Μεγάλο Δουκάτο της Φραγκφούρτης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μεγάλο Δουκάτο της Φραγκφούρτης | |||
|---|---|---|---|
| 1810–1813 | |||
| |||
.svg) | |||
| Πρωτεύουσα | Ασάφενμπουργκ | ||
| Γλώσσες | Γερμανικά | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 50°7′0″N 8°41′0″E | ||
| δεδομένα () | |||
Το Μεγάλο Δουκάτο της Φραγκφούρτης (γερμανικά: Großherzogtum Frankfurt, γαλλικά: Grand-duché de Francfort) ήταν γερμανική κράτος-δορυφόρος του Ναπολέοντα. Δημιουργήθηκε το 1810 μέσω του συνδυασμού των πρώην εδαφών της Αρχιεπισκοπής του Μάιντς και του Ελεύθερου Κράτους της Φρανκφούρτης.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Φραγκφούρτη έχασε το καθεστώς της ως ελεύθερη αυτοκρατορική πόλη το 1806 με τη διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πόλη παραχωρήθηκε στον πρώην αρχιεπίσκοπο του Μάιντς, Κάρολο Θεόδωρο Αντώνιο Μαρία φον Ντάλμπεργκ, και έγινε το Πριγκιπάτο της Φραγκφούρτης. Όταν ο Ντάλμπεργκ αναγκάστηκε από τον Ναπολέοντα να παραιτηθεί από το Πριγκιπάτο του Ρέγκενσμπουργκ στο Βασίλειο της Βαυαρίας το 1810, τα εναπομένοντα εδάφη του Ασάφενμπουργκ, Βέτσλαρ, Φούλντα, Χάναου και Φραγκφούρτης συνδυάστηκαν στο νέο Μεγάλο Δουκάτο της Φρανκφούρτης.
Αν και το μεγάλο Δουκάτο πήρε το όνομά του από τη Φραγκφούρτη, η πόλη διοικούνταν από Γάλλους επιτρόπους, ενώ ο Ντάλμπεργκ κατοικούσε στην πόλη του Ασάφενμπουργκ. Σύμφωνα με το σύνταγμα του Μεγάλου Δουκάτου, μετά το θάνατο του Ντάλμπεργκ, το κράτος θα κληρονομήθηκε από τον θετό γιο του Ναπολέοντα, τον Ευγένιο ντε Μπωαρναί.
Ο Ντάλμπεργκ παραιτήθηκε υπέρ του Ευγένιου στις 26 Οκτωβρίου 1813, μετά την ήττα του Ναπολέοντα στη Μάχη της Λειψίας. Το μεγάλο Δουκάτο έπαψε να υπάρχει μετά τον Δεκέμβριο του 1813, όταν η πόλη καταλήφθηκε από συμμαχικά στρατεύματα. Ενώ η ίδια η Φραγκφούρτη έγινε και πάλι Ελεύθερο Κράτος, το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους του Μεγάλου Δουκάτου προσαρτήθηκε τελικά από το Βασίλειο της Βαυαρίας.
|