Μπρούνο Ζέβι
| Μπρούνο Ζέβι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Bruno Zevi (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 22 Ιανουαρίου 1918[1][2][3] Ρώμη |
| Θάνατος | 9 Ιανουαρίου 2000 (81 ετών) Ρώμη |
| Τόπος ταφής | Κάμπο Βεράνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[4] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης Σχολή Σχεδίου του Χάρβαρντ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[5] πολιτικός ιστορικός της τέχνης[6] ιστορικός της αρχιτεκτονικής ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης Πανεπιστήμιο IUAV της Βενετίας |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Action Party και Ριζοσπαστικό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Tullia Zevi |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της βουλής των αντιπροσώπων της Ιταλίας (1987–1992)[7] Ευρωβουλευτής (1987–1992) |
| Βραβεύσεις | επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χάιφα επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπρούνο Ζέβι (22 Ιανουαρίου 1918 – 9 Ιανουαρίου 2000) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας, ιστορικός, καθηγητής, επιμελητής, συγγραφέας και εκδότης. Ο Ζέβι ήταν ένας έντονος κριτικός της «κλασικοποίησης» της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και του μεταμοντερνισμού.
Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ζέβι γεννήθηκε και πέθανε στην Ρώμη. Καταγόταν από οικογένεια Ιταλών Εβραίων.
Τελειώνοντας το σχολείο το 1933, γράφτηκε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης . Λόγω των αντισημιτικών νόμων, ο Ζέβι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του, και έτσι το 1938 έφυγε για το Λονδίνο, στο Ηνωμένο Βασίλειο, πριν μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ζέβι αποφοίτησε από τη σχολή σχεδίου του Harvard, υπό τη διεύθυνση του Walter Gropius .
Το 1940 παντρεύτηκε την Ιταλίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα Tullia Calabi . [8] Ενώ βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες ανακάλυψε το έργο του Frank Lloyd Wright, το οποίο αποτέλεσε μια από τις βάσεις του όσον αφορά την οργανική αρχιτεκτονική . [9] Ο Ζέβι επέστρεψε στο Λονδίνο το 1943, εργαζόμενος ως μεταφραστής στην πολεμική προσπάθεια.
Σύλλογος της Οργανικής Αρχιτεκτονικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1944, ίδρυσε τον σημαίνων, Σύλλογο της Οργανικής Αρχιτεκτονικής (APAO).[9] Στον χρόνο που ακολούθησε, το περιοδικό Metron-architecture έκανε κριτική στο βιβλίο του Towards an Organic Architecture, το οποίο του επέφερε διεθνή αναγνώριση.
Καθηγητής Πανεπιστημίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1945, ο Ζέβι έγινε καθηγητής της Αρχιτεκτονικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας. Αργότερα, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και μέλος της Διεθνής Ακαδημίας της Αρχιτεκτονικής (IAA) στα Σόφια, στην Βουλγαρία.
Συντάκτης, συγγραφέας και πολιτικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1955 και έπειτα έγραφε μια στήλη για το εβδομαδιαίο περιοδικό L'Espresso . Ήταν ενεργό μέλος της ιταλικής εβραϊκής κοινότητας και συμμετείχε σε αντιφασιστικές δραστηριότητες με το κίνημα Giustizia e Libertà . Δραστηριοποιήθηκε στο Κόμμα Δράσης και αργότερα στη Λαϊκή Ενότητα και στο Ριζοσπαστικό Κόμμα, το οποίο εκπροσώπησε και στη Βουλή από το 1987 έως το 1992. Από το 1954 μέχρι και τον θάνατό του, το 2000, ήταν συντάκτης του δικού του περιοδικού L'architettura. Cronache e storia .
