Μαξ Σατς-Άνιν
| Μαξ Σατς-Άνιν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Maksis Šacs-Aņins (Λετονικά) |
| Γέννηση | 1885 Jaunjelgava |
| Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 1975 Ρίγα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Λετονία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ruta Šaca-Marjaša |
O Μαξ Ούριεβιτς Σατς-Άνιν (ρωσικά: Макс Урьевич Шац-Анин, λετονικά: Maksis Šacs-Aņins, 22 Ιουνίου 1885, Γιαουνελγκάβα, Λετονία - 10 Ιανουαρίου 1975, Ρίγα, Λετονική ΣΣΔ, ΕΣΣΔ) ήταν Σοβιετικός και Λετονός καθηγητής νομικής, εξέχουσα προσωπικότητα του εβραϊκού εργατικού κινήματος και του πολιτισμού, δημοσιογράφος, ιστορικός, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και παιδαγωγός. Συνολικά δημοσίευσε περίπου 300 έργα για τη νομολογία, την κοινωνιολογία, την κοινωνική ιστορία, τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και την κριτική του θεάτρου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1885 στην οικογένεια του Εβραίου φαρμακοποιού Ούρι Σατς.
Μετά την αποφοίτησή του από το κλασικό γυμνάσιο Γιελγκάβα το 1905, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης, αλλά το 1906 εκδιώχθηκε για επαναστατικές δραστηριότητες από τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, αποφοιτώντας το 1908 με διδακτορικό στη Νομική. Έζησε στη Γενεύη, το Παρίσι, το Βερολίνο και τη Βιέννη, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Η διατριβή του για το δίκαιο των λαών δημοσιεύτηκε στη Ρίγα το 1910 με το ψευδώνυμο Μαξίμ Άνιν. Μετά τη λήξη της θητείας της διοικητικής εξορίας, επέστρεψε στη Ρωσική Αυτοκρατορία το 1911. Για να μπορέσει να εργαστεί ως δικηγόρος, έδωσε εξετάσεις και υπερασπίστηκε ξανά τη διατριβή του.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στη Ρωσία, στα τέλη του 1919, επέστρεψε στη Λετονία, οργάνωσε μια μαρξιστική λέσχη και τον εκδοτικό οίκο βιβλίων "Αρμπέτερ-Χέιμ", ως κάλυψη για τις αντικυβερνητικές δραστηριότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος Λετονίας. Δημοσίευσε φυλλάδια στα Γίντις για διάφορα οικονομικά και κοινωνιολογικά θέματα.
Το 1928 έχασε την όρασή του.
Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την κατάληψη της Λετονίας το 1940, οργάνωσε την κομμουνιστική εφημερίδα "Καμφ" και το περιοδικό "Ουφμπόι". Μετά την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στη Λετονία, κατέφυγε στη Ρωσία και το Καζακστάν, όπου διετέλεσε καθηγητής νομικής στα πανεπιστήμια της Μόσχας και της Αλμά-Ατά. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στη Λετονία. Συνελήφθη στις 18 Φεβρουαρίου 1953, μαζί με τη σύζυγό του, αλλά αποφυλακίστηκε στις 25 Απριλίου του ίδιου έτους[1].
Πέθανε στη Ρίγα στις 10 Ιανουαρίου 1975[2]. Τάφηκε στο Εβραϊκό Νεκροταφείο Σμέρλι.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύζυγος του ήταν η Φαΐνα Σαμόιλοβνα Ροζενμπέργκ (1 Μαΐου 1898 - 16 Μαρτίου 1984).
Κόρη του ήταν η Λετονή πολιτικός, δικηγόρος και συγγραφέας Ρούτα Μάξοβνα Σατς-Μαριάς (1927-2016).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ VIŅŠ TĀ ARĪ NEKĻUVA REDZĪGS Franks Gordons, Jaunā Gaita nr. 220, 2000. gada martā
- ↑ Arturs Mauriņš. Laika nefizikālās interpretācijas Latvijā LATVIJAS UNIVERSITĀTES RAKSTI, 763. SĒJUMS. Zinātņu vēsture un muzejniecība. Latvijas Universitāte, 2011