Μπαλικτσί
Συντεταγμένες: 42°28′0″N 76°11′0″E / 42.46667°N 76.18333°E
| Μπαλικτσί | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Μπαλικτσί | |||
| Χώρα | Κιργιζία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Ισσούκ-Κούλ | ||
| Έκταση | 38 km² | ||
| Υψόμετρο | 1.900 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 42.380 (2009)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 721900 | ||
| Τηλ. κωδ. | 3944 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+06:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Μπαλικτσί (κιργιζικά: Балыкчы) είναι πόλη στο δυτικό άκρο της λίμνης Ισσύκ-Κουλ, στην Κιργιζία. Η πόλη εκτείνεται σε 12 χλμ. κατά μήκος της δυτικής ακτής του λίμνης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1620-1640 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και σε απόσταση 175 χλμ ανατολικά του Μπισκέκ. Το Μπαλικτσί στην αρχαιότητα ήταν ένα από τα σημεία διέλευσης στον μεγάλο Δρόμο του Μεταξιού.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γραπτές πηγές αναφέρουν ότι στη θέση της σύγχρονης πόλης, κατά το Μεσαίωνα υπήρχε μια ακμάζουσα εμπορική πόλη, η Σικούλ. Οι απαρχές του σύγχρονου οικισμού χρονολογούνται από το 1871, όταν ιδρύθηκε ένας μικρός ταχυδρομικός οικισμός στον δρόμο μεταξύ Μπισκέκ-Καρακόλ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1880, ο απόστρατος αξιωματικός Mikhail Bachin εγκαταστάθηκε στις όχθες της λίμνης Ισσυκ Κουλ, κι άνοιξε τη δική του αλιευτική βιομηχανία. Μέχρι το 1907, εκατό οικογένειες ψαράδων ζούσαν ήδη στο χωριό, το οποίο έγινε γνωστό ως Bachino (προς τιμήν του ιδρυτή του) και το 1909 μετονομάστηκε σε Ριμπάτσιγιε (τόπος ψαρέματος στα ρωσικά) (ως τμήμα της επαρχίας Πρζεβάλσκ της περιφέρειας Σεμιρέτσιε, υπαγόμενη στον Γενικό Κυβερνήτη του Τουρκεστάν)[4] και κράτησε αυτό το όνομα μέχρι το 1993.[5] Το 1954 ο αναπτυσσόμενος οικισμός έλαβε τον διοικητικό χαρακτηρισμό της πόλης. Το 1989 το όνομα άλλαξε σε Ισσύκ-Κουλ, παίρνοντας το όνομα της παρακείμενης λίμνης. Λίγο μετά την ανεξαρτησία, το 1991, το όνομά άλλαξε σε "Μπαλικτσί" που σημαίνει «ψαράς» (είναι η κιργιζική μετάφραση του ρωσικού ονόματος "Rybachje").
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπαλικτσί υπήρξε μια πόλη-λιμάνι, γνωστή για την μεγάλη κίνηση των πλοίων που διέρχονταν από δω καθώς και για το ψάρεμα στη λίμνη. Κατά τη σοβιετική εποχή, άκμασε στην περιοχή η κατασκευή πλοίων και σκαφών καθώς και η ανάπτυξη άλλων κλάδων της βιομηχανίας περιλαμβανομένης της βιομηχανία τροφίμων και επεξεργασίας μαλλιού. Αποτέλεσε σημαντικό βιομηχανικό και μεταφορικό κέντρο, όμως έχασε το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής του αξίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το κλείσιμο σχεδόν όλων των βιομηχανικών του εγκαταστάσεις.
Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπαλικτσί στεγάζει ένα μουσείο προς τιμήν του γεωγράφου Pyotr Petrovich Semyonov-Tyan-Zhansky.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλίμα είναι ηπειρωτικό, ξηρό. Η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι -4°С...-6°С, το καλοκαίρι είναι ζεστό, η μέση θερμοκρασία τον Ιούλιο είναι 20°С. Οι ετήσιες βροχοπτώσεις είναι πολύ χαμηλές (115 χιλιοστά), και δεν υπάρχει χιόνι το χειμώνα.
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπαλικτσί είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της χώρας με αστικό πληθυσμό 50.814 κατοίκους (2021) ή 51.305 κατοίκους (εάν συμπεριλάβουμε και τον γειτονικό οικισμό του Όρτο-Τοκόι).
| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 1935 | 2.000 | — |
| 1939 | 5.400 | +170.0% |
| 1970 | 28.555 | +428.8% |
| 1979 | 33.716 | +18.1% |
| 1989 | 43.265 | +28.3% |
| 1999 | 42.346 | −2.1% |
| 2009 | 42.875 | +1.2% |
| 2021 | 51.305 | +19.7% |
Συγκοινωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μικρό διεθνές αεροδρόμιο Issyk-Kul (κωδικός αεροδρομίου IATA: IKU (ИКУ), κωδικός ICAO: UCFL), που χτίστηκε το 2003, βρίσκεται περίπου 40 χλμ ανατολικά της πόλης κοντά στο χωριό Tanchy ή στα μισά του δρόμου προς το Cholpon-Ata. Δεν διαθέτει σύστημα προσγείωσης οργάνων και λειτουργεί μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σήμερα όμως έχει περιέλθει σε αχρησία. Ο επιβατικός σιδηροδρομικός σταθμός του Μπαλικτσί είναι ο τερματικός σταθμός της μονής σιδηροδρομικής γραμμής Μπισκέκ-Μπαλικτσί. Το 2018, υπήρχε σχεδιασμός για την έναρξη απευθείας δρομολογίου από την Τασκένδη και από το Μπισκέκ.[6] Η γραμμή ξεκίνησε να λειτουργεί το Μάρτιο του 2018 [7] αλλά διεκόπη λίγο αργότερα λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και δεν λειτούργησε έκτοτε. Η πόλη αποτελεί το σημείο εκκίνησης και λήξης της εθνικής παραλίμνιας οδού A363, η οποία εκτείνεται από το Μπαλικτσί προς τα δυτικά, κατά μήκος της βόρειας όχθης της λίμνης Ισσύκ-Κουλ έως το Καρακόλ και στη συνέχεια κατά μήκος της νότιας ακτής της λίμνης επιστρέφει ξανά στο Μπαλκιτσί.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -2333239.
- ↑ census of Kyrgyzstan 2009.
- ↑ «Dostuk trekking». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ http://www.heraldicum.ru/kyrgyz/towns/balykchi.htm
- ↑ Иссык-Куль. Нарын:Энциклопедия [Encyclopedia of Issyk-Kul and Naryn Oblasts] (στα Ρωσικά). Bishkek: Chief Editorial Board of Kyrgyz Soviet Encyclopedia. 1994. σελ. 512. ISBN 5-89750-009-6.
- ↑ «Sale of tickets for passenger train Tashkent-Rybachye-Tashkent started».
- ↑ «Uzbekistan Opens New Railway Routes to Kyrgyzstan, Russia». EurasiaNet. March 22, 2018. https://eurasianet.org/s/uzbekistan-opens-new-railway-routes-to-kyrgyzstan-russia. «A weekly train running the route from the capital of Uzbekistan to Kyrgyzstan’s Issyk-Kul region was set to depart on its maiden trip on the evening of March 22 [...] The train traveling from Tashkent to Balykchy, a town on the western end of Issyk-Kul Lake, will be able to carry up to 300 passengers.»
