, της οποίας και ο τραπεζίτης είχε αδυναμία, δεν ήθελε να πει την αλήθεια τόσο για να μην τον πληγώσει, όσο και για να μην συλληφθεί η Μαίρη. [22]
«Η περιπέτεια των Χάλκινων Οξιών» Ιούνιος 1892 Η Βάιολετ Χάντερ αποζητά τη συμβουλή του Χολμς όταν της προσφέρεται μία δουλειά παιδαγωγού σε ένα σπίτι υπό ορισμένες ασυνήθιστες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου και του να κόψει τα μαλλιά της κοντά. Η αμοιβή είναι εξαιρετικά υψηλή και αν και αρχικά αρνείται, τελικά αποδέχεται τη θέση με όλους τους όρους και ο Χολμς της λέει πως αν χρειαστεί να επικοινωνήσει μαζί του, να το κάνει. Έπειτα από έναν αριθμό περίεργων περιστατικών, συμπεριλαμβανομένου και της ανακάλυψη μίας κλειδωμένης πτέρυγας του σπιτιού στην οποία κρατείται φυλακισμένος κάποιος, η Χάντερ επικοινωνεί με τον Χολμς. Ο Χολμς συμπεραίνει πως στην πτέρυγα κρατείται η κόρη του ιδιοκτήτη η οποία υποτίθεται πως βρίσκεται στο εξωτερικό, αλλά όταν ανοίγουν την πτέρυγα μαζί με τον Γουάτσον, δε βρίσκουν κανέναν. Κατηγορούνται πως απελευθέρωσαν τον φυλακισμένο ο οποίος επιβεβαιώνεται πως ήταν η κόρη, με τον ιδιοκτήτη να απελευθερώνει τον σκύλο του για να τους επιτεθεί, αλλά τελικά επιτίθεται στον ίδιο. Η Χάντερ επειδή έμοιαζε στην κόρη, είχε προσληφθεί για να την υποδυθεί (εν αγνοία της), έτσι ώστε ο αρραβωνιαστικός της να πειστεί πως δεν ενδιαφέρεται πια για εκείνον. Όμως, μετά την απόδραση της κόρης, οι δυο τους συναντιόνται και παντρεύονται. [23]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απεικόνιση του Σέρλοκ Χολμς από τον Σίντνεϊ Πάτζετ στην ιστορία «Ο άνδρας με το στραβό χείλος».

Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς αντιμετωπίστηκαν θετικά κατά την κυκλοφορία τους στο περιοδικό The Strand Magazine.[24]

Ακολουθώντας την κυκλοφορία της ιστορίας «Ένα σκάνδαλο στη Βοημία» τον Ιούλιο του 1891, η εφημερίδα Hull Daily Mail περιέγραψε την ιστορία ως «αντάξια της εφευρετικής ιδιοφυΐας» του Ντόυλ.[25] Μόλις ένα χρόνο αργότερα, έπειτα από την ολοκλήρωση των Περιπετειών του Σέρλοκ Χολμς και όταν ο Ντόυλ έκανε διάλειμμα από τη δημοσίευση ιστοριών μικρού μήκους, μια κριτική στην εφημερίδα The News Letter μιας ιστορίας άλλου συγγραφέα που δημοσιεύτηκε στο The Strand Magazine, ανέφερε πως «μπορεί να διαβαζόταν με μία μετριοπαθή ποσότητα ενδιαφέροντος ένα χρόνο πριν», αλλά «η μοναδική δύναμη» της γραφής του Ντόυλ ήταν εμφανής στο χάσμα της ποιότητας των δύο ιστοριών.[26]

Η εφημερίδα Leeds Mercury επαίνεσε ιδιαίτερα την απεικόνιση του Χολμς «με όλες τις μικρές του ιδιορρυθμίες»,[24] ενώ αντίθετα η Cheltenham Looker-On περιέγραψε τον Χολμς ως «μάλλον βαρετό κάποιες φορές», σημειώνοντας πως οι περιγραφές των ιδιορρυθμιών του «αρχίζουν να γίνονται ανιαρές».[27] Ο ανταποκριτής της Hampshire Telegraph θρήνησε το γεγονός πως η πιο προσεκτική γραφή του Ντόυλ, όπως στο βιβλίο του Micah Clarke, δεν ήταν τόσο δημοφιλής όσο οι ιστορίες του Χολμς, συμπεραίνοντας πως ένας συγγραφέας «ο οποίος επιθυμεί να βγάλει χρήματα από τα έργα του, πρέπει να γράψει αυτά που θέλουν οι αναγνώστες του».[28]

Προσαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σέρλοκ Χολμς έχει προσαρμοστεί αρκετές φορές τόσο στη μεγάλη και στη μικρή οθόνη όσο και στη θεατρική σκηνή, και ο χαρακτήρας έχει ενσαρκωθεί από πάνω από 70 διαφορετικούς ηθοποιούς σε περισσότερες από 200 ταινίες.[29] Ένας αριθμός ταινιών και τηλεοπτικών σειρών φέρουν τον τίτλο Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, αλλά κάποιες από αυτές είναι είτε αυθεντικές ιστορίες,[30] είτε συνδυασμός διαφόρων ιστοριών του Ντόυλ, είτε - σε μία περίπτωση - προσαρμογή του βιβλίου Το σήμα των Τεσσάρων.[31]

Η Αϊρίν Άντλερ, η οποία εμφανίζεται στην πρώτη ιστορία μικρού μήκους «Ένα σκάνδαλο στη Βοημία», είναι επιφανής χαρακτήρας σε αρκετές σύγχρονες προσαρμογές, παρά το ότι στη λογοτεχνία εμφανίζεται μόνο σε αυτή τη μία ιστορία.[32] Συχνά, στις σύγχρονες προσαρμογές, απεικονίζεται ως το ερωτικό ενδιαφέρον του Χολμς, όπως στην τηλεοπτική σειρά Elementary του Ρόμπερτ Ντόερτι και στην τηλεοπτική σειρά Sherlock του BBC,[33] παρά το ότι στην αυθεντική ιστορία ο Γουάτσον ισχυρίζεται στην αφήγησή του πως ο Σέρλοκ «δεν είχε νιώσει κάποιο συναίσθημα παρόμοιο της αγάπης για την Αϊρίν Άντλερ».[32] Στο Sherlock Holmes Handbook, ο Κρίστοφερ Ρέντμοντ σημειώνει: «Η εργογραφία του Σέρλοκ Χολμς παρέχει ελάχιστα είτε για αισθηματικές είτε για λάγνες θεωρίες όσον αφορά τη σύνδεση μεταξύ Χολμς και Άντλερ».[34]

