Ναχαγιέ Σοκόλσκα
Το Ναχαγιέ Σοκόλσκα (σερβικά: Соколска нахија) ήταν Ναχαγιέ - επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Πριγκιπάτου της Σερβίας που δημιουργήθηκε με τη διοικητική διαίρεση του 1819 και διατηρήθηκε έως το 1833 όπου καταργήθηκε. Έδρα του ήταν το Σόκο και εδαφικά βασίστηκε πάνω στο Οθωμανικό νεχαγιέ Σοκόλσκα που είχε διαφορετική σύσταση[1].
Βρισκόταν στη Δυτική Σερβία στη λεκάνη απορροής του ποταμού Ντρίνα[2]. Διοικητικά χωριζόταν σε δύο Κνεζίνες, την Μπουκοβάτσα και τη Ρατσάνσκι, επίσης είχε και 46 χωριά[1]. Ο πληθυσμός της ήταν μεικτός Σέρβοι και μουσουλμάνοι, Τούρκοι[1]. Από το 1830 ο μουσουλμανικός πληθυσμός της περιοχής μετανάστευσε κυρίως στη Βοσνία[1]. Οι μουσουλμάνοι ήταν τεχνίτες, έμποροι και τιμαριώτες, οι Σέρβοι ήταν κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι ενώ πλήρωναν και φόρους[1].
Διοικητής του Ναχαγιέ ήταν ένας "Κνεζ" ή "Μουσελίμης", μέχρι το 1829 διοριζόταν και δικαστικός υπάλληλος που έγραφε τα επίσημα έγγραφα στην τουρκική γλώσσα[1].