Ντεκαπέ
Ο όρος ντεκαπέ αναφέρεται σε παραδοσιακή τεχνική χρωµατισµού των ξύλων σε διάφορα έπιπλα, ιδίως για διακοσμητικούς λόγους. Ο τεχνικός όρος, ντεκαπέ, χρησιμοποιείται πιθανώς λανθασμένα για ορισμένα χαλυβδοελάσματα.
Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τεχνική βρίσκει εφαρµογές στη βιοµηχανία επίπλων εξαιτίας του πολύ καλού αισθητικού αποτελέσµατος. Είναι μια ειδική τεχνική φινιρίσματος του ξύλου, στην οποία το υλικό βάφεται και στη συνέχεια τρίβεται με ιδιαίτερο τρόπο. Με την τριβή του, το υλικό αποκτά μία εμφάνιση σαν να είναι μεγάλης ηλικίας, δηλ. είναι μεν ολοκαίνουργια τα έπιπλα, αλλά μοιάζουν με παλιά.
Το ντεκαπέ εφαρµόζεται αποκλειστικά και µόνο πάνω σε ξύλινες επιφάνειες. Εκείνα τα είδη που δύνανται να χρωµατιστούν µε την τεχνική - στυλ του ντεκαπέ είναι τα ανοιχτόπορα είδη, λ.χ. δρυς, δεσποτάκι (φράξος), καστανιά. Σκοπός της τεχνικής αυτής είναι να αναδειχτούν τα "νερά" του ξύλου.
Τρόποι εφαρµογής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τρίβεται πολύ καλά η ξύλινη επιφάνεια που πρόκειται να χρωµατιστεί (είτε με µε µεσαίο νο. γυαλόχαρτου ή με συρµάτινη βούρτσα). Σκοπός είναι να διανοιχτούν οι πόροι. Μετά ακολουθεί ξεσκόνισμα με επιμέλεια με χρήση μιας συρµατόβουρτσας. Έτσι τονίζεται περαιτέρω το όλο πορώδες του υλικού.
- Με γυαλόχαρτο, στη συνέχεια, λειαίνεται ελαφρά η επιφάνεια για να απομακρυνθούν οι ακίδες που πιθανά δηµιούργησε η συρµατόβουρτσα. Εκ νέου, ξεσκονίζεται καλά η ξύλινη επιφάνεια.
- Με κατάλληλο "πιστόλι" εφαρμόζεται ένα χέρι από υπόστρωµα είτε πολυουρεθάνης δύο συστατικών, ή είτε ακρυλικό. Αφήνεται η ξύλινη επιφάνεια για να ξηραθεί αργά (σημ. η αραίωση της λάκας γίνεται με διαλυτικό διάλυμα σε αναλογία 50:50).
- Μετά, τρίβεται εκ νέου η ξύλινη επιφάνεια ελαφρά, καθαρίζεται σχολαστικά, και µε σφουγγάρι περνιέται μία ειδική βαφή νερού. Όταν στεγνώσει το ξύλο, τότε εφαρμόζεται γυαλοχάρτισμα µε σύρµα ή με πανί και στη συνέχεια το καθαρίζεται.
- Τέλος, εφαρµόζεται ένα ακρυλικό βερνίκι ως σφραγιστικό.
Σήμερα η εν λόγω τεχνική, λόγω της μόδας, έχει γίνει αρκετά διαδεδομένη ιδίως σε έπιπλα τραπεζαρίας, σαλονιού και κουζίνας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ευαγγελάτου, Μαρία (2000). Επεξεργασία επιφανειών. 2ος Κύκλος (Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια), Ο.Α.Ε.Δ. – Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα, σελ. 225.
- Τσίποτας, Δημήτρης (2010). Συντήρηση και αποκατάσταση επίπλου. Διδακτικές σημειώσεις. ΤΕΙ Λάρισας, Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου - Επίπλου, Καρδίτσα, σελ. 87.