Κωνσταντίνος Γ. Τσάτσος
| Κωνσταντίνος Γ. Τσάτσος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1901 Αθήνα |
| Θάνατος | 1969 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Σχολή Ναυτικών Δοκίμων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Τσάτσου |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (1958–1959) |
| Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα |
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος (1901 - 1969) ήταν Έλληνας αντιναύαρχος, ο οποίος διετέλεσε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Γεωργίου Τσάτσου. Καταγόταν από την οικογένεια Τσάτσου, ήταν εγγονός του Ιωάννη Τσάτσου, πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Αθηνών, καθώς και τρισέγγονος του Κωνσταντίνου Ιωνίδη. Αδερφός του ήταν ο Αλέξανδρος Τσάτσος. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων με τον βαθμό του σημαιοφόρου και έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία.[1] Το 1935 προήχθη σε πλωτάρχη ενώ κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940 - 1941 ήταν κυβερνήτης του αντιτορπιλικού "Ασπις".[1] Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής γι´αυτό και συνελήφθη το 1943 από τις γερμανικές δυνάμεις.[1] Καταδικάστηκε σε θάνατο και στάλθηκε σε φυλακές στη Γερμανία, απ´όπου απελευθερώθηκε το 1945.[1]
Μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1947 προήχθη σε πλοίαρχο. Την περίοδο 1949 - 1950 τοποθετήθηκε διοικητής της διοίκησης φρεγατών[2], το 1952 προήχθη σε υποναύαρχο και διορίστηκε υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.[1] Το 1953 ανέλαβε την αρχηγία του Στόλου[3], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1956, και το 1958 διορίστηκε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.[4] Παράλληλα προήχθη στον βαθμό του αντιναυάρχου. Την αρχηγία του Πολεμικού Ναυτικού διατήρησε μέχρι και τις 4 Δεκεμβρίου 1959.[4] Αποστρατεύθηκε έναν χρόνο αργότερα. Το 1950 εισηγήθηκε και πέτυχε την κατασκευή ναύσταθμου στη Σούδα Κρήτης.[5]
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1969. Είχε τιμηθεί με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος ενώ μια αίθουσα στο Μουσείο Καρπενησίου ονομάζεται "Κωνσταντίνος και Αλέξανδρος Τσάτσος".[6]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, τόμος 58, σελ.194
- ↑ Ιστορικό Ναύσταθμου Σούδας[νεκρός σύνδεσμος], από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Μονίμων Δημοσίων Υπαλλήλων Ναυσταθμου Σούδας
- ↑ Μουσείο Καρπενησίου Αρχειοθετήθηκε 2008-03-29 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα xenonas-drimos