Κωνσταντίνος Ράμφος

Κωνσταντίνος Ράμφος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Κωνσταντίνος Ράμφος (Ελληνικά)
Γέννηση	1776 Χίος
Θάνατος	1871
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός

Ο Κωνσταντίνος Ράμφος (1776-1871) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, αγωνιστής του 1821, δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Βίος

Ο Κωνσταντίνος Ράμφος γεννήθηκε στη Χίο το 1776. Δεν έχουμε πληροφορίες σχετικές με τις σπουδές του. Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία κι έγινε απόστολός της στα Ψαρά και την Ύδρα. Υπηρέτησε στο Α΄ Σύνταγμα και λόγω της μόρφωσής του έγινε αξιωματικός. Τον Νοέμβριο του 1821 συμμετείχε ως υπολοχαγός στην έφοδοδο κατά του Παλαμηδίου στη μάχη του Ναυπλίου.Τον Ιανουάριο τον βρίσκουμε στην πολιορκία του Ακροκορίνθου. Το 1824 του ανατίθενται διπλωματικές αποστολές: προς τον συνταγματάρχη Στάνχοουπ για να τον αποτρέψει να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Ως φίλος του Γεωργίου Κουντουριώτη ραδιούργησε κατά του επάρχου της Αίγινας. Το 1827 συμμετέχει ως υπασπιστής του συνταγματάρχη Ταρέλλε και αργότερα του ταγματάρχη Φ. Γουβερνάτου στην εκστρατεία του του Φαβιέρου στη Χίο. Το 1827-1828 γίνεται γραμματέας του Διοικητηρίου Αιγίνης.Επί Καποδίστρια έγινε δικαστής στον Πόρο και διοικητής των φρουρίων της Μεσσηνίας. Συμμετείχε στα γεγονότα του Πόρου στα 1831 στο πλευρό του Καποδίστρια. Το 1835 τον βρίσκουμε ενθουσιώδη οθωνιστή. Διετέλεσε πρόξενος στα Γιάννενα και τη Θεσσαλονίκη. Μετά το πέρας της διπλωματικής του σταδιοδρομίας επέστρεψε στην Αθήνα όπου άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου Ήταν εκδότης της εφημερίδος Συντηρητική. Πέθανε το 1871 σε ηλικία 95 ετών.

Συγγραφικό έργο

Οι συγγραφικές του επιδόσεις καλύπτουν μεταφράσεις ξένων έργων, τη σύνταξη πολιτικών φυλλαδίων, προλόγων, σατιρικών κειμένων, λογοτεχνικών έργων.Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στην τελευταία περίοδο της ζωής του συνδέονται με τη μαζική αυτή παραγωγή λαϊκών αναγνωσμάτων οι οποίες βρίθουν από ερωτικές περιπέτειες ή ηρωικά κατορθώματαμε σκοπό την τέρψη ευρύτερου κοινού. Τα μυθιστορήματά του είναι εμπνευσμένα από τους πρόσφατους εθνικούς αγώνες. Τα πλεονεκτήματα της γραφής του είναι κατά τον Δημαρά, η νεανική αφηγηματική ικανότητά του, η πνοή επική και τα περιπετειώδη επεισόδια σφικτά. Όμως η γλώσσα του στερείται επιμέλειας και λογοτεχνικού χαρακτήραΤα έργα του είναι γραμμένα σε γλώσσα αττικίζουσα, με μερικές παρεμβολές της καθομιλουμένης ιδιαίτερα στους διαλόγους. Οι ιστορίες του πάσχουν εξ απόψεως ισορροπίας στη σύνθεσή τους ή οικονομίας.Για τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο «Ο Ράμφος στα βιβλία του [...] κατέχει την αίσθηση του περιττού. Φαίνεται ο άνθρωπος της ενέργειας που ξέρει που πρέπει να σταθεί». Για τους μελετητές του ιστορικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα, ο Ράμφος έχει δεχθεί επιδράσεις από τον Γουόλτερ Σκοτ Για τον Tonnet ο Ράμφος δεν είχε καμία πείρα στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Τα πρώτα του διηγήματα έχουν επηρεαστεί από το δραματικό είδος. Στα έργα του Ράμφου ο τόπος της δράσης τους παραμένει αμετάβλητος, συνδέει τα αντίθετα και αναμιγνύει το κωμικό με το τραγικό.Βασικό προτέρημα του είναι η επιμελημένη ψυχογράφηση των ηρώων του. Ο Ράμφος επηρεάστηκε από τη ρομαντική αντίληψη του κόσμου και τα θέματά της. Δεν αποκόπτεται όμως από την πραγματικότητα,περιγράφοντας την ασχήμια των τόπων και των ανθρώπων της εποχής του, γινόμενος έτσι «ένας από τους πρώτους ρεαλιστές της νεοελληνικής μυθιστοριογραφίας»

