Μάκης Μπαλαούρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάκης Μπαλαούρας
Βουλευτής Ηλείας
της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
25 Ιανουαρίου 2015 – 11 Ιουνίου 2019
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση9 Απριλίου 1950 (1950-04-09) (74 ετών), Λεχαινά
Πολιτικό κόμμαΣΥΡΙΖΑ (έως 2023)
Παιδιά1
ΕπάγγελμαΟικονομολόγος

Ο Μάκης Μπαλαούρας (Γεράσιμος Μπαλαούρας) είναι οικονομολόγος και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Από τα Λεχαινά Ηλείας. Είναι πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ με Master`s από το Πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου και έχει εργαστεί ως οικονομολόγος στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδος[1].

Έχει κόρη την αρχιτέκτονα Όλγα Μπαλαούρα.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της Χούντας συνελήφθη, καταδικάστηκε και βασανίστηκε για την αντιδικτατορική του δράση[2].

Μεταπολιτευτικά εντάχθηκε στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, στο ΚΚΕ Εσωτερικού, στην ΑΚΟΑ του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ[3].

Στέλεχος του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Μαζί με συναδέλφους συντάκτες της «Μελέτης των 12» της ΑΣΟΕΕ, πέρασε πειθαρχικό από την Πρυτανεία. Για τη δράση του καταδικάστηκε στη γνωστή ως «Δίκη των 11». Στρατεύτηκε υποχρεωτικά. Βασανίστηκε και φυλακίστηκε στην Ασφάλεια και μετά από το Πολυτεχνείο στο ΕΑΤ – ΕΣΑ { }.

Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων «67-74».

Στη μεταπολιτευτική περίοδο υπήρξε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών ΑΣΟΕΕ και από τα ιδρυτικά μέλη της επανίδρυσής της, συμμετέχοντας στο συνέδριο της ΕΦΕΕ. Συμμετείχε στα κοινωνικά κινήματα σε όλους τους μεταπολιτευτικούς αγώνες. Επίσης έδρασε ως στέλεχος του «Ρήγα Φεραίου», του ΚΚΕ Εσωτερικού, του ΚΚΕ Εσωτερικού ΑΑ, της ΑΚΟΑ και του ΣΥΡΙΖΑ. Μέλος της ΚΕ και υποψήφιος των παραπάνω κομμάτων σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στη Β΄ Αθηνών και στον Νομό Ηλείας.

Ως συνδικαλιστής έχει αναλάβει διάφορες θέσεις ευθύνης: Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος και υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων. Επίσης μέλος στο Προεδρείο και στο Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ και του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ.

Ως εκπρόσωπος των εργαζομένων συμμετείχε στο ανώτατο όργανο της Τράπεζας της Ελλάδος, στο Γενικό της Συμβούλιο, με όλους τους Διοικητές της ΤτΕ, από τον Δ. Χαλικιά, έως τον Γ. Προβόπουλο. Την αποζημίωσή του την κατέθετε στο Απεργιακό Ταμείο του Συλλόγου Υπαλλήλων.

Συμμετείχε στα συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στις συνόδους των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Κεντρικών Τραπεζών Επιτροπή Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Κεντρικών Τραπεζών Ευρώπης (ΕΣΟΚΤΕ- SCECBU) στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επί δεκαετία συμμετείχε στον «Κοινωνικό Διάλογο» των εκπροσώπων της ESOCTE με τη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Χαρακτηριστική η έντονη σύγκρουσή του, γεγονός πρωτοφανές για τα ήθη και τις πρακτικές της ECB, με τον Διοικητή της ΕΚΤ Τρισέ για την ελληνική κρίση, που έγινε θέμα στις μεγάλες ευρωπαϊκές και ελληνικές εφημερίδες με τον τίτλο «Ο άνθρωπος που εξόργισε τον Τρισέ» { }

Από τους ιδρυτές του Οικονομικού Επιμελητηρίου εκλεγόμενος συνεχώς στη Διοίκησή του.

Ήταν μέλος του Προεδρείου του «Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», μαζί με Μανώλη Γλέζο, καπετάν Ερμή, Μπάμπη Ρούπα, Γιάννη Σταμούλη, Γεώργιο Μαγκάκη κ.ά., εκπροσωπώντας το στο Βερολίνο, στη Γενεύη, στη Χάγη.

Ιδρυτικό μέλος των «Ευρωπορειών», του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και του «Δικτύου Υποστήριξης Μεταναστών».

Συμμετείχε στα ριζοσπαστικά κινήματα στο Πόρτο Αλέγκρε, στη Γένοβα, στο Παρίσι.

Συμμετείχε εκ μέρους του συλλόγου «Intifada» για στήριξη του αγώνα των Παλαιστινίων, ενώ πήγε σε αποστολή συμπαράστασης στη Γάζα κατά τη διάρκεια της μεγάλης βομβιστικής επίθεσης του Ισραήλ τον Ιανουάριο 2009.{ }

Αρθρογραφεί σε πολιτικές και οικονομικές εφημερίδες της Αθήνας. Συνεργάτης της “ΑΥΓΗΣ” και από το 1989 μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και μόνιμος αρθρογράφος της εφημερίδας «Η ΕΠΟΧΗ».

Εξελέγη βουλευτής Ηλείας με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]