Αρκετές από τις ιστορίες της συλλογής συμπεριλήφθηκαν ως επεισόδια στην τηλεοπτική σειρά Σέρλοκ Χολμς που προβλήθηκε από το ITV Granada τις χρονιές 1984-1994.[35] Τις χρονιές 1990-1991, οι Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς δραματοποιήθηκαν για το BBC Radio 4 με τους Κλάιβ Μέρισον και Μάικλ Γουίλιαμς στους ρόλους των Χολμς και Γουάτσον αντίστοιχα. Ο Μπερτ Κουλς ήταν ο επικεφαλής σεναριογράφος, αλλά ιστορίες έγραψαν και οι Βίνσεντ ΜακΊνερνι και Πίτερ Μακί, ενώ τη σκηνοθεσία έκαναν οι Πάτρικ Ρέινερ και Ένιντ Γουίλιαμς.[36]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Owen Dudley Edwards (2013) [2004]. «Doyle, Sir Arthur Ignatius Conan». Oxford Dictionary of National Biography. doi:10.1093/ref:odnb/32887. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Doyle 2005, σελ. xxx.
  3. ↑ «ADVENTURES OF SHERLOCK HOLMES: Adventure I.—A Scandal in Bohemia». The Strand Magazine 2: 61–75. Ιούλιος 1891. 
  4. ↑ «The Adventures of Sherlock Holmes published – Oct 31, 1892». History channel. A+E Networks. 13 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  5. ↑ Doyle 2005, σελ. xxxii.
  6. ↑ Drake, David (2009). «Crime Fiction at the Time of the Exhibition: the Case of Sherlock Holmes and Arsène Lupin» (PDF). Synergies Royaume-Uni et Irlande (Gerflint) (2): 114. ISSN 1961-9464. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-12. https://web.archive.org/web/20190812104816/http://gerflint.fr/Base/RU-Irlande2/drake.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-02-05. 
  7. ↑ Caplan, Richard M. (1982). «The circumstances of the missing biographer or why Watson didn't narrate these four Sherlock Holmes stories». Journal of the American Academy of Dermatology 6 (6): 1112–1114. doi:10.1016/S0190-9622(82)70095-7. PMID 7047594. 
  8. ↑ Borges, Andre (2014-01-06). «12 best Sherlock Holmes stories hand-picked by creator Sir Arthur Conan Doyle». Daily News and Analysis (Mumbai: Diligent Media Corporation). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-22. https://web.archive.org/web/20140122142230/https://www.dnaindia.com/entertainment/report-12-best-sherlock-holmes-stories-handpicked-by-creator-sir-arthur-conan-doyle-1945910. Ανακτήθηκε στις 2020-02-04. 
  9. ↑ «Moscow honours legendary Holmes». BBC News. 30 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  10. ↑ «Sherlock Holmes is back in Russia». The Bend Bulletin (Bend, Oregon: Robert William Sawyer): σελ. 3. 1940-12-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-19. https://web.archive.org/web/20160419121241/https://news.google.com/newspapers?nid=1243&dat=19401227&id=WtIsAAAAIBAJ&sjid=1B8EAAAAIBAJ&pg=2782,2825712&hl=en. Ανακτήθηκε στις 2020-02-04. 
  11. ↑ Doyle 2005, σελ. 138.
  12. ↑ Doyle 2005, σελ. 5.
  13. ↑ Doyle 2005, σελ. 41.
  14. ↑ Doyle 2005, σελ. 74.
  15. ↑ Doyle 2005, σελ. 101.
  16. ↑ Doyle 2005, σελ. 133.
  17. ↑ Doyle 2005, σελ. 159.
  18. ↑ Doyle 2005, σελ. 197.
  19. ↑ Doyle 2005, σελ. 227.
  20. ↑ Doyle 2005, σελ. 264.
  21. ↑ Doyle 2005, σελ. 291.
  22. ↑ Doyle 2005, σελ. 319.
  23. ↑ Doyle 2005, σελ. 351.
  24. ↑ 24,0 24,1 «Literary Arrivals». Leeds Mercury: σελ. 8. 1892-11-21. http://www.britishnewspaperarchive.co.uk/viewer/bl/0000076/18921121/094/0008. Ανακτήθηκε στις 2015-06-09. (απαιτείται συνδρομή)
  25. ↑ «Local Intelligence». Hull Daily Mail: σελ. 3. 1891-07-14. http://www.britishnewspaperarchive.co.uk/viewer/bl/0000323/18910714/004/0003. Ανακτήθηκε στις 2015-06-09. (απαιτείται συνδρομή)
  26. ↑ «Literature». Belfast News Letter: σελ. 7. 1892-08-17. http://www.britishnewspaperarchive.co.uk/viewer/bl/0000038/18920817/033/0007. Ανακτήθηκε στις 2015-06-09. (απαιτείται συνδρομή)
  27. ↑ «Literary Gossip». Cheltenham Looker-On: σελ. 17. 1892-12-03. http://www.britishnewspaperarchive.co.uk/viewer/bl/0000226/18921203/010/0017. Ανακτήθηκε στις 2015-06-09. (απαιτείται συνδρομή)
  28. ↑ «Literary Notes and News». Hampshire Telegraph: σελ. 2. 1892-12-03. http://www.britishnewspaperarchive.co.uk/viewer/bl/0000069/18921203/006/0002. Ανακτήθηκε στις 2015-06-09. (απαιτείται συνδρομή)
  29. ↑ Fox, Chloe (2009-12-15). «Sherlock Holmes: pipe dreams». The Daily Telegraph (London: Telegraph Media Group). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-12. https://web.archive.org/web/20190812073358/https://www.telegraph.co.uk/culture/film/6789921/Sherlock-Holmes-pipe-dreams.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-05. 
  30. ↑ «The Adventures of Sherlock Holmes (1939)». British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 
  31. ↑ «The Adventures of Sherlock Holmes (1905)». British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Thompson, Dave (2013). Sherlock Holmes FAQ: All That's Left to Know About the World's Greatest Private Detective. Milwaukee: Applause Theatre and Cinema Books. σελίδες 83–85. ISBN 978-1-4803-3149-5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2019. 
  33. ↑ Howell, Anna (19 Απριλίου 2013). «Sherlock Spoilers: Lara Pulver says she has no doubt that Irene Adler will be back!». Unreality TV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2015. 
  34. ↑ Christopher Redmond (2009). Sherlock Holmes Handbook: Second Edition. Dundurn Press. σελ. 53. ISBN 9781459718982. 
  35. ↑ «Jeremy Brett». British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 
  36. ↑ Bert Coules. «The Adventures of Sherlock Holmes». The BBC complete audio Sherlock Holmes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Σέρλοκ Χολμς του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ
Μυθιστορήματα
Συλλογές
Χαρακτήρες
Ταινίες
Σειρά Wontner
(1931-1937)
Σειρά
Rathbone–Bruce
(1939-1946)
Ανά ηθοποιό
Κλάιβ Μπρουκ
Πίτερ Κούσινγκ
Κρίστοφερ Πλάμερ
Κρίστοφερ Λι
Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.
Τηλεοπτικές
σειρές
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_περιπέτειες_του_Σέρλοκ_Χολμς&oldid=10406942"