Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα είναι ένας πλάγιος κλάδος του Οίκου της Ορλεάνης. Αποτελείται από τους απογόνους του Γκαστόν της Ορλεάνης κόμη του Ε και της συζύγου του Ισαβέλλας της Μπραγκάνσα, κόρης και διαδόχου του Πέτρου Β΄ αυτοκράτορα της Βραζιλίας. Μετά την εκθρόνιση του Πέτρου Β΄ το 1889, οι απόγονοι της Μαρίας είναι διεκδικητές του στέμματος της Βραζιλίας.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέτρος Β΄ είχε δύο τέκνα, την Ισαβέλλα και τη Λεοπολδίνα και όταν έψαχνε γαμπρούς γι' αυτές, η αδελφή του Φραγκίσκα, σύζυγος του Φραγκίσκου Ορλεάνης πρίγκιπα της Ζουανβίλ, του πρότεινε δύο ανίψια του άνδρα της: τον Γκαστόν του Ε και τον Λουδοβίκο-Αύγουστο των Βέττιν πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα. Το 1864 οι δύο νέοι ταξίδεψαν στη Βραζιλία, γνώρισαν τις κόρες του αυτοκράτορα και τις νυμφεύτηκαν: ο Γκαστόν τη διάδοχο Ισαβέλλα και ο Λουδοβίκος-Αύγουστος τη Λεοπολδίνα.
Από το πρώτο ζεύγος ιδρύθηκε τότε ο Οίκος Ορλεάνης-Μπραγκάνσα. Το 1875 γεννήθηκε το πρώτο τέκνο τους, ο Πέτρος-Αλκάνταρα. Το 1889 ο στρατηγός Τεόντορο ντα Φονσέκα έκανε πραξικόπημα, εκθρόνισε τον Πέτρο Β΄ και έγινε Πρόεδρος της χώρας.
Εξορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αυτοκρατορική οικογένεια εξορίστηκε και τα εισοδήματά της καταργήθηκαν. Μετέβη στη Λισαβόνα και με την οικονομική βοήθεια ενός Πορτογάλου διέμεινε στις Κάννες, στο Οτέλ Μπω Σαζούρ. Ο Πέτρος Β΄ μετέβη στο Παρίσι, όπου απεβίωσε το 1891. Ο πατέρας τού Γκαστόν τού παρείχε μηνιαίο εισόδημα και ο Γκαστόν με την Ισαβέλλα και τα παιδιά μετέβησαν σε μία βίλα στο προάστειο του Παρισιού Μπουλόν-συρ-Σάιν, πιο οικονομικά από το Οτέλ Μπω Σαζούρ. Τα τρία τους παιδιά εγγράφτηκαν σε σχολεία του Παρισιού. Μοναρχιστές από τη Βραζιλία προσπάθησαν ανεπιτυχώς να παλινορθώσουν τη μοναρχία, αλλά η Ισαβέλλα δεν επιθυμούσε τη με τα όπλα επιβολή.
Το 1896 απεβίωσε ο Λουδοβίκος δούκας του Νεμούρ, πατέρας του Γκαστόν και η κληρονομία του τους επέτρεψε να ζουν με ασφάλεια. Ενέγραψαν τα τρία αγόρια σε στρατιωτική Σχολή στη Βιέννη. Η Ισαβέλλα συνέχιζε τις φιλανθρωπίες της μέσω της Καθολικής Εκκλησίας και ο Γκαστόν αγόρασε το Σατώ Ε (Εu), την πρώην κατοικία του πάππου του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας, όπου ο ίδιος είχε ζήσει παιδί. Επιπλώθηκε με αντικείμενα από τη Βραζιλία. Το 1907 ο δευτερότοκος Λουδοβίκος ταξίδευσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, αλλά δεν του επετράπη να αποβιβαστεί. O Πέτρος-Αλκάνταρα έκανε μοργανατικό γάμο, έτσι ο Λουδοβίκος έγινε διάδοχος. Ο τρίτος γιος Αντώνιος έμεινε άγαμος.
