Λίμνη της Αγουλινίτσας
Η Λίμνη της Αγουλινίτσας ήταν λίμνη, αποξηραμένη σήμερα από το 1968, που βρισκόταν στην Ηλεία. Το όνομα της το οφείλει στο χωριό Αγουλινίτσα, το σημερινό Επιτάλιο, που βρισκόταν στις όχθες της.
Η Αγουλινίτσα βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα και με τεχνητό κανάλι την υδροδοτούσαν συχνά με θαλασσινό νερό εφόσον το επίπεδο της ήταν χαμηλότερο από τη θάλασσα. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι εκβολές του Αλφειού των οποίων αποτελούσε τμήμα[1]. Η εκμετάλλευση της λίμνης και ειδικά το ψάρεμα των χελιών έβγαινε από το κράτος σε δημοπρασία, έπειτα οι ψαράδες συνήθως ντόπιοι έχτιζαν διβάρια και άνοιγαν μπούκες, τεχνητά κανάλια, από τις οποίες εμπλούτιζαν τα νερά της με θαλασσινό νερό.
Η Αγουλινίτσα δεν υπήρξε στην αρχαιότητα αλλά δημιουργήθηκε στον μεσαίωνα από τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα της περιοχής όπου με την παράσυρση άμμου εγκλώβισαν νερά του Αλφείου, βρόχινα και ρεμάτων και δημιουργήθηκε η λίμνη[2]. Στην αρχαιότητα μάλιστα εκεί ήταν το Δέλτα του Αλφειού πριν μετατοπιστεί με την πάροδο των χρόνων στην σημερινή του θέση[3]. Η λίμνη αποξηράνθηκε με έργα που ξεκίνησαν το 1968 και δόθηκαν για καλλιέργεια 35-40.000 στρέμματα. Η Λίμνη είχε πολλά ψάρια, λαβράκια, κέφαλους και χέλια, και στις όχθες άνθιζε το κυνήγι της μπάλιζας. Οι κάτοικοι της Αγουλινίτσας ζούσαν από το ψάρεμα.
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει προσπάθεια επαναδημιουργίας της λίμνης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Κρεστένων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Κατάταξη των λιμνών σε σχέση με την προέλευσή τους». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Κρεστένων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τάκης Λιναρδάκης, "Κυνηγετική ιστορία. Όταν η Αγουλινίτσα ήταν λίμνη", Περιοδικό Κυνηγεσία και Κυνοφιλία. [νεκρός σύνδεσμος]
- Σύλλογος Επιταλιωτών Αθήνας, "Η Αγουλινίτσα, Τα Χέλια, Η Λίμνη, Τα Έθιμα που Χάθηκαν".
Προτεινόμενη Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελένη Θ. Κοβάνη - Καλλισθένη Αβδελίδη, Λιμνών αποξηράνσεις: μελέτη αειφορίας και πολιτιστικής ιστορίας. Αναπαραστάσεις του χώρου και των χρήσεών του στις αποξηραμένες περιοχές Κάρλας και Αγουλινίτσας, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Αθήνα 2002. ISBN 970-7093-79-8