Μισέλ Ψυχάρης
| Μισέλ Ψυχάρης | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Μαΐου 1887 Παρίσι |
| Θάνατος | 20 Απριλίου 1917 Μαρν (νομός) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Δημοσιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Suzanne Thibault |
| Τέκνα | Lucien Psichari |
| Γονείς | Γιάννης Ψυχάρης και Νοεμί Ρενάν |
| Αδέλφια | Εριέττα Ψυχάρη Ερνέστ Ψυχάρης Κορνελία Σιοχάν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Mort pour la France[1] |
Ο Μισέλ Ψυχάρη, ήταν Γάλλος δημοσιογράφος και γιος του Γιάννη Ψυχάρη.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένος στις 5 Μαιου 1887 στο 5ο διαμέρισμα του Παρισιού, ήταν γιος του Γιάννη Ψυχάρη και αδελφός του Ερνέστου Ψυχάρη. Το πλήρες όνομα του ήταν Μισέλ Ιωάννης Αρνόλ Νικόλαος Ψυχάρης. Ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του ήταν ο Ερνέστ Ρενάν. Παντρεύτηκε τη Σουζάν Φρανς, κόρη του Ανατόλ Φρανς, με την οποία απέκτησε έναν γιο τον Λουσιέν Ψυχάρη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό Gil Blas από το 1908 έως το 1909 και στη συνέχεια στο L'Illustration από το 1910 έως το 1914.[2] Πολιτεύτηκε με το γαλλικό κόμμα Action Française [3] , [4] .
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου προήχθη σε ανθυπολοχαγό [5] 37<sup>ο</sup> Γαλλικό Σύνταγμα Πεζικού [6], όπου έλαβε δύο εύσημες μνείες [7] :
Τμηματάρχης της υψηλότερης αξίας. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης της 1ης Αυγούστου 1916, αν και τραυματίστηκε στην αρχή της δράσης, διατήρησε τη διοίκηση. Με την ενέργειά του και τη λαμπρή διοίκησή του, κράτησε τους άνδρες του σε μια ιδιαίτερα απειλούμενη θέση και απέκρουσε όλες τις επιθέσεις σε αριθμό. Παρέμεινε μετά την ανακούφιση με ένα άλλο σύνταγμα και θαυμάστηκε από όλους κατά τη διάρκεια μιας νέας επίθεσης.
Πέθανε από τα τραύματά του από οβίδα στις 20 Απριλίου 1917 στο νοσοκομείο La Veuve. Είναι θαμμένος στο στρατιωτικό νεκροταφείο La Veuve, κοντά στο Σαλόν-αν-Σαμπάνι. Του απονεμήθηκε μεταθανάτια ο Σταυρός του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής[8] .
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Chevalier de la Légion d'honneur
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αιτιολογημένο ευρετήριο της μυθολογίας του Οράτιου (1904)
- Τα παίγνια του Γαργαντούα (1904)
- Ανάμεσα στους αθλητές (1913)
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γαλλικά) Mémoire des hommes. m005239fd382db97. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2022.
- ↑ Léon Riotor (1926). «Proposition tendant à donner les noms d'écrivains morts pour la France à des voies nouvelles à ouvrir sur les terrains des fortifications à construire». Gallica (στα Γαλλικά). σελ. 5. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ L’Action française (στα Γαλλικά). 1 Μαΐου 1917. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ L’Action française (στα Γαλλικά). 31 Οκτωβρίου 1918. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
Υπενθυμίζεται ότι ο Μισέλ Ψυχάρης είχε ασπαστεί με πάθος τα δόγματα του ολοκληρωμένου εθνικισμού που ο παππούς του, Ερνέστ Ρενάν, είχε διατυπώσει γι' αυτόν στην «Διανοητική και ηθική μεταρρύθμιση» το 1871.
- ↑ Le Temps (στα Γαλλικά). 30 Απριλίου 1917. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Visionneuse - Mémoire des Hommes». www.memoiredeshommes.sga.defense.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Tableau d'honneur, morts pour la France : guerre de 1914-1918 (στα Γαλλικά). 1921. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Association des écrivains combattants 1924.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Association des écrivains combattants (1924). Anthologie des écrivains morts à la guerre, 1914-1918 (στα Γαλλικά). E. Malfère. σελ. 556-559. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- Charles Maurras, « Michel Psichari », dans Tombeaux, Nouvelle Librairie nationale, 1921 (lire en ligne), p. 228-231