Κωνσταντίνος Κηρουλάριος

Κωνσταντίνος Κηρουλάριος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	11ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Περίοδος ακμής	11ος αιώνας

O Κωνσταντίνος Κηρουλάριος (άκμασε από το 1057 - απεβ. πριν το 1081) ήταν υψηλόβαθμος αξιωματούχος στη Ρωμανία κατά το 3ο τέταρτο του 11ου αιώνα.

Βιογραφία

Ήταν ανιψιός του Μιχαήλ Κηρουλάριου Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης (1043-59). Το όνομα του πατέρα του είναι άγνωστο. Ήταν φίλος και αλληλογραφούσε με τον Μιχαήλ Ψελλό. Ο Κωνσταντίνος με τον αδελφό του Νικηφόρο ήταν υποστηρικτές του Ισαακίου Α΄ Κομνηνού, όταν εξεγέρθηκε το 1057 και κατέλαβε τον θρόνο. Ακολούθως ο Κωνσταντίνος ανήλθε σε υψηλά αξιώματα και στην αλληλογραφία του με τον Ψελλό αναφέρεται ως σεβαστός, πρόεδρος, πρωτοπρόεδρος και μάγιστρος. Επίσης έλαβε το αξίωμα του σακελλάριου (θησαυροφύλακα), του λογοθέτη του γενικού (πρωθυπουργού), του επί των κρίσεων (δικαστού) και δρουγγάριος της Βίγλας (της προσωπικής Φρουράς του Αυτοκράτορα). Φαίνεται πως ήταν ο πρώτος σεβαστός και μάλλον όταν ήταν δρουγγάριος της Βίγλας, μετονομάστηκε μέγας δρουγγάριος της Βίγλας. Επιβεβαιώθηκε ως η ανώτερη δικαστική αρχή της Αυτοκρατορίας. Μία σφραγίδα, που μπορεί να αποδοθεί σε αυτόν, καταγράφει τους περαιτέρω τίτλους του «βεστάρχη, κριτή του βήλου και μεγάλου κουράτορα (επιμελητή) των Μαγγάνων».

Ο Κωνσταντίνος θα ήταν εξάδελφος της Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας, που παντρεύτηκε τον υπολοχαγό και διάδοχο του Ισαακίου Α΄, τον Κωνσταντίνο Ι΄ Δούκα (1059-67), καθώς η Ευδοκία αναφέρεται ως ανιψιά του Πατριάρχη. Το 1067 απεβίωνε ο Κωνσταντίνος Ι΄· οι τρεις γιοί του ήταν ανήλικοι και η Ευδοκία θα αναλάμβανε ως αντιβασίλισσα. Ο Αυτοκράτορας, που δεν ήθελε οι συγγενείς της να επωφεληθούν και να στερήσουν τη βασιλεία από τους γιους του, έβαλε την Ευδοκία να ορκιστεί δημόσια, ότι δεν θα ξαναπαντρευόταν, ούτε θα διόριζε αντιβασιλιά άλλον εκτός τού αδελφού του Ιωάννη Δούκα. Μετά που απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Ι΄, η Ευδοκία έσπασε τον όρκο, καθώς ξαναπαντρεύτηκε τον Ρωμανό Δ΄ (1068-1071). Ακολούθησε η βασιλεία του γιου της Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα (1071-78).

Φαίνεται πώς ο Κωνσταντίνος απεβίωσε κατά τη βασιλεία του Νικηφόρου Γ΄ (1078-81), αφού η διαθήκη του έγινε αντικείμενο μίας έρευνας, στην περίοδο αυτή.

Οικογένεια

Σύμφωνα με τον Ιωάννη Τζέτζη ο Κωνσταντίνος νυμφεύτηκε μία από τη Γεωργία, συγγενή της Μαρίας των Βαγρατιδών (συζύγου του Μιχαήλ Ζ΄ και του Νικηφόρου Γ΄). Απέκτησε τέκνα:

• μία κόρη, που υιοθετήθηκε από την Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα. Παντρεύτηκε τον Γεώργιο αξιωματούχο των φόρων και είχαν τέκνο:
  • μία κόρη, μητέρα τού Ιωάννη Τζέτζη, ποιητή και γραμματικού.
• Μιχαήλ, μέγας δρουγγάριος της Βίγλας, νυμφεύτηκε μία Κομνηνή· εξαπάτησε τους άλλους αδελφούς του στην κληρονομία του πατέρα τους.
• άλλοι αδελφοί.

Πηγές

• Garland, Lynda (1999). Byzantine empresses: women and power in Byzantium, AD 527 - 1204 (1. publ έκδοση). London New York: Routledge. ISBN 978-0-415-14688-3. 
• Guilland, Rodolphe (1967). Le Drongaire et le Grand drongaire de la Veille". Recherches sur les institutions byzantines, Tome I (στα Γαλλικά). Berlin: Akademie-Verlag. σελίδες 563–587. 
• Kaldellis, Anthony (2007). Hellenism in Byzantium: The Transformations of Greek Identity and the Reception of the Classical Tradition. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521876889.
• (Αγγλικά) Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8. 
• Magdalino, Paul (2002) [1993]. The Empire of Manuel I Komnenos, 1143–1180 (στα Αγγλικά). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52653-1. 
• Magdalino, Paul (1994). "Justice and Finance in the Byzantine State, Ninth to Twelfth Centuries". In Laiou, Angeliki E.; Simon, Dieter. Law and society in Byzantium, 9th–12th centuries. Cambridge, Mass.: Harvard Univ. Press [Vertrieb]. σελίδες 93–116. ISBN 978-0-88402-222-0. 
• Nesbitt, John William (2003). «Elias the Monk, Friend of Psellos». Byzantine authors: literary activities and preoccupations texts and translations dedicated to the memory of Nicolas Oikonomides. Leiden: Brill. σελίδες 43–64. ISBN 90-04-12975-8. 
• Nesbitt, John William· Oikonomides, Nicolas (2005). Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art, Volume 5: The East (continued), Constantinople and Environs, Unknown Locations, Addenda, Uncertain Readings. Washington, D.C: Dumbarton Oaks Research Library and Collection. ISBN 0-88402-309-5.