Το Modern Language of Architecture είναι μια από τις πιο αξιόλογες εκδόσεις του. Σε αυτό το βιβλίο, ο Ζέβι εκθέτει επτά αρχές ή «ενάντια των κανόνων» έτσι ώστε να κωδικοποιήσει τη γλώσσα της αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκε από τους Le Corbusier, Gropius, Mies van der Rohe και Wright . Αντί για τη κλασική γλώσσα της σχολής Beaux Art, και δίνοντας έμφαση στις αφηρημένες αρχές της τάξης, της αναλογίας και της συμμετρίας, παρουσιάζει ένα εναλλακτικό σύστημα όπου η επικοινωνία χαρακτηρίζεται από μια ελεύθερη ερμηνεία του περιεχομένου και της λειτουργίας, δίνοντας έμφαση στη διαφορά και στην ασυμμετρία, μια δυναμική πολυδιάστατης οπτικής και ανεξάρτητης αλληλεπίδρασης στοιχείων, ένας οργανικός συνδυασμός μηχανικής και σχεδίου, μια ιδέα χώρων διαβίωσης που έχουν σχεδιαστεί για χρήση, και την ενσωμάτωση κτιρίων με το περιβάλλον τους. Προσδοκώντας τις καινοτομίες της μεταμοντέρνας αρχιτεκτονικής, ο Ζέβι υποστηρίζει έντονα την πολυπλοκότητα και εναντιώνετε στην ενότητα, αποσυνθέτει τον διάλογο μεταξύ αρχιτεκτονικής και ιστοριογραφίας, βρίσκοντας στοιχεία της σύγχρονης γλώσσας της αρχιτεκτονικής σε όλη την ιστορία και συζητά τη διαδικασία της αρχιτεκτονικής καινοτομίας. [10]
Η αρχιτεκτονική ως χώρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ζέβι υποστήριξε στο Saper vedere l'architettura ότι ο χώρος είναι απαραίτητος τόσο για την ερμηνεία όσο και για την εκτίμηση της αρχιτεκτονικής. [11] Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο χώρος είναι κενός μέχρι να κατοικηθεί από οπτικά μηνύματα. [12] Ο Ζέβι υποστήριξε ότι αυτός ο χώρος παίρνει ζωή από τις κινήσεις και τις ενέργειες όσων τον κατοικούν. [12] Είναι επίσης γνωστός και ως συνήγορος των χωρικών ιδεών του Frank Lloyd Wright . [13]
Το κίνημα της Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ζέβι συμμετείχε στο International Architecture Symposium "Mensch und Raum" (Άνθρωπος και Διάστημα) στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης (Technische Universität Wien) το 1984, όπου συμμετείχαν επίσης οι Justus Dahinden, Ernst Gisel, Jorge Glusberg, Otto O Kapttofinger, Frei, Frei, Ionel Schein, Dennis Sharp, Paolo Soleri και Pierre Vago .
Ήταν τόσο αδιάλλακτη η κριτική του Ζέβι για κάθε τάση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής προς τον κλασικισμό που επέκρινε ακόμη και εκείνους τους αρχιτέκτονες που κατά τα άλλα θαύμαζε: "Όταν οι Gropius, Mies και Aalto παρήγαγαν [συμμετρικά κτίρια] ήταν μια πράξη παράδοσης. Μη έχοντας τον σύγχρονο κώδικα, αποδυνάμωσαν και γύρισαν στη γνώριμη μήτρα του κλασικισμού». [10] Ο Ζέβι ισχυρίστηκε ότι ο μοντερνισμός είναι ανώτερος από τον κλασικισμό, με την τάση του να εξισώνει τη συμμετρία με τον φόβο της ζωής, τη σχιζοφρένεια και την παθητικότητα. [14]Κριτίκαρε επίσης τη χρήση τεχνητού φωτός, δηλώνοντας ότι είναι προσβλητικό και αντίθετο με τις αρχιτεκτονικές αξίες. [14]
Εισαγωγικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Το 1973, ο Ζέβι παρουσίασε τις ιδέες του ως ένα σύνολο από σταθερές – ένα είδος αντί-κλασικού βιβλίου κωδίκων που προσπάθησε να ορίσει την μοντερνικότητα ως γλώσσα της ασυμμετρίας και ασυμφωνίας, την οποία διέδωσε μέσω του περιοδικού του L'architettura, cronache e storia. Αυτή η συναρπαστική θεωρία της αρχιτεκτονικής ως ρήξης και κατακερματισμού τον χαρακτηρίζει ως τον θεμελιώδη θεωρητικό για όλα τα ρεύματα του μοντερνισμού που ενδιαφέρονται στην εικονομαχία και στην αποδόμηση, από τον Άλβαρ Άαλτο τη δεκαετία του 1930 έως τον Ντάνιελ Λίμπεσκινντ τη δεκαετία του 1990». [15]
Επιλεγμένες δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Zevi, Bruno (1945). Verso un'architettura organica (στα Italian). Torino: Giulio Einaudi editore.
- (English translation) Zevi, Bruno (1950). Towards an Organic Architecture. London: Faber & Faber.Towards an Organic Architecture. London: Faber & Faber.
