Μαρία του Λόον-Χάινσμπεργκ
| Μαρία του Λόον-Χάινσμπεργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Maria von Loon-Heinsberg (Γερμανικά)[1] |
| Γέννηση | 1424[2][3][4] |
| Θάνατος | 20 Απριλίου 1502[1][2][3] Ζίγκεν[1] |
| Τόπος ταφής | Grote kerk[5][6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης Δ΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[2][3][4] |
| Τέκνα | Ιωάννης Ε΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[1][2][3] Ιωάννα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[2][3][7] Ένγκελμπερτ Β΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[8][1][2] Άννα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1441-1513)[2][3][7] Αδριάνα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[2][3][7] Ottilie of Nassau-Siegen[2][3][7] |
| Γονείς | John II of Loon[3][7] και Anna von Solms-Braunfels[9][3][7] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία (ολλανδ.: Maria van Loon-Heinsberg, 1426 - 20 Απριλίου 1502) από τον Οίκο του Λόον ήταν κόρη του κυρίου των Γύλιχ, Χάινσμπεργκ, Λέβενμπεργκ και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ.[11]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η δεύτερη κόρη (1η από τον 2ο γάμο) κόρη του Ιωάννη Β΄ κυρίου του Γύλιχ, Χάινσμπεργκ και Λέβενμπεργκ.[12] και της 2ης συζύγου του Άννας, κόρης του κόμη του Ζολμς.
Απεβίωσε στις 20 Απριλίου 1502 ως το τελευταίο μέλος του Οίκου του Λόον-Χάινσμπεργκ και τάφηκε με τον σύζυγό της στο μαυσωλείο του Ένγκελμπερτ Α΄ του Νάσσαου στην εκκλησία της Παναγίας στην πλατεία της αγοράς στη Μπρέντα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1440 με τον Ιωάννη Δ΄ κόμη του Νάσσαου και κύριο της Μπρέντα, και είχαν τα ακόλουθα τέκνα:
- Άννα (π.1441-1514), παντρεύτηκε πρώτα τον Όθωνα Ε΄ των Γουέλφων δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (π. 1439-1471) και μετά με τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Κάτσενελνμπογκεν.
- Ιωάννα (π.1444 - π.1468), παντρεύτηκε τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Βάλντεκ.
- Οδιλία (π.1445-1493).
- Αδριάνα (1449–1477), παντρεύτηκε τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Χάναου-Μύντσενμπεργκ.
- Ένγκελμπερτ Β΄ (1451-1504), κόμης του Νάσσαου και Βιάντεν, κύριος των Μπρέντα, Λεκ, Ντηστ, Ρόοζεντααλ, Νίσπεν, Βόουβ.
- Ιωάννης Ε΄ (1455–1516), κόμης του Νάσσαου (Ντίλενμπουργκ, Χάνταμαρ, Χέρμπορν), Βιάντεν, Ντητς και κύριος της Μπρέντα.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Siegerland und Nederland» d:Q67483182. Ζίγκεν. 1981.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Otto Schutte: «Genealogische gegevens» 1979. σελ. 40–44.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Petrus Johannes Blok: «Johan IV» Uitgeverij A.W. Sijthoff. Λέιντεν. 1911. σελ. 1218–1219.
- ↑ 5,0 5,1 «Heden vredig ontslapen» Bussum. 1995. ISBN-10 90-6868-117-6.
- ↑ 6,0 6,1 «Gebalsemde Oranjes» 14 Δεκεμβρίου 1996.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 «Het vorstenhuis Oranje-Nassau» Uitgeverij A.W. Sijthoff. Λέιντεν, Ουτρέχτη. 1882.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 9,0 9,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Uwe Korbella in: Heimatkalender des Kreises Heinsberg 2011. Published by the county of Heinsberg, Heinsberg 2011, S. 36
- ↑ Severin Corsten, August Lentz in: Heimatkalender des Selfkantkreises Geilenkirchen-Heinsberg 1972, published by the county of Geilenkirchen-Heinsberg, Geilenkirchen 1972, p. 11 ff.
- ↑ Christoph Jacob Kremer: Geschichte der Herren von Heinsberg des jüngern Geschlechts im Herzogthum Gülch, einer besondern Linie des Grävlich Sponheimischen Hauses in der Pfalz. In: Akademische Beiträge zur Gülch- und Bergischen Geschichte, Erster Band. Mannheim mit Akademischen Schriften, 1769, p. 92 ff.
|