Ναός του Ποσειδώνα στον Τάραντα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 40°28′26″N 17°13′59″E / 40.47389°N 17.23306°E
| Ναός του Ποσειδώνα στον Τάραντα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση, αρχαίος ελληνικός ναός και ναός |
| Αρχιτεκτονική | Δωρικός ρυθμός |
| Διεύθυνση | Via Duomo - 74122 Taranto (TA) |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°28′26″N 17°13′59″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τάραντας |
| Χώρα | Ιταλία |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ναός του Ποσειδώνα ή δωρικός ναός στον Τάραντα είναι ο αρχαιότερος ελληνικός ναός στο έδαφος της αρχαίας Μεγάλης Ελλάδας.
Ιστορικό της ανεύρεσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον 10ο αιώνα τα ερείπια του ναού μετατράπηκαν σε τόπο χριστιανικής λατρείας. Από τον 14ο αιώνα και μετά τα υλικά του λεηλατήθηκαν. Αργότερα τα ερείπια του ναού βρίσκονταν στην εκκλησία Σάντα Τρινιτά στην αυλή του Ωδείου των μοναχών της Αγίας Τριάδας, στην οικία Μαστρονούτζι και στη Μονή των Σελεστίνι. Στις αρχές του 18ου αιώνα υπήρχαν δέκα κίονες, οι οποίοι μετακινήθηκαν σε άλλη θέση κατά την διάρκεια οικοδομικών εργασιών στη Μονή το έτος 1729 και από τότε χάθηκαν. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο αρχαιολόγος Λουίτζι Βιόλα ερμήνευσε τον ναό ως ιερό του Ποσειδώνα. Ακολούθησαν η κατεδάφιση της μονής το 1926 και της εκκλησίας το 1973. Σήμερα έμειναν μόνο δύο κίονες δωρικού ρυθμού και μια βάση με τρεις σπονδύλους, δείγματα της μνημειώδους αρχιτεκτονικής της Μεγάλης Ελλάδας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ρόμπερτ Κόλντεβαϊ (1855-1925), Όττο Πούχσταϊν (1899). Die griechischen Tempel in Unteritalien und Sicilien. Berlin: Asher. σελίδες 62. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2012.
|