Μία Χάνσεν-Λεβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μία Χάνσεν-Λεβ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Mia Hansen-Løve (Γαλλικά)
Γέννηση5 Φεβρουαρίου 2981
Παρίσι, Γαλλία
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣκηνοθέτης, σεναριογράφος
ΕργοδότηςCahiers du cinéma
Περίοδος ακμής1998
Οικογένεια
ΣύζυγοςOlivier Assayas (2002–2017)
ΓονείςOle Hansen-Løve και Laurence Hansen-Løve
ΑδέλφιαSven Løve (μεγαλύτερος αδελφός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων
βραβείο Λουί Ντελούκ (2007)
Lumières Award for Best Screenplay (2010)
Αργυρή Άρκτος καλύτερου σκηνοθέτη (2016)
Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (25  Μαΐου 2023)[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

H Μία Χάνσεν-Λεβ (Mia Hansen-Løve, γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1981) είναι Γάλλίδα σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρώην ηθοποιός. Έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις για τη δουλειά της. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, All Forgiven, κέρδισε το βραβείο Louis Delluc για την καλύτερη πρώτη ταινία το 2007 μαζί με την ταινία Water Lilies της Céline Sciamma . Η ταινία της Hansen-Løve, Father of My Children, κέρδισε το βραβείο ειδικής κριτικής επιτροπής στην ενότητα Un Certain Regard στο Φεστιβάλ των Καννών 2009 . [3] Το 2014, η Hansen-Løve απονεμήθηκε το αξίωμα του Chevalier στο Ordre des Arts et des Lettres . [4] Το 2016, κέρδισε την Ασημένια Αρκούδα για την Καλύτερη Σκηνοθεσία για την ταινία « Things to Come» στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ενώ έγινε μέλος της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών [5] [6]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Hansen-Løve γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1981 στο Παρίσι . Οι γονείς της, η Laurence και η Ole Hansen-Løve, είναι και οι δύο καθηγητές φιλοσοφίας που χώρισαν όταν η Hansen-Løve ήταν 20 χρονών. [7] [8] Στο πανεπιστήμιο, η Hansen-Løve σπούδασε γερμανικά και φοίτησε στην φιλοσοφίκή σχολή. [9]

Ως έφηβη,η Hansen-Løve απολάμβανε την ηθοποιία και εμφανίστηκε στα Late August, Early September και στο Sentimental Destinies, που σκηνοθετήθηκαν και τα δύο από τον Olivier Assayas . Το 2001, άρχισε να σπουδάζει στο Ωδείο Δραματικών Τεχνών στο Παρίσι, αλλά έφυγε το 2003 και άρχισε να γράφει κριτικές για το γαλλικό περιοδικό Cahiers du cinéma μέχρι το 2005, μια δουλειά που τροφοδότησε την επιθυμία της να κάνει ταινίες. [10] «Αυτό που ήθελα [ως κριτικός της Cahiers] ήταν να χτίσω σιγά-σιγά ένα κινηματογραφικό τρένο σκέψης», είπε. [11] Η Hansen-Løve λέει ότι δεν είναι νοσταλγική για το χρόνο της στο Cahiers du cinéma, όσο χρήσιμη και αν ήταν ως εμπειρία και ότι βίωσε εκεί μισογυνιστικές συμπεριφορές. [12] Την ίδια περίοδο, σκηνοθέτησε αρκετά σορτς, όπως το Contre-πραξικόπημα (2005), με πρωταγωνιστές τους Louis Garrel και Lolita Chammah . [13] Το 2016, η Hansen-Løve είπε: «Όταν ήμουν στα 20 μου, χάθηκα εντελώς στη ζωή. Η Συνειδητοποιηση ότι ήθελα να κάνω ταινίες μου έδωσε δύναμη. Επειδή η δημιουργία ταινιών είναι μια διαρκής αμφισβήτηση της ύπαρξης: Τι είναι η ομορφιά; Γιατί ζω; Και το χρειάζομαι αυτό, νομίζω, ίσως επειδή είμαι κόρη δύο καθηγητών φιλοσοφίας. " [7]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη ταινία της Hansen-Løve, All Is Forgiven, προτάθηκε για το βραβείο César για την καλύτερη πρώτη ταινία μεγάλου μήκους το 2008 από τη Γαλλική Ακαδημία Κινηματογράφου . [14]

