Κώρυκος (αρχαία πάλη)
Ο κώρυκος ήταν ένας εργαλείο που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές στην Αρχαία Ελλάδα για την προπόνησή τους στο παγκράτιο και την πυγμή. Οι κώρυκες ήταν δερμάτινοι σάκκοι γεμάτοι με άμμο, αλεύρι ή όσπρια, οι οποίοι κρεμόντουσαν από την οροφή του γυμναστηρίου[1]. Όι αθλητες έκαναν προπόνηση κτυπώντας τους με τις γροθιές, τους ώμους ή το κεφάλι τους και γύμναζαν έτσι τους ώμους και τα δάκτυλά τους, σαν να κτυπούν τον αντίπαλο ή μάθαιναν να στηρίζονται κατά την επιστροφή του κωρύκου. Έμοιαζε επομένως πάρα πολύ με τον σάκο του μποξ που χρησιμοποιούν σήμερα οι πυγμάχοι για προπόνηση.
Κώρυκος δὲ ἀνήφθω μὲν καὶ πύκταις, πολὺ δὲ μᾶλλον τοῖς ἐπὶ τὸ παγκράτιον φοιτῶσιν. ἔστω δὲ καὶ κοῦφος μὲν ὁ πυκτικός; ἐπειδὴ κωρύκου γυμνάζονται μόναι αἱ τῶν πυκτῶν χεῖρες, ὁ δὲ τῶν παγκρατιαστῶν ἐμβριθέστερος καὶ μείζων, ἵνα γυμνάζοιντο μὲν τὴν βάσιν ἀνθιστάμενοι τῇ τοῦ κωρύκου ἐπιφορᾷ, γυμνάζοιντο δὲ ὤμους τε καὶ δακτύλους ἐς ἀντίπαλόν τι παίοντες. ἡ κεφαλὴ ἐναραττέτω καὶ πάντα ὁ ἀθλητὴς ὑποκείσθω τοῦ παγκρατίου τὰ ὀρθὰ εἴδη.
— Φλάβιος Φιλόστρατος, Γυμναστικός, 57