Οικία Ωτβίλ

Οικία Ωτβίλ
Είδος	μουσείο της πόλης του Παρισιού και μουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	49°27′5″N 2°32′16″W
Διοικητική υπαγωγή	Σεντ Πίτερ Πορτ
Χώρα	Γκέρνζι
Ένοικοι	Βίκτωρ Ουγκώ
Ιδιοκτήτης	Βίκτωρ Ουγκώ και Δήμος του Παρισιού
Διαχειριστής	Βίκτωρ Ουγκώ
Προστασία	φημισμένες οικίες
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 49°27′5″N 2°32′16″W / 49.45139°N 2.53778°W / 49.45139; -2.53778

Η Οικία Ωτβίλ (Αγγλικά: Hauteville House), επίσης και «Μουσείο Βίκτωρος Ουγκώ», είναι το σπίτι στο οποίο έζησε ο Βίκτωρ Ουγκώ κατά τη διάρκεια της εξορίας του από τη Γαλλία. Βρίσκεται στο Σεντ Πίτερ Πορτ, στην οδό Ωτβίλ 38, στο αγγλικό νησί Γκέρνσεϊ, ένα νησάκι της Μάγχης κοντά στις ακτές της Νορμανδίας.

Σε αυτό το σπίτι ο συγγραφέας έγραψε πολλά από τα αριστουργήματά του, όπως: Οι Άθλιοι (1862), Οι Εργάτες της Θάλασσας (1866), Ο Άνθρωπος που γελά (1869), την ποιητική συλλογή Ο Θρύλος των Αιώνων (1859), Το Θέατρο στην ελευθερία.

Το 1927, οι απόγονοι του συγγραφέα δώρισαν το σπίτι στην πόλη του Παρισιού. ^[2] Σήμερα στεγάζει το επίτιμο Προξενείο της Γαλλικής πρεσβείας του Λονδίνου ^[3] και το μουσείο Βίκτωρος Ουγκώ. Το σπίτι και ο κήπος είναι ανοιχτά στο κοινό.

19ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βίκτωρ Ουγκώ, αρχικά ένθερμος υποστηρικτής του του Λουδοβίκου-Ναπολέοντα Βοναπάρτη, στράφηκε εναντίον του όταν αυτός αποφάσισε να καταλύσει με πραξικοπηματικό τρόπο τη Δεύτερη δημοκρατία στη Γαλλία, το 1852, και να ανακηρυχθεί αυτοκράτορας. Η επικείμενη δίωξή του από το νέο καθεστώς ανάγκασε τον Ουγκώ να καταφύγει στις Βρυξέλλες, στη συνέχεια στο νησί Τζέρσεϊ και τέλος εγκαταστάθηκε στο Γκέρνσεϊ τον Οκτώβριο του 1855. Βρίσκοντας καταφύγιο εκεί, αγόρασε το σπίτι στις 16 Μαΐου 1856 με τα έσοδα από την επιτυχημένη έκδοση του έργου του Οι Ενατενίσεις, για να στεγάσει την οικογένεια του στην εξορία. Στο σπίτι αυτό ο συγγραφέας έμεινε τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια της εξορίας του από τη Γαλλία, εξορία που κράτησε δεκαεννέα χρόνια.

Με την αγορά του σπιτιού, ο συγγραφέας εξασφάλισε ότι δεν θα μπορούσε να απελαθεί από το νησί, καθώς ο νόμος του Γκέρνσεϊ απαγόρευε την απέλαση ατόμων με περιουσία στο νησί.

Αυτό το σπίτι με θέα στην θάλασσα χτίστηκε γύρω στο 1800 από έναν Άγγλο. Είχε τη φήμη ότι ήταν στοιχειωμένο από το πνεύμα μιας γυναίκας που είχε αυτοκτονήσει εκεί, και παρέμενε ακατοίκητο για αρκετά χρόνια.

Ο Ουγκώ και η σύζυγός του Αντέλ Φουσέ μετέτρεψαν, επίπλωσαν και διακόσμησαν το σπίτι ^[4]κατά τη διάρκεια της εξορίας του συγγραφέα από το 1856 έως το 1870, και κατά τη διάρκεια επίσκεψης το καλοκαίρι του 1878. Ονόμασε το σπίτι Ωτβίλ, αντί του Λιμπερτέ, που ήταν η αρχική του πρόθεση. Το σπίτι αποτελείται από τέσσερις ορόφους, με τον τελευταίο όροφο να διαθέτει μεγάλα παράθυρα με θέα στο λιμάνι του Σεντ Πίτερ Πορτ, τα νησάκια Χερμ και Σαρκ, καθώς και άλλα νησάκια κοντά τους. Ο κήπος είναι γεμάτος με δέντρα και λουλούδια με άφθονη βλάστηση λόγω του ήπιου κλίματος.

20ός και 21ος αιώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πόλη του Παρισιού διατηρεί τα δύο σπίτια στα οποία έζησε ο Βίκτωρ Ουγκώ για μεγάλα χρονικά διαστήματα της ζωής του: το σπίτι του στον δεύτερο όροφο του μεγάρου Ροάν – Γκεμενέ στο Παρίσι, όπου διέμεινε από το 1832 έως το 1848, και την Οικία Ωτβίλ στο Γκέρνσεϊ, όπου έζησε από το 1856 έως το 1870. Η οικία Ωτβίλ παραχωρήθηκε στην πόλη του Παρισιού το 1927 από τους απογόνους του συγγραφέα. ^[5]

Το 2008-9 έγινε μεγάλη ανακαίνιση στο εξωτερικό του κτηρίου και το 2017 ξεκίνησε μια δημόσια έκκληση για συγκέντρωση δωρεών για την ανακαίνιση των εσωτερικών χώρων και διακοσμήσεων. ^[6]Έπειτα από 18 μήνες εργασιών και με συνολική δαπάνη σχεδόν 4,35 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 3,5 εκατομμύρια πρόσφερε ο Γάλλος επιχειρηματίας Φρανσουά Πινώ, το σπίτι άνοιξε ξανά στις 7 Απριλίου 2019. ^[7]