Ο Πέτρος Β΄ της Βραζιλίας ήταν εξάδελφος του Φραγκίκσου-Ιωσήφ της Αυστρίας και τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Λουδοβίκος και ο Αντώνιος ζήτησαν να αποδεσμευθούν από τον Αυστριακό στρατό και να πολεμήσουν στον Γαλλικό, αλλά η Γαλλία αρνήθηκε, επειδή ήταν μέλη της Βασιλικής Οικογένειας. Πολέμησαν με τους Άγγλους. Ο Αντώνιος σκοτώθηκε μετά τη λήξη του Πολέμου, το 1918 σε αεροπορικό δυστύχημα. Το 1920 τους επετράπη η διαμονή στη Βραζιλία. Η Ισαβέλλα ήταν ασθενής για να ταξιδέψει· το 1921 ο Πέτρος-Αλκάνταρα και ο πατέρας του μετέβησαν στη Βραζιλία για τη δεύτερη ταφή του Πέτρου Β΄ και της συζύγου του στον Καθεδρικό της Πετρόπολης. Η Ισαβέλλα απεβίωσε το ίδιο έτος και ο Γκαστόν το επόμενο.
Ο Πέτρος-Αλκάνταρα αγόρασε στην Πετρόπολη το ανάκτορο Γκράο-Παρά που ανήκε στην οικογένειά του και εγκαταστάθηκε εκεί, όπου απεβίωσε το 1940. Η κόρη του Μαρία-Φραγκίσκα παντρεύτηκε τον Ντουάρτε-Νούνο, διεκδικητή βασιλιά της Πορτογαλίας. Ο πρωτότοκος γιος του Λουδοβίκου, ο Πέτρος-Ερρίκος νυμφεύτηκε την εγγονή του Λουδοβίκου Γ΄ Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας.
Ο αποκλεισμός του Πέτρου-Αλκάνταρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέτρος-Αλκάνταρα είχε νυμφευτεί την Ελισάβετ κόμισσα ντε Ντομπρεζέσκυ από τη Βοημία[1]. Η μητέρα του έκρινε μοργανατικό τον γάμο[2], έτσι ο Λουδοβίκος έγινε διάδοχος. Αν και ο Πέτρος-Αλκάνταρα είχε υπογράψει[3][4] αποκήρυξη[5][6] των δικαιωμάτων του[7][8][9], το 1940 ο πρωτότοκος γιος του, ο Πέδρο-Γκαστάο δεν δέχθηκε την αποκήρυξη και διεκδίκησε τον θρόνο της Βραζιλίας.
Η συμφωνία του 1909[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκαστόν ήταν γιος του Λουδοβίκου, δευτερότοκου γιου του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας και ζήτησε δικαίωμα διαδοχής του Γαλλικού θρόνου για τον γιο του Πέτρου-Αλκάνταρα. Τότε ο Φίλιππος δούκας της Ορλεάνης, αρχηγός του Οίκου, θέσπισε τη Συνθήκη (Pact) του Οίκου της Ορλεάνης[10], σύμφωνα με την οποία μέλη που έχουν μεταναστεύσει, θεωρούνται ξένοι στη Γαλλία και λόγω της κατάστασής τους αυτής (pérégrinité)[11][12] εξαιρούνται της διαδοχής. Το ίδιο ίσχυσε και για τον μικρότερο γιο του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας, τον Αντώνιο δούκα του Μονπανσιέ, του οποίου ο γιος Αντώνιος δούκας της Γκαλιέρα είχε νυμφευτεί την κόρη τής Ισαβέλλας Β΄ της Ισπανίας και διέμενε μόνιμα στην Ισπανία[13][10].
