Μιχαήλ Ρομ

Μιχαήλ Ρομ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	11ιουλ. / 24  Ιανουαρίου 1901γρηγ. Ιρκούτσκ
Θάνατος	1  Νοεμβρίου 1971 Μόσχα
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ρωσική Δημοκρατία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Σχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας (από 1917) Vkhutein (έως 1925)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος μοντέρ θεατρικός σκηνοθέτης ηθοποιός ταινιών παιδαγωγός δημοσιογράφος άποψης
Εργοδότης	National Film Actors' Theatre (1942–1947) Ινστιτούτο κινηματογράφου Γερασίμωφ Ανώτερα σχολή για Σεναριογράφους και Σκηνοθέτες
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
Σύζυγος	Yelena Alexandrovna Kuzmina
Αδέλφια	Aleksandr Romm
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	βραβείο Στάλιν (1941) τάγμα του Λένιν (1938) τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (1971) Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ (1950) βραβείο Στάλιν (1946) βραβείο Στάλιν (1948) βραβείο Στάλιν (1949) βραβείο Στάλιν (1951) τάγμα του Λένιν (1967) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (1961) μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945" Vasilyev Brothers State Prize of the RSFSR Αξιόλογος καλλιτέχνης της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών (1946)

Ο Μιχαήλ Ρομ (Ρωσ. Михаи́л Ильи́ч Ромм, 11 Ιανουαρίου 1901 – 1 Νοεμβρίου 1971) ήταν Σοβιετικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Εργάστηκε αρχικά ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη και το 1934 γύρισε την πρώτη του ταινία, τη «Φραντζολίτσα», μια διασκευή νουβέλας του Γκυ ντε Μωπασσάν, που αν και η τελευταία βουβή ταινία του ομιλούντος ήδη σοβιετικού κινηματογράφου, τον καθιέρωσε αμέσως ως σκηνοθέτη, χάρη στην εύστροφη χρησιμοποίηση του σατυρικού γκροτέσκου και την ανάγλυφα πλαστική απόδοση των ρόλων. Ο Ρομ έγινε ευρύτερα γνωστός με την ταινία «Ο Λένιν τον Οκτώβρη».

Στη μεταπολιτευτική περίοδο, ο Ρομ δημιούργησε μια σειρά από αντιφασιστικές ταινίες και την ιστορική ταινία Ναύαρχος Ουσακώφ. Ύστερα από μια παύση αρκετών χρόνων, αναθεωρώντας την αισθητική των προηγούμενων ταινιών του, εμφανίστηκε ανανεωμένος ιδιαίτερα στον «Ο αληθινός φασισμός». Από το 1949 έως το θάνατό του δίδασκε –με διαλλείματα- στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Πολλές ταινίες του Ρομ έχουν βραβευτεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, ενώ ο ίδιος τιμήθηκε με τον τίτλο του «λαϊκού καλλιτέχνη» της ΕΣΣΔ (1941, 1946, 1948, 1949, 1951), με δύο παράσημα Λένιν καθώς και με άλλες διακρίσεις.

Φιλμογραφία

• 1934: Φραντζολίτσα
• 1937: Ο Λένιν τον Οκτώβρη
• 1937: Οι Δεκατρείς
• 1939: Ο Λένιν το 1918
• 1943: Το Όνειρο
• 1944: Ο Άνθρωπος αρ. 217
• 1948: Το Ρωσικό Ζήτημα
• 1950: Μυστική Αποστολή
• 1953: Ναύαρχος Ουσάκωφ
• 1956: Δολοφονία στην Οδό Ντάντε
• 1962: Εννιά Μέρες ενός Χρόνου
• 1966: Ο αληθινος φασισμός