Μπέλος Βουκάνοβιτς

Μπέλος Βουκάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1083
Θάνατος	1163 Ουγγαρία
Χώρα πολιτογράφησης	Ουγγαρία
Θρησκεία	Ανατολικός Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Γονείς	Ούρος Α΄ Βουκάνοβιτς και Άννα Διογένη
Αδέλφια	Ελένη Βασίλισσα της Ουγγαρίας Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ Ντέσα Βουκάνοβιτς
Οικογένεια	Δυναστεία των Βουκάνοβιτς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μπάνος της Κροατίας παλατινάτο της Ουγγαρίας (1145–1157)

Ο Μπέλος Βουκάνοβιτς (σερβικά : Белош) (περ. 1141-1163), ήταν Σέρβος πρίγκιπας και η ευγενείς tου Ουγγρικού βασιλείου, υπηρέτησε ως αντιβασιλέας της Ουγγαρίας το 1141 - 1146 μαζί με την αδελφή του Ελένη , η βασίλισσα σύζυγος του βασιλιά Μπέλα Β΄. Υπηρέτησε ως ηγεμόνας της Κροατίας το 1142-1158 και εν συντομία το 1163. Ως μέλος της Σερβικής δυναστείας Βουκάνοβιτς ήταν Μεγάλος Ζουπάνος του Μεγάλου Πριγκιπάτου της Σερβίας το 1162. Έζησε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου όπου Σερβία και Ουγγαρία είχαν συμμαχία προς την αυξανόμενη απειλή από τους Βυζαντινούς.

Ο Μπέλος ήταν ο μεσαίος γιος του Ούρος Α΄ και της Άννας Διγένησσας. Διαδέχτηκε στον θρόνο της Ράσκας τον αδελφό του Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ.

Όταν πέθανε ο Μπέλα Β΄της Ουγγαρίας στις 13 Φεβρουαρίου 1141 ο Μπέλος με την αδελφή του Ελένη έγιναν αντιβασιλείς επειδή ο κληρονόμος ήταν ακόμα ανήλικος μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1146. Σε 1145 έλαβε τον τίτλο του Κόμη Παλατινου, ο υψηλότερος τίτλος του Βασιλείου. Την ίδια εποχή ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ Κομνηνός επιτέθηκε στην Ουγγαρία, ωστόσο ο Μπέλος κατάφερε να υπερασπιστεί την χώρα επιτυχώς.

Έπειτα έλαβε τον τίτλο του Ban (ηγεμόνα) της Κροατίας και της Δαλματίας, αντιβασιλέας στην Κροατία το 1142. Το 1154, βοηθά τον ηγεμόνα της Βοσνίας να κατακτήσει το Μπρανίσεβο από τους Βυζαντινούς.

Το 1158 εγκαταλείπει την Ουγγαρία και επιστρέφει στη Σερβία και το 1162 έγινε μέγας Ζουπάνος για να παραχωρήσει τον θρόνο μερικούς μήνες αργότερα στον άλλο αδελφό του Ντέσα. Επέστρεψε στην Κροατία ως ηγεμόνας της.

Παντρεύτηκε την κόρη του του Ρώσου ηγεμόνα Βλαντιμίρ Ντολγκορούγκοβ το 1150 κι ίδρυσε ένα μοναστήρι το Μπάναστορ στην σημερινή Ουγγαρία. Μετά από 1163 δεν υπάρχουν πλέον αναφορές στο όνομά του.

Πηγές

• Kalić, J. 1997, "Le joupan Belos", Zbornik radova Vizantološkog instituta, no. 36, pp. 63–81.
• Вјекослав Клаић, Hrvatski bani za Arpadovića (1102—1301), u Vjesniku kraljevskog zemaljskog arhiva, l (1899), 129—138;
• Dr. M. Wertner, Ungarns Palatine und Bane im Zeit-alter der Arpaden (Ungarische Revue, 14, 1894, 129—177).