Μαζικοί πυροβολισμοί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Άαρον Αλέξις κρατά ένα κυνηγετικό όπλο κατά τη διάρκεια πυροβολισμών στο Ναυπηγείο της Ουάσιγκτον.

Οι μαζικοί πυροβολισμοί είναι βίαιο έγκλημα στο οποίο ένας ή περισσότεροι επιτιθέμενοι σκοτώνουν ή τραυματίζουν πολλά άτομα ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας πυροβόλο όπλο. Δεν υπάρχει ευρέως αποδεκτός ορισμός των «μαζικών πυροβολισμών» και διαφορετικοί οργανισμοί που παρακολουθούν τέτοια περιστατικά χρησιμοποιούν διαφορετικούς ορισμούς. Οι ορισμοί των μαζικών πυροβολισμών αποκλείουν τον πόλεμο και μερικές φορές αποκλείουν περιπτώσεις βίας συμμοριών, ένοπλων ληστειών, οικογενειακοκτονιών και τρομοκρατίας. Ο δράστης μιας συνεχιζόμενης τέτοιας ενέργειας μπορεί να αναφέρεται ως ενεργός σκοπευτής.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα με τους περισσότερους μαζικούς πυροβολισμούς, ο Νόμος για την Ερευνητική Βοήθεια για Βίαια Εγκλήματα του 2012 ορίζει τις μαζικές δολοφονίες ως τρεις ή περισσότερες δολοφονίες σε ένα μόνο περιστατικό.[1] Μια έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου από το 2013 προσδιορίζει τέσσερις ή περισσότερες δολοφονίες σε αδιάκριτα θύματα, ενώ αποκλείει τη βία που διαπράττεται ως μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού, όπως η ληστεία ή η τρομοκρατία.[2] Μέσα ενημέρωσης, όπως το CNN και ορισμένες ερευνητικές ομάδες εγκληματικής βίας, όπως το Gun Violence Archive, ορίζουν τους μαζικούς πυροβολισμούς ως «τέσσερις ή περισσότερους πυροβολισμούς (τραυματισμένους ή νεκρούς) σε ένα μεμονωμένο περιστατικό, την ίδια γενική ώρα και τοποθεσία, μη συμπεριλαμβανομένου του πυροβολητή».[3] Το περιοδικό Mother Jones ορίζει τους μαζικούς πυροβολισμούς ως αδιάκριτες βιαιοπραγίες που σκοτώνουν τρία ή περισσότερα άτομα εξαιρουμένου του δράστη, βία συμμοριών και ένοπλη ληστεία.[4][5] Μια αυστραλιανή μελέτη του 2006 προσδιορίζει πέντε άτομα που σκοτώθηκαν.[6]

Το κίνητρο για μαζικούς πυροβολισμούς (που συμβαίνουν σε δημόσιους χώρους) είναι συνήθως ότι διαπράττονται από βαθιά δυσαρεστημένα άτομα που αναζητούν εκδίκηση για αποτυχίες στο σχολείο, την καριέρα, τον έρωτα ή τη ζωή γενικά ή που αναζητούν τη φήμη ή την προσοχή,[7] με τουλάχιστον 16 πυροβολητές από τη σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν που αναφέρουν τη φήμη ως κίνητρο.[8]

Θύματα και επιζώντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μαζικούς πυροβολισμούς, ορισμένοι επιζώντες έγραψαν για τις εμπειρίες τους και οι εμπειρίες τους καλύφθηκαν από δημοσιογράφους. Ένας επιζών από τους πυροβολισμούς στην εκκλησία του Οικουμενισμού στο Νόξβιλ έγραψε για την αντίδρασή του σε άλλα περιστατικά μαζικών πυροβολισμών. Ο πατέρας ενός θύματος σε μαζικούς πυροβολισμούς σε κινηματογράφο στην Ωρόρα του Κολοράντο, έγραψε ότι ήταν μάρτυρας άλλων μαζικών πυροβολισμών μετά την απώλεια του γιου του.[9] Οι επιζώντες των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Νορβηγία το 2011 αφηγήθηκαν την εμπειρία τους στο περιοδικό GQ. Επιπλέον, μια εφημερίδα μελέτησε τις αντιδράσεις των Σουηδών αστυνομικών σε ένα επεισόδιο μαζικών πυροβολισμών.[10]

Είναι σύνηθες οι επιζώντες από μαζικούς πυροβολισμούς να υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες[11][12] και από ενοχή του επιζώντα.[13]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Text - H.R.2076 - 112th Congress (2011–2012): Investigative Assistance for Violent Crimes Act of 2012». www.congress.gov. 14 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2021. 
  2. ↑ Bjelopera, Jerome P. (18 March 2013). «Public Mass Shootings in the United States: Selected Implications for Federal Public Health and Safety Policy». Congressional Research Service. CRS Report for Congress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 September 2013. https://web.archive.org/web/20130909213006/http://www.fas.org/sgp/crs/misc/R43004.pdf. Ανακτήθηκε στις 8 December 2015.  "There is no broadly agreed-to, specific conceptualization of this issue, so this report uses its own definition for public mass shootings."
  3. ↑ «General Methodology | Gun Violence Archive». www.gunviolencearchive.org. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2020. 
  4. ↑ Follman, Mark· Aronsen, Gavin· Pan, Deanna. «US mass shootings, 1982–2022: Data from Mother Jones' investigation». Mother Jones (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ Follman, Mark· Aronsen, Gavin· Pan, Deanna. «A Guide to Mass Shootings in America». Mother Jones (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  6. ↑ Chapman, S. (December 2006). «Australia's 1996 gun law reforms: faster falls in firearm deaths, firearm suicides, and a decade without mass shootings». Injury Prevention 12 (6): 365–72. doi:10.1136/ip.2006.013714. PMID 17170183. 
  7. ↑ Lankford, Adam (1 March 2016). «Fame-seeking rampage shooters: Initial findings and empirical predictions» (στα αγγλικά). Aggression and Violent Behavior 27: 122–129. doi:10.1016/j.avb.2016.02.002. ISSN 1359-1789. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 July 2019. https://web.archive.org/web/20190725120454/https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1359178916300027. Ανακτήθηκε στις 12 July 2022. 
  8. ↑ «Are the Media Making Mass Shootings Worse?». 16 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  9. ↑ Teves, Tom (31 Ιουλίου 2015). «'Something is very wrong in our society': Father of mass-shooting victim calls for an end to the carnage». Salon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015. 
  10. ↑ Karlsson, Ingemar. «Memories of traumatic events among swedish police officers». Stockholm University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2015. 
  11. ↑ Simmons, Laura (29 Ιουνίου 2014). «Post Traumatic Stress Disorder in Mass Shooting Survivors». Liberty Voice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2015. 
  12. ↑ «Impact of Mass Shootings on Individual Adjustment» (PDF). ptsd.va.gov. National Center for PTSD. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2015. 
  13. ↑ «PTSD: National Center for PTSD». ptsd.va.gov. U.S. Department of Veteran Affairs. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαζικοί_πυροβολισμοί&oldid=10335261"