Νήσος Μπαχρέιν
Συντεταγμένες: 26°2′8.91″N 50°33′3.03″E / 26.0358083°N 50.5508417°E
| Νήσος Μπαχρέιν | |
|---|---|
 | |
  Νήσος Μπαχρέιν | |
| Χώρα | Μπαχρέιν |
| Διοικητική υπαγωγή | Μπαχρέιν |
| Έκταση | 673 km² |
| Υψόμετρο | 30 μέτρα |
| Πληθυσμός | 1.100.000 |
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Νήσος Μπαχρέιν (αραβικά: جزيرة البحرين, Jazīrah al-Baḥrayn), επίσης γνωστή ως Νήσος αλ Αουάλ[1] και παλαιότερα ως Μπαχρέιν,[2][3] είναι το μεγαλύτερο νησί στο αρχιπέλαγος του Μπαχρέιν,[4] το οποίο αποτελεί τον κύριο όγκο της γης της χώρας, ενώ φιλοξενεί την πλειοψηφία του πληθυσμού της.[5]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μεγαλύτερο μέρος της νήσου Μπαχρέιν βρίσκεται σε μια σχετικά ρηχή είσοδο του Περσικού Κόλπου, γνωστή ως Κόλπος του Μπαχρέιν. Ο βυθός δίπλα στο Μπαχρέιν είναι βραχώδης και, κυρίως από το βόρειο τμήμα του νησιού, καλύπτεται από εκτεταμένους κοραλλιογενείς υφάλους. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι χαμηλή και άγονη έρημος. Οι προεξοχές από ασβεστόλιθο σχηματίζουν χαμηλούς λόφους, απόκρημνους βράχους και ρηχά φαράγγια. Ο ασβεστόλιθος καλύπτεται από διάφορες πυκνότητες αλατούχας άμμου, ικανής να υποστηρίξει μόνο την πιο σκληρή βλάστηση της ερήμου, όπως κυρίως αγκαθόδεντρα και θάμνους. Υπάρχει μία μεγάλη γόνιμη λωρίδα γης 5 χιλιομέτρων κατά μήκος της βόρειας ακτής, όπου φυτρώνουν χουρμαδιές, αμυγδαλιές, συκιές και ροδιές. Η ενδοχώρα του νησιού περιέχει έναν κρημνό που ανέρχεται στα 134 μέτρα, το υψηλότερο σημείο του νησιού, για να σχηματίσει το Βουνό της Αχλής, που ονομάζεται έτσι λόγω των ομίχλης που συχνά περιβάλλει την κορυφή του. Οι περισσότερες από τις πετρελαιοπηγές της χώρας βρίσκονται κοντά στο βουνό.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής είναι ξηρές. Η μέση ετήσια θερμοκρασία στην περιοχή είναι 28 °C. Ο θερμότερος μήνας είναι ο Αύγουστος, όταν η μέση θερμοκρασία είναι 38 °C και ο πιο κρύος είναι ο Ιανουάριος, με 18 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 144 χιλιοστά. Ο βροχερότερος μήνας είναι ο Νοέμβριος, με μέσο όρο 38 mm υετού και ο πιο ξηρός είναι ο Οκτώβριος, με 1 mm υετού.
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μανάμα, η πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μπαχρέιν, βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της νήσου Μπαχρέιν. Το κύριο λιμάνι, το Μινά Σαλμάν, βρίσκεται επίσης στο νησί, όπως και οι μεγάλες εγκαταστάσεις διυλιστηρίων πετρελαίου και εμπορικά κέντρα.
Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νησί μοιράζεται σε 3 από τα Κυβερνεία του Μπαχρέιν.
Μεταφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανυψωμένοι δρόμοι και οι γέφυρες συνδέουν το Μπαχρέιν με γειτονικά νησιά και την ηπειρωτική Σαουδική Αραβία. Ο παλαιότερος ανυψωμένος δρόμος, που κατασκευάστηκε αρχικά το 1929, συνδέει το Μπαχρέιν με το νησί Μουχάρακ, το τρίτο μεγαλύτερο νησί της χώρας. Υπάρχουν τρεις ανυψωμένοι δρόμο που συνδέουν το νησί Μουχάρακ με τη Μανάμα στη νήσο Μπαχρέιν:
- Γέφυρα Σεΐχη Χαμάντ: Από το Μουχάρακ έως τη Διπλωματική Περιοχή
- Ανυψωμένος δρόμος Σεΐχη Ίσα: Από το Μπουσαϊτίν του Μουχάρακ έως τη Διπλωματική Περιοχή
- Γέφυρα Σεΐχη Χαλίφα: Από την Αλ Χιντ στο Ζαφίρ
Στην ανατολική ακτή του βρίσκεται η Σίτρα, τοποθεσία του τερματικού σταθμού εξαγωγής πετρελαίου, που συνδέεται με το Μπαχρέιν από μια γέφυρα που εκτείνεται στο στενό κανάλι που χωρίζει τα δύο νησιά. Στη δυτική ακτή του, ένας ανυψωμένος δρόμος προς το νησί Ουμ αν Νάσαν, συνεχίζει προς την ηπειρωτική πόλη Χούμπαρ της Σαουδικής Αραβίας μέσω του Ανυψωμένου δρόμου Βασιλιά Φαχντ. Το Ουμ αν Νάσαν είναι ιδιοκτησία του βασιλιά και η τοποθεσία του προσωπικού του καταφυγίου.
Συλλογή εικόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Χάρτης 1 -
Περιοχές χάρτη -
-
Νήσος Μπαχρέιν (κέντρο), όπως φαίνεται από το διάστημα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Case Concerning Maritime Delimitation and Territorial Questions between Qatar and Bahrain». International Court of Justice. 2001. σελ. 59. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ EB (1878).
- ↑ EB (1911).
- ↑ Geonames Bahrain
- ↑ «Facts and Figures of Bahrain». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2016.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μπέινς, Τ.Σ., επιμ. (1878). «Bahrein». Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα. 3 (9η έκδοση). Νέα Υόρκη: Charles Scribner's Sons, σελ. 240.- Χόλντιχ, Τόμας (1911) «Bahrein Islands» στο: Chisholm, Hugh, επιμ. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 3 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 212
