Λεύκιος Σύλλας (Μότσαρτ)
 Το λιμπρέτο της όπερας | |
| Τίτλος | Lucio Silla |
|---|---|
| Γλώσσα | Ιταλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | Φθινόπωρο 1772- Χειμώνας 1772 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 26 Δεκεμβρίου 1772 |
| Μορφή | Όπερα σέρια |
| Βασίζεται σε | Λεύκιος Σύλλας του Μεταστάζιο |
| Χαρακτήρες | Giunia[1][2], Lucio Silla (Lucius Cornelius Sulla)[1][2], Lucio (Lucius) Cinna[1][2], Cecilio (Cecilius)[1][2], Celia[1][2] και Aufidio[1][2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
O Λέυκιος Σύλλας (Lucio Silla, K. 135) είναι μια όπερα σέρια σε τρεις πράξεις που συνέθεσε ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ σε ηλικία 16 ετών. Το λιμπρέτο γράφτηκε από τον Τζιοβάνι ντε Γκαμέρα και είναι μια αναθεωρημένη εκδοχή του Πιέτρο Μεταστάζιο. Έκανε πρεμιέρα στις 26 Δεκεμβρίου 1772 στο Βασιλικό Δουκικό Θέατρο (Teatro Regio Ducale) στο Μιλάνο με "μέτρια επιτυχία"[3].
Πολλοί συνθέτες έχουν γράψει όπερες πάνω στον ίδιο τίτλο και στο ίδιο θέμα: Χαίντελ (1713), Λεονάρντο Βίντσι (1723), Πασκουάλε Ανφόνσι (1774) και Γιόχαν Κρίστιαν Μπαχ (1776).
Ρόλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ρόλος | Είδος φωνής | Ηθοποιοί στην πρεμιέρα, 26 Δεκεμβρίου 1772
(Μαέστρος: Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ) |
|---|---|---|
| Λεύκιος Σύλλας, δικτάτορας της Ρώμης | τενόρος | Bassano Morgnoni |
| Σίλια, η αδερφή του Σύλλα | σοπράνο | Daniella Mienci |
| Γιούνια, αρραβωνιασμένη με τον Σεσίλιο | σοπράνο | Anna de Amicis Buonsolazzi |
| Σεσίλιο, Ρωμαίος γερουσιαστής στην εξορία | σοπράνο καστράτο | Venanzio Rauzzini |
| Λεύκιος Κίννας, φίλος του Σεσίλιο | σοπράνο | Felicità Suardi |
| Αυφίδιος, φίλος του Σύλλα | τενόρος | Giuseppe Onofrio |
| Φρουροί, ευγενείς, γερουσιαστές, κάτοικοι (χορωδία) | ||
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία αφορά τον Ρωμαίο δικτάτορα Λεύκιο Σύλλα που ποθεί την Γιούνια, την κόρη του εχθρού του Γάιου Μάριου. Η Γιούνια, από την άλλη, αγαπά τον εξόριστο γερουσιαστή Σεσίλιο.
Πράξη 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σκηνή 1: Ένα απομονωμένο σημείο στις όχθες του Τίβερη
Ο εξόριστος γερουσιαστής Σεσίλιο συναντά τον φίλο του Λεύκιο Κίννα που του λέει ότι η αρραβωνιαστικιά του Γιούνια θρηνεί τον θάνατό του, ένα ψέμα του δικτάτορα Σύλλα για να μπορέσει να την κερδίσει. Ο Κίννας συμβουλεύει τον Σεσίλιο να συναντήσει τη Γιούνια δίπλα στον τάφο του πατέρα της (του δολοφονημένου Γάιου Μάριου). Ο Σεσίλιο γεμίζει χαρά με την ιδέα και ο Κίννας μοιράζεται τη χαρά του και προβλέπει την ελευθερία της Ρώμης (άρια: «Vieni ov' amor t' inita»).
Σκηνή 2
Ο Σεσίλιο, ενθουσιασμένος που θα συναντήσει την αρραβωνιαστικιά του, τραγουδά για την αγάπη του (άρια: "Il tenero momento").
Σκηνή 3: Τα διαμερίσματα της Γιούνια
Ο Σύλλας ζητά τη συμβουλή της αδερφής της Σίλιας για να προσεγγίσει τη Γιούνια και εκείνη τον συμβουλεύει για τη λεπτότητα και την καλοσύνη (άρια: "Se lusinghiera speme").
Σκηνή 4
Στην προσέγγιση του Σύλλα, η Γιούνια δηλώνει την αγάπη της για τον Σεσίλιο και το μίσος της για τον Σύλλα, τον εχθρό του πατέρα της (άρια: "Dalla sponda tenebrosa").
Σκηνή 5
Μόνος και προσβεβλημένος ο Σύλλας, αποφασίζει να συμπεριφερθεί σα τύραννος (άρια: «Il desìo di vendta, e di morte»).
Σκηνή 6
Ο Σεσίλιο περιμένει δίπλα στον τάφο τη Γιούνια.
Σκηνή 7
Φτάνει η Γιούνια (ρεφρέν και ariosa: «Fuor di queste urne dolente»).
Πράξη 2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια αψίδα διακοσμημένη με στρατιωτικά τρόπαια
Ο Σύλλας συνοδεύεται από τη Σίλια στην οποία λέει για τα σχέδιά του να παντρευτεί την Γιούνια και για τη Σίλια να παντρευτεί τον αγαπημένο της Κίννα αυτήν την ημέρα.
