Νίκος Νικηφορίδης
| Νίκος Νικηφορίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1928 |
| Θάνατος | 5 Μαρτίου 1951 Επταπύργιο |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Νίκος Νικηφορίδης (1928-εκτελέστηκε στις 5 Μαρτίου 1951) υπήρξε μέλος της ΕΠΟΝ και της Επιτροπής Ειρήνης που εκτελέστηκε το 1951 στη Θεσσαλονίκη.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νίκος Νικηφορίδης, γεννήθηκε στο Βύρωνα το 1928. Ήταν γραμματέας της ΕΠΟΝ στο Παγκράτι. Εξορίστηκε στην Ικαρία και στη συνέχεια στη Μακρόνησο, όπου από τα βασανιστήρια παρέλυσε το ένα του πόδι και για ένα διάστημα είχε χάσει την όρασή του ενώ πάθαινε και επιληπτικές κρίσεις. Νοσηλεύτηκε μάλιστα για 3 μήνες στο ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Δαφνί.[1][2][3]
Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, οργανώθηκε στην Ενιαία Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΕΔΝΕ), που ήταν η νεολαία της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ). Επίσης συμμετείχε στο Διεθνές Κίνημα Ειρήνης και στη συγκέντρωση υπογραφών για την «Έκκληση της Στοκχόλμης».[4] Παράλληλα του ανατέθηκε από τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ να προχωρήσει σε μια καταγραφή δυνάμεων για την ανασυγκρότηση της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) του ΚΚΕ.
Ο Νίκος Νικηφορίδης συνελήφθη και καταδικάστηκε επειδή επιδίωξε εφαρμογή ανατρεπτικών ιδεών δια της συλλογής υπογραφών δια την ... ειρήνη. Εκτελέστηκε στις 5 Μαρτίου 1951, πίσω από το Γεντί Κουλέ, παρά τις εκκλήσεις από όλο τον κόσμο, να μην προχωρήσει η εκτέλεση της θανατικής ποινής. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής ο Νικηφορίδης εκτελέστηκε φωνάζοντας: «Ζήτω η ειρήνη και η πανανθρώπινη λευτεριά». Μαζί του εκτελέστηκαν έξι αντάρτες του εμφυλίου: ο Θοδ. Ορφανίδης, Μόσχος Στογιάννης, Κ. Σπρίντζος, Κ. Μήτσου, Χαρ. Παπαδόπουλος, και Ρήγας Παραθύρας. Μερικές μέρες μετά την εκτέλεση έφθασε στο σπίτι του, στο Παγκράτι, η χάρη που του είχε απονείμει το Παλάτι.[5] [6]
Το 2017 το Γενικό Συμβούλιο του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης αναγνώρισε τον Νικηφορίδη ως μάρτυρα του διεθνούς αντιπυρηνικού κινήματος.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://tvxs.gr/news/istoria/makronisos-basanistirio-me-tsoybali-kai-ti-gata
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ https://www.mixanitouxronou.gr/nikos-nikiforidis-o-22chronos-pou-ektelestike-os-tromokratis-epidi-sigkentrone-ipografes-ke-machotan-kata-ton-pirinikon-oplon-stin-exoria-tis-makronisou-vasanistike-apo-ton-metepita-diktatora-d/
- ↑ http://www.hri.org/news/greek/mpegrb/2006/06-03-05.mpegrb.html
- ↑ http://eedye.gr/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD/[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Γιώργος Αναστασιάδης, Το παλίμψηστο του αίματος-Πολιτικές δολοφονίες και εκτελέσεις στη Θεσσαλονίκη (1913-1968), σελ.289
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2018.