Νίκος Ταχιάος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νίκος Ταχιάος
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΦεβρουάριος 1962
Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Υφυπουργός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία
Οικογένεια
ΑδέλφιαΧριστίνα Ταχιάου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργείο Υποδομών και Μεταφορών (από 2023)

Ο Νίκος Ταχιάος είναι Έλληνας πολιτευτής και υφυπουργός για θέματα υποδομών.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1962. Αδελφή του είναι η Χριστίνα Ταχιάου. Σπούδασε αγρονόμος - τοπογράφος μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ιδιωτεύει ως ελεύθερος επαγγελματίας. Την τελευταία πενταετία παρέχει υπηρεσίες στο έργο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου TAP, δραστηριοποιούμενος σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα.

Την περίοδο 2004 - 2010 διετέλεσε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Είναι παντρεμένος και έχει ένα γιο.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την περίοδο 1987 - 1990 διετέλεσε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης. Ασχολήθηκε με την τοπική αυτοδιοίκηση διατελώντας από το 1987 έως και το 2006 δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα χρημάτισε αντιπρόεδρος στη Δημοτική Επιχείρηση Πληροφόρησης και Θεάματος (1991 - 1994), αντιδήμαρχος πολιτισμού (1995 - 1996) και αντιδήμαρχος αρχιτεκτονικού (2002 - 2005). Την περίοδο 2007 - 2009 διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών. Από τον Μάρτιο του 2018 είναι αναπληρωτής γραμματέας στρατηγικού σχεδιασμού και επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας.

Υπήρξε υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019[1], όπου τερμάτισε δεύτερος έναντι του Κωνσταντίνου Ζέρβα. Επίσης, υπήρξε υποψήφιος βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του Ιουλίου 2019 χωρίς, όμως, επιτυχία.[2]

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2019 ανέλαβε πρόεδρος της Αττικό Μετρό Α.Ε. διαδεχόμενος τον Γιάννη Μυλόπουλο.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]