Μαρτίνος (μάγιστρος του στρατού για την Αρμενία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρτίνος (μάγιστρος του στρατού για την Αρμενία)
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιοικητής
στρατιωτικός ηγέτης
διπλωμάτης
Περίοδος ακμής6ος αιώνας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΒυζαντινός στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΙβηρικός Πόλεμος, Βανδαλικός Πόλεμος, Γοτθικός Πόλεμος 535-554 και Λαζικός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΣτρατηγός (543–544)
στρατηγός

Ο Μαρτίνος, λατιν.: Μartinus, (άκμασε 533-555) ήταν Ρωμαίος στρατηγός θρακικής καταγωγής, που υπηρέτησε τον Βυζαντινό στρατό επί Αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' σε διάφορα μέτωπα. [1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγράφεται για πρώτη φορά ότι δραστηριοποιείται στη Μεσοποταμία το 531 κατά τη διάρκεια του Ιβηρικού πολέμου. Το 533 πήρε μέρος στην επιτυχημένη μάχη του Tρικάμαρου στη Βόρεια Αφρική κατά τη διάρκεια του Βανδαλικού Πολέμου και παρέμεινε ενεργός εκεί μέχρι το 536. Από το 536 έως το 540 δραστηριοποιήθηκε στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του Γοτθικού Πολέμου (535-554). Το 543-544 αντικατέστησε για λίγο τον Bελισάριο ως magister militum per Orientem, οδηγώντας την καταστροφική εισβολή στην Περσαρμενία κατά τη διάρκεια του Λαζικού Πολέμου. Το 544 απάλλαξε την Έδεσσα από την περσική πολιορκία με αντάλλαγμα χρυσό. Οι τελευταίες στρατιωτικές του δραστηριότητες ήταν το 551–556 στον Καύκασο κατά τη διάρκεια του Λαζικού Πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης στο προπύργιο του στην Τέλεφι, την πολιορκία του Ονογκούρη και την περσική πολιορκία της Φάσης. [1] [2] Το 555 είχε αντικαταστήσει τον Βέσσα ως magister militum per Armenia.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Rogers, Clifford J.· DeVries, Kelly (2012). Journal of Medieval Military History. Boydell Press. σελ. 8. ISBN 9781843837473. 
  2. Cancik, Hubert· Schneider, Helmuth (2002). Brill's Encyclopaedia of the Ancient World New Pauly: Lyd-Mine. Brill. σελ. 70. ISBN 9789004122710.