Κυτταροκαλλιέργεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυτταροκαλλιέργεια σε τρυβλίο Πέτρι.
Επιθηλιακά κύτταρα σε καλλιέργεια, με κόκκινη χρώση για κερατίνη και πράσινη για DNA.

Κυτταροκαλλιέργεια είναι η αφαίρεση κυττάρων από ένα ζώο ή φυτό και η επακόλουθη ανάπτυξή τους σε ένα ευνοϊκό τεχνητό περιβάλλον.[1] Τα κύτταρα μπορούν να αφαιρεθούν απευθείας από τον ιστό και να αποσυντεθούν με ενζυμικά ή μηχανικά μέσα πριν από την καλλιέργεια, ή μπορεί να προέρχονται από μια κυτταρική σειρά ή κυτταρικό στέλεχος που έχει ήδη καθιερωθεί.[2]

Αφού τα κύτταρα που μας ενδιαφέρουν έχουν απομονωθεί από ζωντανό ιστό, μπορούν στη συνέχεια να διατηρηθούν υπό προσεκτικά ελεγχόμενες συνθήκες. Αυτές οι συνθήκες ποικίλλουν για κάθε τύπο κυττάρου, αλλά γενικά αποτελούνται από ένα κατάλληλο δοχείο με υπόστρωμα ή μέσο που παρέχει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (αμινοξέα, υδατάνθρακες, βιταμίνες, μέταλλα), αυξητικούς παράγοντες, ορμόνες και αέρια (CO2, O2) και ρυθμίζει το φυσικοχημικό περιβάλλον (ρυθμιστικό pH, ωσμωτική πίεση, θερμοκρασία). Η διάρκεια ζωής των περισσότερων κυττάρων καθορίζεται γενετικά και είναι πεπερασμένη, αλλά ορισμένα κύτταρα κυτταροκαλλιέργειας μπορούν να «μετατραπούν» σε αθάνατα κύτταρα τα οποία να αναπαράγονται επ' αόριστον εάν παρέχονται οι βέλτιστες συνθήκες (μέσω διαδικασίας που ονομάζεται μεταμόρφωση).[3][2]

Η κυτταροκαλλιέργεια είναι ένα από τα κύρια εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην κυτταρική και μοριακή βιολογία, για τη μελέτη της φυσιολογίας και της βιοχημείας των κυττάρων (π.χ. μεταβολισμός, γήρανση), τη μελέτη των επιδράσεων φαρμάκων και τοξικών ενώσεων στα κύτταρα, και τη μελέτη μεταλλαξογένεσης και καρκινογένεσης. Χρησιμοποιείται επίσης στον έλεγχο και στην ανάπτυξη φαρμάκων, καθώς και στη μεγάλης κλίμακας παρασκευή βιολογικών ενώσεων (π.χ. εμβόλια, θεραπευτικές πρωτεΐνες).[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Uysal, Onur· Sevimli, Tugba (1 Ιανουαρίου 2018). Barh, Debmalya, επιμ. Chapter 17 - Cell and Tissue Culture: The Base of Biotechnology. Academic Press. σελίδες 391–429. ISBN 978-0-12-804659-3. 
  2. 2,0 2,1 «Cell Culture Basics Companion Handbook» (PDF). vanderbilt.edu. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  3. Segeritz, Charis-P.; Vallier, Ludovic (2017). «Cell Culture». Basic Science Methods for Clinical Researchers: 151–172. doi:10.1016/B978-0-12-803077-6.00009-6. PMC 7149418. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7149418/. 
  4. Anaya, Juan-Manuel, επιμ. (2013). Autoimmunity: From Bench to Bedside. Bogota (Colombia): El Rosario University Press. ISBN 978-958-738-366-9.