- Zevi, Bruno (1948). Saper vedere l'architettura (στα Italian). Torino: Einaudi.
- (English translation) Zevi, Bruno (1957). Architecture as Space. How to Look at Architecture. New York: Horizon Press.Architecture as Space. How to Look at Architecture. Translated by Milton Gendel. New York: Horizon Press.
- Zevi, Bruno (1950). Storia dell'architettura moderna (στα Italian). Torino: Einaudi.
- Zevi, Bruno, επιμ. (1964). Michelangiolo architetto. Milan: Etas Kompass.
- Zevi, Bruno, επιμ. (1970). Erich Mendelsohn Opera Completa. Milan: Etas Kompass.
- (English translation) Zevi, Bruno, επιμ. (1999). Erich Mendelsohn: The Complete Works. Berlin: Birkhäuser Verlag. ISBN 3764359757.(1999). Erich Mendelsohn: The Complete Works. Berlin: Birkhäuser Verlag. ISBN 3764359757.
- Zevi, Bruno (1973). Spazi dell'architettura moderna (στα Italian). Torino: Einaudi.
- Zevi, Bruno (1978a). Cronache di architettura (στα Italian) (2 έκδοση). Rome–Bari: Laterza.
- Zevi, Bruno (1978b). The Modern Language of Architecture. Seattle: University of Washington Press. ISBN 0295955686.
- Zevi, Bruno (1979). Editoriali di architettura (στα Italian). Torino: Einaudi.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η καταγωγή του δεν τον κράτησε από το να εκφράσει ελεύθερα τις ιδέες του: Art Kutcher (''Η πολιτική θα μπορούσε να κάνει περισσότερο κακό από τα σχέδια στην Ιερουσαλήμ'' . The Times. Αρ. 59483. 25 Αυγούστου 1975. σελ. 6.) ανακαλεί μια διαμαρτυρία το 1970 ενάντια στον Teddy Kollek, εναντίον του έργο της οικοδομής ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης κοντά στην Πύλη της Γιάφας.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12332482b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Bruno Zevi». (Ολλανδικά) RKDartists. 267470.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6m32z6g. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12332482b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /3644. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) zevib. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ 30840.
- ↑ Donadio, Rachel (27 Ιανουαρίου 2011). «Tullia Zevi, 91; Led Italian Jewish Community». The New York Times: σελ. 23. https://www.nytimes.com/2011/01/27/world/europe/27zevi.html. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ 9,0 9,1 Pilat 2016, σελ. 63.
- ↑ 10,0 10,1 Zevi 1978b.
- ↑ Sauchelli 2012, σελ. 53.
- ↑ 12,0 12,1 Hays, K. Michael (2000). Architecture Theory since 1968 (στα Αγγλικά). MIT Press. ISBN 0-262-58188-4.
- ↑ Mumford, Eric Paul (2000). The CIAM Discourse on Urbanism, 1928-1960 (στα Αγγλικά). Cambridge, MA: MIT Press. σελ. 198. ISBN 0-262-13364-4.
- ↑ 14,0 14,1 Borden, Iain· Rendell, Jane (2000). Intersections: Architectural Histories and Critical Theories (στα Αγγλικά). London: Psychology Press. σελ. 159. ISBN 0-415-23292-9.
- ↑ Muirhead, Thomas (1 Μαρτίου του 2000). «Bruno Zevi, Architectural philosopher who railed against the evils of classicism». The Guardian. https://www.theguardian.com/news/2000/mar/01/guardianobituaries1.
Οι εργασίες που αναφέρονται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Pilat, Stephanie Zeier (8 Απριλίου 2016). Reconstructing Italy: The Ina-Casa Neighborhoods of the Postwar Era. Routledge. ISBN 978-1-317-07030-6.
- Sauchelli, Andrea (2012). «On Architecture as a Spatial Art». Nordic Journal of Aesthetics 43: 53–64. https://tidsskrift.dk/index.php/nja/article/view/7497/6345.
Γενικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dulio, Roberto (2008). Introduzione a Bruno Zevi (στα Ιταλικά). Rome–Bari: Editori Laterza. ISBN 9788842087168..
- Lenci, Ruggero (1995). «Zevi, Bruno». Enciclopedia Italiana (στα Ιταλικά).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bruno Zevi at archINFORM
- Foundation Bruno Zevi
- "Bruno Zevi" (The Guardian)
- ADAO - The International Web Portal of Organic Architecture
|