Νεπάλ Μαντάλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Κοιλάδα του Κατμαντού με τα Ιμαλάια στο παρασκήνιο.
Κοιλάδα του Κατμαντού
Χάρτης του 1886 που δείχνει το Νεπάλ Μαντάλα μεταξύ του Γκόρχα στη δύση, το Χατάνγκ στην ανατολή και Μουκούανι στο νότο, και το Κιράτ στην ανατολή
Κέρματα που εκδίδονταν από τα βασίλεια του Νεπάλ Μαντάλα κυκλοφόρησαν στο Θιβέτ μέχρι τον 18ο αιώνα.

Η Νεπάλ Μαντάλα (Ντεβανάγκαρι: नेपाल मण्डल) είναι αρχαία συνομοσπονδία που χαρακτηρίζεται από τα πολιτιστικά, θρησκευτικά και πολιτικά σύνορα που βρίσκονται στο σημερινό κεντρικό Νεπάλ.[1] Αποτελείται από την κοιλάδα του Κατμαντού και τις γύρω περιοχές.[2][3] Η κυβέρνηση των αυτοχθόνων Νεβάρ στο Νεπάλ Μαντάλα έληξε με την κατάληψη της από το βασίλειο των Γκόρχα και την άνοδο της δυναστείας Σαχ το 1768.[4]

Σύμφωνα με το Περίγραμμα Ιστορίας του Νεπάλ, το Νεπάλ αποτελούνταν από τρία βασίλεια κατά την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο: το Χας στη δύση, το Καρνάτακ στο νότο, το Νεπάλ Μαντάλα στο κέντρο και το Κιράτ στην ανατολή.[5]

Το Μπακταπούρ ήταν η πρωτεύουσα του Νεπάλ Μαντάλα μέχρι τον 15ο αιώνα, όταν καθορίστηκαν τρεις πρωτεύουσες, συμπεριλαμβανομένων των Κατμαντού και Λαλιτπούρ.[6]

Πολιτιστική περιοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η έκταση του Νεπάλ Μαντάλα έχει οριστεί παραδοσιακά από τις θέσεις 64 Ινδουιστικών και 24 Βουδιστικών ιερών. Τα Ινδουιστικά ιερά βρίσκονται διάσπαρτα από το Μπραχμεσουάρ στην επαρχία Νουγουακότ στα δυτικά μέχρι το Μπίμεσουαρ στην επαρχία Ντολάχα στα ανατολικά.

Το 24 ινδουιστικά ιερά εξαπλώνονται από το ποταμό Τρισούρι μέχρι το Ντολάλγκατ.

Ο Φράνσις Μπούκαναν-Χάμιλτον έγραψε στην Αναφορά στο Βασίλειο του Νεπάλ (δημοσιεύθηκε το 1819) ότι τέσσερα σημεία προσκυνήματος σημειώνονται στα όρια του Νεπάλ: Νιλκάνθα (οχταήμερο ταξίδι προς το βορρά από το Κατμαντού), Νατεσουάρ (τρεις μέρες στα νότια), Καλεσουάρ (δύο ημέρες στα δυτικά) και Μπιμεσουάρ (τέσσερις ημέρες στα ανατολικά).[7]

Πολιτικός τομέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος μάνταλα σημαίνει επίσης χώρα.[8] Έχει χρησιμοποιηθεί για να αντιπροσωπεύσει τους παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς, όπως η ομοσπονδία των βασιλείων. Η περιοχή περιλαμβάνει που περιλάμβανε τις πόλεις Κατμαντού, Λαλιτπούρ, Μπακταπούρ και Ντολάχα κατά τη διάρκεια της περιόδου Μάλλα είναι γενικά γνωστή ως Νεπάλ Μαντάλα.

