Μπίλινγκς (Ρωσία)
Συντεταγμένες: 69°42′5″N 176°37′19″E / 69.70139°N 176.62194°E
| Μπίλινγκς (Ρωσία) | |
|---|---|
 | |
  Μπίλινγκς (Ρωσία) | |
| Χώρα | Ρωσία |
| Διοικητική υπαγωγή | Iultinsky District |
| Ίδρυση | 19ος αιώνας |
| Πληθυσμός | 181 (2020)[1] |
| Ταχ. κωδ. | 689380 |
| Τηλ. κωδ. | 4273992 |
| Ζώνη ώρας | UTC+12:00 |
Το Μπίλινγκς (ρωσικά: Би́ллингс) είναι αγροτική τοποθεσία (selo, «χωριό») στην Περιοχή Ιούλτινσκι του αυτόνομου θύλακα Τσουκότκα στη Ρωσία. Ο πληθυσμός του κατά την απογραφή του 2010, ήταν 211 κάτοικοι. Διοικητικά, ενσωματώνεται ως Αγροτικός Οικισμός Μπίλινγκς στη δημοτική περιφέρεια Τσαούνσκι.
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όπως το γειτονικό χωριό Μις Σμίτα (Мыс Шми́дта), το Μπίλινγκς πήρε το όνομά του από ένα κοντινό ακρωτήριο, το Ακρωτήριο Μπίλινγκς, το οποίο με τη σειρά του πήρε το όνομά του από τον Βρετανό καπετάνιο Τζόζεφ Μπίλινγκς (1758-1806), ο οποίος ήταν στην υπηρεσία του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Πολεμικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αικατερίνης Β΄ της Ρωσίας. Το ίδιο το ακρωτήριο σηματοδοτεί το σημείο διαχωρισμού μεταξύ της Θάλασσας Τσούκτσι και της Ανατολικής Σιβηριανής Θάλασσας.[2] Ο Τζόζεφ Μπίλινγκς ήταν αγγλικής καταγωγής, μέλος του ρωσικού ναυτικού που το 1785, μαζί με τον Κ.Γ. Σαρισεβίμ, ήταν μέρος της αποστολής που χαρτογράφησε και ερεύνησε τις ακτές της Βορειοανατολικής Σιβηρίας. Χρησιμοποιώντας τάρανδους, διέσχισε την Τσουκότκα μέχρι τον Κόλπο Κολιουτσίνσκαγια και χαρτογράφησε την περιοχή.
Οι ντόπιοι Τσούκτσι αρχικά ονόμασαν το μέρος «Valkyran», που σημαίνει πιρόγα με σιαγόνες φάλαινας.[3] Αυτό αναφέρεται στα ερείπια ενός αρχαίου στρατοπέδου Ινουίτ που αποτελείται από μια σειρά από σπίτια σκαμμένα στο χώμα και κατασκευασμένα από ξύλο και τα οστά της φάλαινας της Γροιλανδίας.[2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1935 ιδρύθηκε για πρώτη φορά πολικός σταθμός στη θέση του χωριού και δύο χρόνια αργότερα ιδρύθηκε το πρώτο εθνικό συμβούλιο στην περιοχή που ονομάστηκε Valkyran, από το παραδοσιακό τους όνομα για την περιοχή. Το 1948, οι ντόπιοι βοσκοί Τσούκτσι συλλογικοποιήθηκαν και ονόμασαν το νέο τους σόφχος (κρατικό αγρόκτημα) από τον Βλαντίμιρ Λένιν.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπίλινγκς βρίσκεται στην ακτή της Ανατολικής Σιβηριανής Θάλασσας, μέρος του Αρκτικού Ωκεανού, ακριβώς ανατολικά του Ακρωτηρίου Μπίλινγκς. Εκτός από τους οικισμούς εξόρυξης Λένινγκραντσκι και Μις Σμίτα, το Μπίλινγκς είναι μία από τις λίγες κατοικημένες περιοχές σε αυτό το τμήμα της Ρωσίας μεταξύ του Ακρωτηρίου Σελάγκσκι και του Ακρωτηρίου Ντεζνιόβα. Το Μπίλινγκς βρίσκεται κοντά στον πρώην οικισμό των Τσούκτσι του Τζιτκέγεν.
Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πληθυσμός του χωριού, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία απογραφής, είναι 211 κάτοικοι, από τους οποίους 109 είναι άνδρες και 102 γυναίκες, σημαντική μείωση σε σχέση με την εκτίμηση του 2006 για 324 κατοίκους.[2]
Διοικητική και δημοτική αρμοδιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπίλινγκς ήταν μέρος της Δημοτικής Περιφέρειας Σμιτόφσκι της Τσουκότκα έως ότου αυτή η περιφέρεια συγχωνεύθηκε στη δημοτική περιφέρεια Ιούλτινσκι το 2008. Στις 15 Δεκεμβρίου 2009, το Μπίλινγκς μεταφέρθηκε στη Δημοτική Περιφέρεια Τσαούνσκι. Διοικητικά, ωστόσο, το Μπίλινγκς παρέμεινε στη δικαιοδοσία της διοικητικής περιφέρειας Σμιτόφσκι έως ότου η τελευταία συγχωνεύθηκε στη διοικητική περιφέρεια Ιούλτινσκι το 2011 και έπαψε να υπάρχει.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μπίλινγκς έχει ένα αρκτικό κλίμα τούνδρας (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν: ET)[4] με εξαιρετικά μεγάλους, τσουχτερά κρύους χειμώνες και πολύ σύντομα, κρύα καλοκαίρια. Οι βροχοπτώσεις είναι χαμηλές όλο το χρόνο, με τα καλοκαίρια να είναι κάπως πιο υγρά από τους χειμώνες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ go-pevek
.ru /%D0%BE-%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%BC-%D0%BE%D0%BA%D1%80%D1%83%D0%B3%D0%B5-%D0%BF%D0%B5%D0%B2%D0%B5%D0%BA /%D0%BE%D0%B1-%D0%BE%D0%BA%D1%80%D1%83%D0%B3%D0%B5. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Strogoff, p. 143
- ↑ V.V. Leontev and K.A. Novikova, Топонимический словарь северо-востока СССР (Toponymic Dictionary of the Northeastern USSR) (1989) Magadan. p.95
- ↑ McKnight and Hess, pp.235–7
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- McKnight, Tom L· Hess, Darrel (2000). «Climate Zones and Types». Physical Geography: A Landscape Appreciation. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall. ISBN 0-13-020263-0.
- M Strogoff, P-C Brochet και D. Auzias Petit Futé: Chukotka (2006). "Avant-Garde" Publishing House