Γενεαλογία του Οίκου Ορλεάνης-Μπραγκάνσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Λουδοβίκος-Φίλιππος βασ. της Γαλλίας ΟΙΚΟΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Φερδινάνδος-Φίλιππος δούκας της Ορλεάνης | Λουδοβίκος δούκας του Νεμούρ | Πέτρος B΄ αυτ. της Βραζιλίας ΟΙΚΟΣ ΜΠΡΑΓΚΑΝΣΑ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Γκαστόν κόμης του Ε ΚΛΑΔΟΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ-ΜΠΡΑΓΚΑΝΣΑ | Ισαβέλλα διάδοχος αυτ. Βραζιλίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πέτρος-Αλκάνταρα πρίγκιπας του Γκράο-Παρά ΚΛΑΔΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΛΙΣ | Λουδοβίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας ΚΛΑΔΟΣ ΒΑΣΟΟΥΡΑΣ | Αντώνιος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πέτρος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Ιωάννης-Μαρία πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Πέτρος-Ερρίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας | Λουδοβίκος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πέτρος-Κάρολος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Αλφόνσο-Ντουάρτε | Μανουέλ-Αλβάρο | Φρανσίσκο-Χουμπέρτο | Ζοάο-Ενρίκε | Λουδοβίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας | Εύδης πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Μπέρτραντ πρίγκιπας της Βραζιλίας | Πέδρο | Φερνάντο | Αντώνιος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Φρανσίσκο | Αλμπέρτο | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πέδρο-Τσιάγκο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Φιλίπε-Ροντρίγκο | Λουίς-Φιλίπε | Έουντις | Πέτρος-Λουδοβίκος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Ραφαήλ πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Villon, Victor. «Elisabeth Dobrzensky "Empress of Brazil"». Royalty Digest Quarterly. http://pt.scribd.com/doc/231754509/Elisabeth-Dobrzensky-Von-Dobrzenicz-Empress-of-Brazil-PDF-2.
- ↑ Sainty, Guy Stair. «House of Bourbon: Branch of Orléans-Braganza». Chivalric Orders. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ BARMAN, Roderick J., Princesa Isabel do Brasil: gênero e poder no século XIX, UNESP, 2005
- ↑ VIANNA, Hélio. Vultos do Império. São Paulo: Companhia Editoria Nacional, 1968, p.224
- ↑ FREYRE, Gilberto. Ordem e Progresso. Rio de Janeiro: José Olympio, 1959, p.517 and 591
- ↑ LYRA, Heitor. História de Dom Pedro II - 1825-1891. São Paulo: Companhia Editora Nacional, 1940, vol.III, p.300
- ↑ Enciclopaedia Barsa, vol. IV, article "Braganza", p.210, 1992
- ↑ JANOTTI, Maria de Lourdes. Os Subversivos da República. São Paulo: Brasiliense, 1986, p.255-7
- ↑ MALATIAN, Teresa Maria. A Ação Imperial Patrianovista Brasileira. São Paulo, 1978, p.153-9
- ↑ 10,0 10,1 de Saisseval, Guy Coutant. La Légitimité monarchique. Paris, 1985. In French.
- ↑ Dumoulin, Charles. Coutumes de Paris. 1576.
- ↑ de Seyssel, Claude. La Monarchie de France, vol. I.7. Paris, 1961, pp. 112-3.
- ↑ de Montjouvent, Philippe. Le Comte de Paris et Sa Descendance. Annexes. Du Chaney Eds, Paris, 1998, p. 431. (ISBN 2-913211-00-3). French.
Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ο Πέτρος ντε Αλκάνταρα, γιος του Γκαστόν της Ορλεάνης και της Ισαβέλλας της Μπραγκάνσα, αρχηγός του κύριου κλάδου της Πετρόπολις. -
Ο Λουδοβίκος, η σύζυγός του Μαρία ντι Γκράθια, οι γονείς του Γκαστόν και Ισαβέλλα, και τα τρία παιδιά του. Είναι ο ιδρυτής του πλάγιου κλάδου της Βασόουρας. -
Ο θυρεός της Πορτογαλίας -
Ο θυρεός του ενωμένου Βασιλείου της Πορτογαλίας και Βραζιλίας -
Ο θυρεός της αυτοκρατορίας της Βραζιλίας (1822-1870) -
Ο θυρεός της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα - Μπραγκάνσα -
Το αυτοκρατορικό ανάκτορο του Σάο Κριστοβάο στο Ρίο ντε Ιανέιρο. -
Το αυτοκρατορικό ανάκτορο στην Πετρόπολις, θερινή διαμονή της οικογένειας. -
Το ιδιωτικό ανάκτορο της Ισαβέλλας των Μπραγκάνσα.
.svg)
.svg)
.svg)
