Νίνα Τζίλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νίνα Τζίλι
ΨευδώνυμοNina Zilli
Γέννηση2  Φεβρουαρίου 1980[1]
Πιατσέντζα[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
ΣπουδέςIULM University of Milan[3]
Ιδιότητατραγουδιστής-τραγουδοποιός, τραγουδιστής, ραδιοφωνικός παρουσιαστής και μουσικός ηχογραφήσεων
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςφανκ
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νίνα Τζίλι, ψευδώνυμο της Maria Chiara Fraschetta (Πιατσέντσα, 2 Φεβρουαρίου 1980), είναι Ιταλίδα τραγουδίστρια, τηλεοπτική προσωπικότητα και ραδιοφωνική παραγωγός.

Έχει συμμετάσχει τέσσερις φορές στο Φεστιβάλ του Sanremo, το 2010 στην κατηγορία New generation με το τραγούδι "L'uomo che amava le donne", που κέρδισε το βραβείο Mia Martini, το βραβείο Sala Stampa Radio TV και το βραβείο Assomusica, το 2012 με το τραγούδι "Per sempre", το 2015 με το τραγούδι "Sola" και το 2018 με το "Senza parlenere" .

Το 2012 εκπροσώπησε την Ιταλία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με το τραγούδι "L'amore è femmina (Out of Love)", κατακτώντας την 9η θέση. Επίσης, έχει κερδίσει δύο Wind Music Awards και ήταν υποψήφια για τα MTV Europe Music Awards, τα TRL Awards και τα ιταλικά Videoclip Awards.

Μετά το ντεμπούτο της το 2001 μαζί με τον Red Ronnie στο τηλεοπτικό πρόγραμμα Roxy Bar, ακολούθησε το 2011 μια τηλεοπτική και ραδιοφωνική σταδιοδρομία.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πιατσέντσα και πέρασε την παιδική της ηλικία στο Gossolengo. Σπούδασε όπερα σε ωδείο και μεταξύ των δέκα και δεκαπέντε ετών έζησε στη Killala (Ιρλανδία), φιλοξενούμενη από μια οικογένεια για να μάθει αγγλικά σε ένα διεθνές σχολείο, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει δίγλωσση (Αγγλικά - Ιταλικά).  Άρχισε να παίζει μουσική σε ηλικία δεκατριών ετών με μερικά συγκροτήματα και το 1997 ίδρυσε το συγκρότημα The Jerks. Μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο Lorenzo Respighi της Πιατσέντσα, έζησε για δύο χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, και συγκεκριμένα στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη. Στη συνέχεια αποφοίτησε από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του Πανεπιστημίου IULM του Μιλάνου, αλλά αργότερα εξέφρασε αρνητικές απόψεις σχετικά με τις μελέτες του πανεπιστημίου προκαλώντας την αντίδραση του πρύτανη. Έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο ως veejay στο μουσικό τηλεοπτικό κανάλι MTV και έπειτα ως συμπαρουσιάστρια μαζί με τον Red Ronnie στο Roxy Bar.

Η Νίνα Τζίλι σε συναυλία

2012: Sanremo και Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιανουαρίου 2012 ανακοινώνεται η συμμετοχή της στo 62o Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, με το τραγούδι "Per sempre", την οποία ακολούθησε η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ της "L'amore è femmina". Ανάμεσα στα κομμάτια του άλμπουμ υπάρχει το τραγούδι "Un'altra estate", που γράφτηκε σε συνεργασία με την Carmen Consoli. Στις 18 Φεβρουαρίου 2012, κατά τη διάρκεια της τελικής βραδιάς του Φεστιβάλ Sanremo, οι τραγουδιστές Ell και Nikki ανακοίνωσαν ότι η Τζίλι επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ιταλία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2012 που πραγματοποιήθηκε στο Μπακού. H τραγουδίστρια, η οποία αρχικά επέλεξε ένα τραγούδι του Sanremo, ερμήνευσε το τραγούδι "L'amore è femmina (Out of Love)" σε μια δίγλωσση εκδοχή, καταλήγοντας στην ένατη θέση. Το Νοέμβριο του 2012 το άλμπουμ έγινε χρυσό με 30.000 αντίτυπα.

Στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2012

Φωνή και μουσικές επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νίνα Τζίλι ξεχωρίζει για το δυνατό βιμπράτο της με επιρροές από τη δεκαετία του '40. Οι μουσικές επιρροές της είναι κυρίως η Nina Simone (από την οποία πήρε το καλλιτεχνικό της όνομα) αλλά και ο Otis Redding και η Etta James.

Για να διαμορφώσει την μουσική της ταυτότητά, μετά την αποφοίτησή της, η Νίνα Τζίλι μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες για δύο χρόνια, όπου βελτίωσε τις γνώσεις της για την R & B, τη reggae, τη soul και την ιταλική μουσική της δεκαετίας του '60. Επηρεάστηκε επίσης από τους ροκ και πανκ ήχους της δεκαετίας του ' 70.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm4963701. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  3. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.


Προκάτοχος
Ραφαέλ Γκουαλάτσι
Madness of Love
Συμμετοχή της Ιταλίας στη Eurovision
2012
Διάδοχος
Μάρκο Μενγκόνι
L'essenziale