Μελανιππίδης (ο νεότερος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μελανιππίδης ο νεότερος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιθυραμβικός ποιητής
συγγραφέας
ποιητής
Περίοδος ακμής5ος αιώνας π.Χ.
ΣυγγενείςΜελανιππίδης (παππούς)

Ο Μελανιππίδης (ο νεότερος) ήταν Αρχαίος Έλληνας ποιητής διθυράμβων, εγγονός του Μελλανιππίδη του Μήλιου. Άκμασε περί τα μέσα του 5ου αι. π.Χ. Χαρακτηριζόμενος από τον Ξενοφώντα ως ο άριστος των διθυραμβοποιών της εποχής του, εφάμιλλος σε ποιητική αξία του Σοφοκλή και του Ομήρου, ο δε Πλούταρχος τον θεωρούσε ως ένα εκ των μεγάλων ιδρυτών της «μουσικής».

Έργα του, αναφέρονται τα: «Δαναΐδες», «Περσεφόνη» και «Μαρσύας», των οποίων ελάχιστα αποσπάσματα διασώθηκαν. Σε απόσπασμα εκ του «Μαρσύα» η Αθηνά κατηγορεί τον «αυλό» ως μουσικό όργανο που παραμορφώνει το σωματικό κάλλος., εις δε εκ της «Περσεφόνης» ότι οι άνθρωποι από τη στιγμή που γνώρισαν τη γεύση του οίνου απαξιούν το ύδωρ, (και οι δύο χαρακτηρισμοί φαντάζουν σήμερα ως επιθεωρησιακοί).

Ο Μελανιππίδης ο νεότερος λόγω της μεγάλης του φήμης μετακλήθηκε στην Αυλή του Βασιλέως της Μακεδονίας Περδίκκα Β' όπου και πέθανε το 412 π.Χ.