Η δεύτερη ταινία της, ο Πατέρας των Παιδιών μου, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών το 2009 στην ενότητα Un Certain Regard και κέρδισε το Βραβείο Ειδικής Κριτικής Επιτροπής. Η ταινία εμπνεύστηκε από την αυτοκτονία του Humbert Balsan, ενός Γάλλου ηθοποιού και παραγωγού ταινιών που υπηρέτησε ως πρώιμος μέντορας για τον Hansen-Løve. [15]

Το τρίτο της χαρακτηριστικό ήταν το ημι-αυτοβιογραφικό αντίο First Love . Η Hansen-Løve διάλεξε τη Lola Créton επειδή την είχε δει στο Bluebeard . [16] Ο σύντροφός της, Olivier Assayas, που ήταν μαζί της κατά τη στιγμή της προβολής, επέλεξε στη συνέχεια την Créton σε μία από τις δικές του ταινίες . Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο 2011, όπου έλαβε ειδική αναφορά από την κριτική επιτροπή.

Hansen-Løve το 2012

Τον Αύγουστο του 2012, η TIFF Cinemathique παρουσίασε μια αναδρομική έκθεση του έργου της Hansen-Løve με τίτλο "Πατέρες και κόρες: Οι ταινίες της Mia Hansen-Løve".

Τον Νοέμβριο του 2013, η Hansen-Løve άρχισε τα γυρίσματα για την ταινία Eden, ένα αυτοβιογραφικό δράμα για έναν νεαρό άνδρα που ανακαλύπτει την ανερχόμενη γαλλική οικιακή μουσική σκηνή στις αρχές της δεκαετίας του '90. Η ταινία ήταν εμπνευσμένη και συν-γραμμένη από τον αδερφό της Sven, ο οποίος ήταν μέρος της σκηνής της δεκαετίας του '90 ως DJ. Η Hansen-Løve πέρασε από πολλούς παραγωγούς προσπαθώντας να κάνει την ταινία, καθώς η απόκτηση των δικαιωμάτων για τη μουσική που ήθελε να χρησιμοποιήσει ήταν χρονοβόρα και δαπανηρή. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο του 2014. [17]

Κατά τη διάρκεια της προώθησης για την Eden, η Hansen-Løve ανακοίνωσε ότι στην επόμενη ταινία της, Things to Come ( L'Avenir ), θα πρωταγωνιστούσε η Isabelle Huppert ως καθηγητρια φιλοσοφίας της οποίας η φαινομενικά τέλεια ζωή αρχίζει να καταρρέει όταν ο σύζυγός της, αφήνει αυτήν και τα παιδιά της να φύγουν από το σπίτι. [18] Η Hansen-Løve αναφέρθηκε στην ταινία του Eric Rohmer's The Green Ray ως "μια ταινία [που] δεν μπορούσε να μην την σκεφτεί όταν έφραφε το σενάριο του Things to come " λόγω της ομοιότητας μεταξύ των θεμάτων της ταινίας και των κεντρικών γυναικείων χαρακτήρων τους. [19] Η ταινία ολοκληρώθηκε το 2016 και έκανε πρεμιέρα σε διαγωνισμό στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου η Hansen-Løve κέρδισε την Silver Bear για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη . [20] [21]

Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Hansen-Løve έκανε πρεμιέρα στο Μάγια στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο του 2018 ως μέρος της ειδικής παρουσίασης. [22]

Τον Μάιο του 2017, ανακοινώθηκε ότι η Hansen-Løve θα έκανε το ντεμπούτο της στην αγγλική γλώσσα με το Bergman Island. Η ταινία διαδραματίζεται στο σουηδικό νησί Fårö και απεικονίζει ένα αμερικανικό ζευγάρι σκηνοθέτων που κατέφυγε στο νησί που ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Ingmar Bergman, όπου διάμεναν για το καλοκαίρι σε κάθε σενάριο συγγραφής για τις επερχόμενες ταινίες τους. [23] Η ταινία είχε ως πρωταγωνιστές τους Gerwig, Mia Wasikowska, Anders Danielsen Lie και John Turturro, αλλά τον Αύγουστο του 2018 ανακοινώθηκε ότι η Vicky Krieps θα αντικαταστήσει τον Gerwig και ο Turturro δεν θα πρωταγωνιστεί πλέον στην ταινία. [24] [25] Η παραγωγή ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2018. [26]

