Κωνσταντίνος Δούμπλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Δούμπλας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κωνσταντίνος Δούμπλας (Ελληνικά)
Θάνατος2  Δεκεμβρίου 1955
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός

Ο Κωνσταντίνος Δούμπλας ήταν Έλληνας γιατρός και Μακεδονομάχος από τη Θεσσαλονίκη.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπουδές και δράση στον Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από τη Χαλάστρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια επανήλθε στη Μακεδονία, όπου έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Οργάνωσε την πρώτη επιτροπή του εθνικού κέντρου Χαλάστρας. Ως γιατρός ανέλαβε να θεραπεύσει τα τραύματα των πολεμιστών στις μάχες που έγιναν στη λίμνη των Γιαννιτσών την περίοδο 1904-1908. [1][2]

Ιατρός του Δήμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απελευθέρωση της συμπρωτεύουσας το 1912, ο Δούμπλας κλήθηκε στις τάξεις του στρατού ως έφεδρος υπίατρος και έπειτα από πρόταση του Εθνικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, έγινε επίσημος ιατρός του Δήμου Θεσσαλονίκης. Άσκησε το λειτούργημά του στις φτωχικές συνοικίες της πόλης και έγινε γνωστός για τη φιλανθρωπική του δράση.[2] Έπειτα από την Μικρασιατική Καταστροφή ανέλαβε την περίθαλψη των προσφύγων. Κατά το πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών του 1929 (πρωτάθλημα Βορείου Ελλάδος), που διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη, ο Δούμπλας είχε -μαζί με τον Φ. Μιχαήλ- την επίβλεψη του σταθμού πρώτων βοηθειών, που είχε συγκροτηθεί εκεί, για τις ανάγκες των αθλητών.

Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δούμπλας τιμήθηκε με το Μετάλλιο του Μακεδονικού Αγώνα και το Πολεμικό Μετάλλιο του Ελληνοβουλγαρικού Πολέμου. Ανακηρύχθηκε Όργανο Α΄ Τάξεως του Μακεδονικού Αγώνα.[3]

Κατέλιπε παιδιά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 62.
  2. 2,0 2,1 Νεκρολογία του Κ. Δούμπλα από τον Χ. Χαρίση, εφ. "Φως" φύλλο 4ης Δεκεμβρίου 1955, σελ. 2.
  3. Αρχείο ΔΕΠΑΘΑ, Αρχείο Μ.Α., φ Δ-185.