Σύμφωνα με το Περίγραμμα Ιστορίας του Νεπάλ, το Νεπάλ Μαντάλα βρίσκεται μεταξύ των βασιλείων Χας και Σιμραούνγκαρ. Το βασίλειο του Χας επεκτεινόταν από το Γκαρχουάλ στα δυτικά μέχρι το ποταμό Τρισούλι στα ανατολικά, και από τη Λίμνη Μανασαροβάρ στα βόρεια μέχρι το Τεράι στο νότο. Η Καρνάτακα, επίσης γνωστή ως Σιμραούνγκαρ, βρίσκεται στο Τεράι.[9]

Οι δυτικοί περιηγητές στα τέλη του 18ου αιώνα έγραψαν ότι τα σύνορα του Νεπάλ εκτεινόταν από το Θιβέτ στο βορρά, το έθνος του Κιράτα στην ανατολή, το βασίλειο της Μακουανπούρ στα νότια[10] και το ποταμό Τρισούλι στα δυτικά το οποίο διαχωριζόταν από το βασίλειο της Γκόρχα.[11]

Το 1661, οι Ιησουίτες Πατέρες Γιόχαν Γκρούμπερ και Αλμπέρ Ντ'Ορβίλ ταξίδεψαν από το Θιβέτ στην Ινδία μέσω Νεπάλ. Ανέφεραν ότι πέρασαν από το Κούθι, η πρώτη πόλη του βασιλείου του "Νεκμπάλ" (Νεπάλ) και έφτασε στο "Καντμεντού" (Κατμαντού) πρωτεύουσα του "Νεκμπάλ". Από το "Καντμεντού" ένα ταξίδι πέντε ημερών καταλήγει σε μια "Χεντούντα", μια πόλη αγοράς στο βασίλειο της "Μαράνγκα".[12] Η πόλη της Χεντούντα είναι γνωστή ως Χετάουντα σήμερα.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Prajapati, Subhash Ram (2006). «Nepal Mandal». Στο: Prajapati, Subhash Ram. The Masked Dances of Nepal Mandal. Thimi: Madhyapur Art Council. ISBN 99946-707-0-0.  Pages 9-11.
  2. Dhungel, Ramesh K. (January 2007). «Anguished Cry of a Defeated Ruler: A Raga Song Composed by Ranajit Malla». Contributions to Nepalese Studies. https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:i102tgni8nYJ:himalaya.socanth.cam.ac.uk/collections/journals/contributions/pdf/CNAS_34_01_07.pdf+cry+of+an+anguished+ruler&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEESjrQkDc0dQoGNZbIJTVIzhlZSg-C9ZbEuvvuDLK2R78Qaiy3utDzrEILgumdmKQLmYhxIn-DOmbYmrgH0_NAkHp9XLjjn8DrTplTax_CJnhfv2yphDqW1hTmJiFGOfSMFA69Nqg&sig=AHIEtbRx36zDXqiVOmhoA2LyxHrn2cc1YA. Ανακτήθηκε στις 22 February 2013.  Pages 95-102.
  3. Slusser, Mary (1982). Nepal Mandala: A Cultural Study of the Kathmandu Valley. Princeton University. (ISBN 978-0-691-03128-6). Page vii.
  4. Waller, Derek J. (2004). The Pundits: British Exploration Of Tibet And Central Asia. University Press of Kentucky. σελ. 171. ISBN 9780813191003. 
  5. «Outline History of Nepal» (PDF). Higher Secondary Education Board. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2012. 
  6. Michael, Thomas and Cuhaj, George (2009). Standard Catalog of World Gold Coins. Krause Publications. (ISBN 9781440204241). Page 1062.
  7. Hamilton, Francis Buchanan (1819). An Account of the Kingdom Of Nepal and of the Territories Annexed to This Dominion by the House of Gorkha. Edinburgh: Longman. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2012. 
  8. Subedi, Abhi (Ιανουαρίου 2002). «Travel as Theatre in Nepal Mandala» (PDF). Contributions to Nepalese Studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2012. 
  9. «Outline History of Nepal» (PDF). Higher Secondary Education Board. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2012. 
  10. Giuseppe, Father (1799). «Account of the Kingdom of Nepal». Asiatick Researches. London: Vernor and Hood. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012. 
  11. Kirkpatrick, Colonel (1811). An Account of the Kingdom of Nepaul. London: William Miller. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012. 
  12. Levi, Sylvain. Nepal. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2012. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Slusser, Mary Shepherd. Nepal Mandala: A Cultural Study of the Kathmandu Valley (Two Volumes), Princeton University Press 1982. (ISBN 9780691031286)
  • Pruscha, Carl. Kathmandu Valley - The Preservation of Physical Environment and Cultural Heritage - A Protective Inventory, Vol. 2, Wien 1975