Η Hansen-Løve είναι επίσης σεναριογράφος, έχοντας γράψει τα σενάρια για όλες τις ταινίες της. «Γράφω όλες τις ταινίες μόνος μου», είπε. "Προσπαθώ πραγματικά να κλείσω μια πόρτα και να μπω μέσα μου για να αναζητήσω τη δική μου αλήθεια. Θα ήταν ένας περιορισμός για να παραμείνω σε εκείνους τους σκηνοθέτες που θαυμάζω. Αυτό που θαυμάζω είναι ακριβώς η αίσθηση της ανεξαρτησίας τους, πώς δημιούργησαν τη δική τους γλώσσα και πώς βυθίστηκαν στον εαυτό τους για να φτιάξουν τις δικές τους ταινίες. " [27]

Στυλ και θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ταινίες της Hansen-Løve περιστρέφονται κυρίως γύρω από οικογενειακές και ρομαντικές σχέσεις και τα αποτελέσματά τους. [28] Η Έντεν, ο πατέρας των παιδιών μου , και τα πράγματα που έρχονται, βασίζονται σε σημαντικούς ανθρώπους ή γεγονότα στη ζωή της Hansen-Løve, αν και έχει πει ότι ενώ όλες οι ταινίες της είναι προσωπικές, δεν είναι αυτοβιογραφικές. [29] <i id="mwow">Ο συγγραφέας του Time Out</i>, Dave Calhoun, περιγράφει τις ταινίες της Hansen-Løve ως "οικείες, ρεαλιστικές, χωρίς μελόδραμα. Έχουν μια ελαφριά αφή και αισθάνονται σοφές. " [30] Ο αδελφός της Hansen-Løve, Sven, είπε ότι «υπερηφανεύεται για την αλήθεια και τον ρεαλισμό και την αυθεντικότητα». [31] Αποφεύγοντας τα συγκλονιστικά ή δραματικά γεγονότα, η Hansen-Løve στηρίζει τις αφηγήσεις της σε λεπτές συναισθηματικές αλλαγές. οι κλιματικές στιγμές συμβαίνουν φυσικά, χωρίς προηγούμενη ένδειξη.

Τα κοινά θέματα στις ταινίες της Hansen-Løve είναι η προσωπική κρίση, η επιθυμία και ο υπαρξισμός. [32] [33] Οι ταινίες της τείνουν επίσης να αγγίζουν τις γενετικές επιπτώσεις της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας της Γαλλίας. [9] Οι ταινίες της Hansen-Løve συγκρίθηκαν με τις ταινίες του Γάλλου αυτίρχου Eric Rohmer, του οποίου το έργο την επηρέασε. [19] [27]

Η Hansen-Løve είπε ότι όλα είναι συγχωρημένα, ο πατέρας των παιδιών μου και η αντίο First Love είναι μια χαλαρή τριλογία σχετικά με τους μετασχηματισμούς που εμπλέκονται στη μετάβαση στην ενηλικίωση. «Δεν είναι τυχαίο ότι οι κόρες είναι και είτε 15 ή16 ή 17 για την πλειοψηφία των ταινιών», είπε. «Δεν αφορά μόνο τη σχέση μεταξύ πατέρων και κορών, αλλά για τη συγκεκριμένη ηλικία όπου χωρίζεις από την οικογένειά σου και γίνεις ενήλικας» [34]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Hansen-Løve ήταν για χρόνια σε σχέση με τον σκηνοθέτη Olivier Assayas, ο οποίος την σκηνοθέτησε στις ταινίες Late August, Early September και Sentimental Destinies, από το 2002 έως το 2017. [35] Αν και θεωρήθηκε ευρέως ότι ήταν παντρεμένοι, η Hansen-Løve αποκάλυψε έπειτα αφού χώρισαν ότι δεν υπήρξαν ποτέ παντρεμένοι. [36] [37] Έχουν μαζί μια κόρη, τη Βίκυ, που γεννήθηκε το 2009. [38]

Η Hansen-Løve είναι η μικρότερη αδερφή του Sven Hansen-Løve, του επιτυχημένου DJ της δεκαετίας του '90 και έμπνευση για την συν-συγγραφή του Eden . [39]

