Μαρτσέλο Μπατσαρέλι

Μαρτσέλο Μπατσαρέλι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	16 Φεβρουαρίου 1731; Ρώμη
Θάνατος	5 Ιανουαρίου 1818; Βαρσοβία
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός της Βαρσοβίας
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία; Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος; καλλιτέχνης
Αξιοσημείωτο έργο	Portrait of Stanislaus Augustus in coronation robes
Επηρεάστηκε από	Μάρκο Μπενεφιάλ
Οικογένεια
Σύζυγος	Johanna Juliana Friederike Bacciarelli
Τέκνα	Anna Bacciarelli
Οικογένεια	House of Bacciarelli
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	αυλικός ζωγράφος
Βραβεύσεις	Τάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Μαρτσέλο Μπατσαρέλι (ιταλικά: Marcello Bacciarelli, προφέρεται: [marˈtʃɛllo battʃaˈrɛlli]) (16 Φεβρουαρίου 1731 - 5 Ιανουαρίου 1818) ήταν Πολωνός-Ιταλός ζωγράφος της ύστερης μπαρόκ και νεοκλασικής περιόδου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπατσαρέλι γεννήθηκε στη Ρώμη και σπούδασε εκεί υπό τον Μάρκο Μπενεφιάλ. Το 1750, με τη σύσταση του αρχιτέκτονα Γκαετάνο Κιαβέρι, ο Μπατσαρέλι προσλήφθηκε στη Δρέσδη στη Σαξονία, όπου εργάστηκε για τον εκλεγμένο βασιλιά Αύγουστο Γ΄ της Πολωνίας.^[8] Μετά το θάνατο του Βασιλιά Αυγούστου, ο Μπατσαρέλι πήγε στη Βιέννη και από εκεί στη Βαρσοβία. Στη Δρέσδη, συνάντησε τον Μπερνάρντο Μπελλόττο και συνεργάστηκε με αυτόν τον καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Προσλήφθηκε από τον Βασιλιά Στανίσουαφ Αύγουστο Πονιατόφσκι το 1768 για να γίνει διευθυντής της νεοσύστατης Ακαδημίας Τεχνών της Βαρσοβίας, καθώς και διευθυντής των Βασιλικών Κτιρίων και Κτημάτων.

Στη Δρέσδη, παντρεύτηκε τη Φεντερίκα Ρίχτερr, μια ζωγράφο γνωστή για τις μινιατουριστικές προσωπογραφίες. Στη Βιέννη, ο Μπατσαρέλι ζωγράφισε προσωπογραφίες της αυτοκρατορικής οικογένειας. Στη Βαρσοβία, ζωγράφισε μια σειρά προσωπογραφιών που απεικόνιζαν σχεδόν όλους τους Πολωνούς βασιλιάδες, από τον Μπολέσλαφ Α΄ το Γενναίο έως τον τελευταίο βασιλιά της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, Στανίσουαφ Αύγουστο Πονιατόφσκι, ο οποίος ήταν επίσης υποστηρικτής και θαυμαστής του Μπατσαρέλι. Έκανε επίσης μια προσωπογραφία της Ιζαμπέλα Λουμπομίρσκα στο νυφικό της, το οποίο είχε παραγγείλει αρκετά χρόνια μετά το γάμο της.^[9] Ο Μπατσαρέλι συνήθιζε επίσης να ζωγραφίσει πολιτιστικά σημαντικές σκηνές από την ιστορία της Πολωνίας. Ακολουθώντας τους διαμελισμούς της Πολωνίας και μετά την άνοδο του Ναπολέοντα στην εξουσία, μετακόμισε στο Δουκάτο της Βαρσοβίας, κράτος-δορυφόρο της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας και πέθανε το 1818.

Ορισμένοι πίνακες ζωγραφικής του ζωγραφίστηκαν για τον Βασιλιά Στανίσουαφ Αύγουστο της Πολωνίας και βρίσκονται στο Βασιλικό Κάστρο της Βαρσοβίας. Αυτοί περιλαμβάνουν:

Δύναμη, Λόγος, Πίστη και Δικαιοσύνη, στην Παλιά Αίθουσα Κοινού
Η άνθηση των τεχνών, των επιστημών, της γεωργίας και του εμπορίου στην οροφή της Παλιάς Αίθουσας Κοινού
Ρεβέκκα και Ελεάζαρ στο Υπνοδωμάτιο του Βασιλιά
Esther and Ahasuerus στο Υπνοδωμάτιο του Βασιλιά

Κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών του Μπατσαρέλι στη Βαρσοβία, ο νεαρός Αλεξάντερ Κουχάρσκι άρχισε να εκπαιδεύεται ως ζωγράφος στο στούντιο του. Ένας άλλος αξιοσημείωτος μαθητής του Μπατσαρέλι ήταν ο Καζίμιες Βοϊνιακόφσκι.