Εργογραφία

• [Σατιρική σύνθεση, 1822;]Απόσπασμα μεταφρασμένο γαλλικά στο Histoire de la revolution grecque, Παρίσι 1829
• Κατά φαντασίαν ασθενής. Κωμωδία μεταφρασθείσα εκ των Ι.Π.Π., Μολιέρου Γάλλου, εις την καθομιλουμένη ελληνικήν, 1834
• Λόγος συντεθείς υπό Κ. Ράμφου και εκφωνηθείς υπό του ιδίου εις την καθεδρικήν εκκλησίαν της Αιγίνης, κατά την αξιομνημόνευτον ημέραν της 20ης Μαΐου 1835. Καθ' ην ο Μεγ. Βασιλεύς της Ελλάδος Όθων έλαβε τας ηνίας του κράτους, 1835
• Το Μόναχον κατά τον περιηγητήν του υποκόμητος Δαρλινκούρ υπό Κ. Ράμφου, 1856
• Διήγημα, Περιοδικό Πανδώρα 10 (1859-1860) τχ. 223-225: είναι το διήγημα Η Δέσπω της Ηπείρου και Η απροσδόκητος συνάντησις (δημοσιεύθηκε αργότερα σε τομίδιο στα 1864)
• Συνάντησις απροσδόκητος περιοδικό Πανδώρα 11 (1860-1861), τχ. 247
• Η Δέσπω της Ηπείρου και Η απροσδόκητος συνάντησις. Διηγήματα υπό Κ. Ράμφου, 1861, 1864
• Ο Κατσαντώνης. Κλέφτικον επεισόδιον ή ελληνικόν μυθιστόρημα, 1862, 1889
• Αι τελευταίαι ημέραι του Αλή-Πασά, 1862
• Το Παπί του οικονομολόγου. Κωμωδία πρώτη. Εις δύο πράξεις. Υπό Φούραμ, 1866
• Διήγημα πρωτότυπον. Ο Απροσδόκητος γάμος, 1867
• Ο Χαλέτ Εφέντης, τομ. Α-Β, 1867-1868, τομ. Γ' 1869, 1909
• Η Κόμησσα Ποτόσκη. Ιστορικόν διήγημα πρωτότυπον, περιοδικό Πανδώρα 19 (1869) τχ. 455, 458, 459, 461, 466 και ως βιβλίο την ίδια χρονιά
• Διήγημα πρωτότυπον. Ο Απροσδόκητος γάμος, 1878
• Ο Κατσαντώνης. Μυθιστόρημα, 1884

Πηγές

• Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, «Εισαγωγή», στο: Το Ιστορικόν Μυθιστόρημα, Βασική Βιβλιοθήκη Αετού, αρ. 17, εκδ. Ι. Ζαχαρόπουλου, Αθήναι, 1955, σελ. ζ΄-λστ΄
• Σοφία Ντενίση, Το Ελληνικό Ιστορικό μυθιστόρημα και ο Sir Walter Scott (1830-1880),εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 1994
• Αικατερίνη Κουμαριανού, «Εισαγωγή», στο: Κ. Ράμφου, Ο Κατσαντώνης, Αι τελευταίαι ημέραι του Αλή-Πασά, εκδ. Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα, 1994, σελ. 7-62
• Κωνσταντίνος Δημαράς, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδ. Γνώση, Αθήνα, 2000
• Henri Tonnet,«Κωνσταντίνος Ράμφος», στο: Η παλαιότερη πεζογραφία μας. Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τομ. Δ, 1830-1880, εκδ. Σοκόλη, Αθήνα, 1996, σελ. 283-335
• Λίνος Πολίτης, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ. Αθήνα, 1993
• Ανώνυμος, «Ράμφος Κωνσταντίνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, τομ. 9Α, 1991, σελ. 32