Ο ξάδερφος της, ο Igor Hansen-Løve, ήταν δημοσιογράφος της L'Express. Είχε παίξει ένα μικρό ρόλο στην ταινία του 2009, Father of My Children . [40]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως σκηνοθέτης / σεναριογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Σκηνοθεσία Σεναριογράφος Σημειώσεις
2003 Après mûre rleflexion Ναι Ναι Ταινία μικρού μήκους
2004 Ουσιαστικά Ναι Ταινία μικρού μήκους
2005 Offre Spéciale Ναι Ταινία μικρού μήκους
2005 Αντεπανάσταση Ναι Ταινία μικρού μήκους
2005 Laisse passer l'été Ναι Ταινία μικρού μήκους
2005 Platonov, la nuit est belle Ναι Ταινία μικρού μήκους
2007 Όλα συγχωρούνται Ναι Ναι Louis Delluc Prize for Best First FilmNominated—Caméra d'Or (2007 Cannes Film Festival)

Nominated—César Award for Best First Feature Film

2009 Πατέρας των παιδιών μου Ναι Ναι Un Certain Regard - Special Jury Prize (2009 Cannes Film Festival)

Lumières Award for Best Screenplay

Nominated - Un Certain Regard

2011 Αντίο Πρώτη Αγάπη Ναι Ναι Locarno International Film Festival - Special Mention

Nominated—Golden Leopard

2014 Εδέμ Ναι Ναι Nominated—Golden Shell (San Sebastián International Film Festival)
2016 Μελλούμενα Ναι Ναι Silver Bear for Best DirectorNominated—Golden Bear

Nominated—Louis Delluc Prize

2018 Μάγια [41] Ναι Ναι
2020 Νησί Μπέργκμαν [24] Ναι Ναι

Ως ηθοποιός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ετος Τίτλος Ρόλος
1998 Τέλη Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου Vèra
2000 Συναισθηματικοί πεπρωμένοι Aline