Σκηνή 3
Ο Κίννας περιορίζει τον Σεσίλιο που έχει τραβήξει το σπαθί του προσπαθώντας να ακολουθήσει τη Σίλλια, πιστεύοντας ότι έχει λάβει οδηγίες από το πνεύμα του Γάιου Μάριου για εκδίκηση. Ο Κίννας του λέει να σκεφτεί την Γιούνια και η οργή του ελέγχεται (άρια: "Quest' improvviso trèmito").
Σκηνή 4
Η Γιούνια συμβουλεύεται τον Κίννα, ο οποίος της προτείνει να δεχτεί την πρόταση του Σύλλα και στη συνέχεια να τον δολοφονήσει στο γαμήλιο κρεβάτι τους. Η Γιούνια αρνείται, δηλώνοντας ότι η εκδίκηση ανήκει μόνο στον Παράδεισο. Ζητά από τον Κίννα να βεβαιωθεί ότι ο Σεσίλιο θα παραμείνει κρυμμένος από τον κίνδυνο (άρια: "Ah se il crudel periglio").
Σκηνή 5
Ο Κίννας αποφασίζει να σκοτώσει τον ίδιο τον Σύλλα (άρια: "Nel fortunato istante").
Σκηνή 6: Κρεμαστοί κήποι
Η αγάπη του Σύλλα για την Γιούνια αρχίζει να αναδεικνύει τη συμπόνια του.
Σκηνή 7
Το απεχθές πρόσωπο της Γιούνια τον θυμώνει ξανά και την απειλεί με θάνατο αλλά όχι να πεθάνει μόνη της (άρια: «D' ogni pieta mi spoglio»).
Σκηνή 8
Με τον Σεσίλιο, η Γιούνια ανησυχεί για τα λόγια του Σύλλα και χωρίζουν.
Σκηνή 9
Η Σίλια ζητά από τη Γιούνια να δεχτεί την πρόταση του Σύλλα για χάρη της ευτυχίας ανακοινώνοντας της τον γάμο της με τον Κίννα (άρια: "Quando sugl' arsi campi").
Σκηνή 10
Η Γιούνια συλλογίζεται την αθλιότητα της.
Σκηνή 11: το Καπιτώλιο
Ο Σύλλας ζητά από τη Σύγκλητο και τον λαό του να τον ανταμείψουν ως ήρωα της Ρώμης με το γάμο με την Γιούνια.
Σκηνή 12
Όταν εμφανίζεται ο Σεσίλιο, υπάρχει αντιπαράθεση (τριο: «Quell' orgoglioso sdegno»).
Πράξη 3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σκηνή 1: Είσοδος στα μπουντρούμια
Ο Σεσίλιο έχει φυλακιστεί. Ο Κίννας και η Σίλια απέκτησαν πρόσβαση και ο Κίννας ζητά από την Σίλια να πείσει τον Σεσίλιο να μετανοήσει και να ξεχάσει την αγάπη του. Ο Κίννας υπόσχεται να παντρευτεί τη Σίλια εάν είναι επιτυχημένη, για την οποία είναι αισιόδοξη (άρια: "Strider sento la procella").
Σκηνή 2
Ενώ ο Σεσίλιο αποδέχεται τη μοίρα του, ο Κίννας του λέει να μην ανησυχεί, η καρδιά του Σύλλα πάνω από το κεφάλι του θα επιφέρει τη δική του πτώση (άρια: "De' più superbi il core").
Σκηνή 3
Ο Σύλλας επιτρέπει στη Γιούνια μια τελευταία επίσκεψη στον Σεσίλιο και αποχαιρετούν ο ένας τον άλλον (άρια: "Pupille amate").
Σκηνή 4
Η Γιούνια μόνη με τις σκέψεις της για τον επικείμενο θάνατο του Σεσίλιο σκέφτεται τις δικές της (άρια: «Frà I pensier più funesti di morte»).
Σκηνή 5: Η αίθουσα του κοινού
Ενώπιον των Γερουσιαστών και του λαού της Ρώμης, προς έκπληξη όλων, ο Σύλλας δηλώνει ότι επιθυμεί ο Σεσίλιο να ζήσει και να παντρευτεί την Γιούνια. Όταν ρωτήθηκε για τη σιωπή του, ο Κίννας δηλώνει το μίσος του για τον Σύλλα και την πρόθεσή του να τον σκοτώσει. Ο Σύλλας εκδίδει την «τιμωρία» του στον Κίννα ότι πρέπει να παντρευτεί την αγαπημένη του Σίλια. Δηλώνει περαιτέρω ότι θα παραιτηθεί από δικτάτορας και θα αποκαταστήσει την ελευθερία στη Ρώμη. Εξηγεί ότι έχει δει αποδείξεις ότι η αθωότητα και η ενάρετη καρδιά θριαμβεύουν πάνω στη δύναμη και τη δόξα. Ο λαός της Ρώμης γιορτάζει την ελευθερία και το μεγαλείο του Σύλλα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λεύκιος Σύλλας: Παρτιτούρες
- Λεύκιος Σύλλας: Παρτιτούρες στο International Music Score Library Project
- Λιμπρέτο (σε αγγλική μετάφραση)
- Λιμπρέτο (στα ιταλικά) - opera.stanford.edu
|