Μηνάς Αβραμίδης
Ο Μηνάς Αβραμίδης (1877-1954) ήταν λαϊκός κεραμίστας.
Γεννήθηκε στην Κιουτάχεια της Μικράς Ασίας και εργάσθηκε ως αγγειοπλάστης εκεί (η Κιουτάχεια ήταν φημισμένη για την παράδοσή της στη συγκεκριμένη τέχνη). Ο Αβραμίδης, ήδη ορφανός από πατέρα από μικρή ηλικία, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 μαζί με τη μητέρα του Γεσθημανή και τη σύζυγό του Δωροθέα. Εργάσθηκε στο Νέο Φάληρο από το 1923 επί δύο χρόνια και μετά για κάποιο διάστημα στη Φλώρινα, μέχρι το 1926, οπότε και εγκαταστάθηκε οριστικά στη Θεσσαλονίκη.
Τα κεραμικά του Αβραμίδη, εκτός από τα παραδοσιακές αναπαραστάσεις φυτών και ζώων, παρουσίαζαν επίσης μορφές από την αρχαιότητα και την Παλαιά Διαθήκη. Κάποια άλλα εμπνέονται από την ισλαμική ανεικονική διακοσμητική παράδοση. Ο Αβραμίδης φιλοτέχνησε επίσης πήλινα αγάλματα (όπως το «Η πικραμένη προσφυγοπούλα»). Αρκετά έργα του βρίσκονται στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, καθώς και στη συλλογή κεραμικής του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, στο Τζαμί Τζισταράκη, στην Αθήνα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το ομώνυμο λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδοση 2006, τόμος 1, σσ. 139-140