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0246946. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  2. ↑ MICA2308110A.
  3. ↑ «Festival de Cannes: The Father of My Children». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2009. 
  4. ↑ «Nomination dans l'ordre des Arts et des Lettres janvier 2014». Ministry of Culture (France). 18 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2018. 
  5. ↑ «Prizes of the International Jury». Berlinale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. 
  6. ↑ «NEW MEMBERS 2016: ACADEMY INVITES 683 TO MEMBERSHIP». Oscars. 29 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2018. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Brooks, Xan (30 Αυγούστου 2016). «Mia Hansen-Løve: 'Oh no, please don't touch the cat!'». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  8. ↑ «Laurence Hansen-Love». Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2015. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Ganjavie, Amir (18 Δεκεμβρίου 2016). «Can Philosophy Save Your Life? An Interview with Mia Hansen-Løve». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  10. ↑ Pallister, Janis L.· Hottell, Ruth A. (2011). Noteworthy Francophone Women Directors: A Sequel. Madison, NJ: Fairleigh Dickinson University Press. σελίδες 60–61. ISBN 9781611474435. 
  11. ↑ Palmer, Tim (2011). Brutal Intimacy: Analyzing Contemporary French Cinema. Middletown, CT: Wesleyan University Press. σελίδες 44. ISBN 9780819570000. 
  12. ↑ Porton, Richard (Summer 2010). «A Death in the Family: An Interview with Mia Hansen-Løve». Cineaste: 10–14. 
  13. ↑ «Mia Hansen-Løve». Canal+. 
  14. ↑ Palmer, Tim (2011). Brutal Intimacy: Analyzing Contemporary French Cinema, Wesleyan University Press, Middleton CT. (ISBN 0-8195-6827-9).
  15. ↑ Romeny, Johnathan. (March 2010). "Under Pressure." Sight and Sound. Retrieved 6 November 2018.
  16. ↑ Solomons, Jason. «Mia Hansen-Løve: the broken heart that made me a film-maker». Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2014. 
  17. ↑ Raup, Jordan (22 July 2014). «TIFF 2014 Line-Up Includes 'The Imitation Game,' 'Eden,' 'While We're Young,' 'Pasolini,' and More». http://thefilmstage.com/news/tiff-2014-line-up-includes-the-imitation-game-eden-while-were-young-pasolini-and-more/. Ανακτήθηκε στις 25 September 2014. 
  18. ↑ Ehrlich, David. «Interview: Mia Hansen-Løve Talks 'Eden,' Daft Punk, French Disco & Her Next Film 'The Future'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-07. https://web.archive.org/web/20150207100845/http://blogs.indiewire.com/theplaylist/interview-mia-hansen-lve-talks-eden-daft-punk-french-disco-her-next-film-the-future-20141014?page=2. Ανακτήθηκε στις 7 February 2015. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «MIA HANSEN-LOVE Inspired by Rohmer | TIFF 2016». Youtube. 10 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  20. ↑ Raup, Jordan. «New Films From Mia Hansen-Løve, Thomas Vinterberg, Lav Diaz, and More Will Premiere at Berlin 2016». Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2016. 
  21. ↑ Roxborough, Scott. «Berlin Film Festival: The Winners List». Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. 
  22. ↑ Tartaglione, Nancy (24 Ιουλίου 2018). «Toronto Film Festival Lineup: 'Beautiful Boy', 'Ben Is Back', 'If Beale Street Could Talk', 'Widows' Among World Premieres». Deadline. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  23. ↑ Lemercier, Fabien (21 Ιουνίου 2018). «Céline Sciamma's "Portrait de la jeune fille en feu" to be backed by Arte France Cinéma». Cineuropa. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Erbland, Kate (18 Μαΐου 2017). «Mia Hansen-Løve Lines Up Greta Gerwig, Mia Wasikowska and John Turturro for 'Bergman Island'». Indiewire. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  25. ↑ Raup, Jordan (6 Αυγούστου 2018). «Vicky Krieps Replaces Greta Gerwig in Mia Hansen-Løve's 'Bergman Island'». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  26. ↑ «The production of the french/swedish/belgian film Bergman island is now on! Fårö is the Location». Instagram. 9 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2018. 
  27. ↑ 27,0 27,1 Pulman-Jones, Madeleine (2 Μαρτίου 2018). «The considered cinema of Mia Hansen-Løve». Varsity. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  28. ↑ Felsenthal, Julia (2 Δεκεμβρίου 2016). «Mia Hansen-Løve on Mining Her Mother's Life in Things to Come». Vogue. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  29. ↑ Barlow, Helen (25 Απριλίου 2017). «Mia Hansen-Løve gets personal in 'Things to Come'». Special Broadcasting Service. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  30. ↑ Calhoun, Dave. «Mia Hansen-Løve Interview». Time Out. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  31. ↑ Jenkins, Dave (24 Ιουλίου 2015). «Meet Sven Hansen-Løve: The True Story Behind the Movie Eden». UKF. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2015. 
  32. ↑ Palmer, Daniel (11 Σεπτεμβρίου 2016). «Things to Come directed by Mia Hansen-Løve». The State of the Arts. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  33. ↑ Fragoso, Sam (10 Οκτωβρίου 2016). «French Filmmaker Mia Hansen-Løve On Desire And Pain». Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2018. 
  34. ↑ Carrington, Julian (22 Αυγούστου 2012). «Lightbox Mini-Retrospective a Celebration of Young Løve». Torontoist. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2018. 
  35. ↑ Morris, Octavia (27 June 2010). «The film that changed my life: Mia Hansen-Løve». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2010/jun/27/film-changed-life-mia-hansen-love. Ανακτήθηκε στις 25 September 2010. 
  36. ↑ «Things to Come: review and interview with Mia Hansen-Løve». 28 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2017. 
  37. ↑ Brooks, Xan (30 Αυγούστου 2016). «Mia Hansen-Løve: 'Oh no, please don't touch the cat!'». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2017. 
  38. ↑ Solomons, Jason (29 April 2012). «Mia Hansen-Løve: the broken heart that made me a film-maker». The Guardian. https://www.theguardian.com/theobserver/2012/apr/29/mia-hansen-love-french-director. Ανακτήθηκε στις 25 September 2014. 
  39. ↑ Kinos-Goodin, Jesse (11 September 2014). «TIFF 2014: Daft Punk's surprising role in French house music movie Eden». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 March 2016. https://web.archive.org/web/20160301002442/http://music.cbc.ca/. Ανακτήθηκε στις 25 September 2014. 
  40. ↑ Abela, Emmanuel. «Mia Hansen-Løve, le fil de la transmission». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2015. 
  41. ↑ Hansen-Løve, Mia, Maya, https://www.imdb.com/title/tt6297258/, ανακτήθηκε στις 13 April 2018 

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεντεύξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μία_Χάνσεν-Λεβ&oldid=10398054"